
Time flies when you’re having fun. Of ik de afgelopen 4 weken als ‘fun’ zou omschrijven? Niet echt, maar omgevlogen zijn ze wel.
Vier weken geleden zorgde een afstapje van 15 cm ervoor dat mijn elleboog en bovenarm aan barrels lagen. Inmiddels heb ik een ambulance en twee ziekenhuizen van binnen gezien, met drie behandelingen in de week al heel wat fysio-behandelingen gehad en is mijn linkerarm omhuld geweest met achtereenvolgens gips, verband, pleisters en nu een tubigrip. De hechtingen zijn er nu twee weken uit en als het goed is is nu alles dicht en kan komende week dat litteken kennismaken met de buitenlucht.
Ik ben dus de afgelopen maand diverse keren in een ziekenhuis geweest en steeds als ik daar kom, heb ik om de een of andere manier altijd een soort van luchthavengevoel; oftewel mensen kijken. Dat je op een luchthaven toeristen met koffers of allerlei geuniformeerd personeel ziet lopen en je je afvraagt met welke reden en naar welke bestemming zij op weg zijn. In een ziekenhuis vraag ik me dan altijd af waarvoor de mensen die ik daar zie lopen in het ziekenhuis zijn. Welke behandeling gaan zij ondergaan, of bij het personeel; wat zou diegene voor functie hebben?
Mondkapjes
Veel mensen vinden die mondkapjes ondingen, niet nodig en nog veel meer. Ik kan me heel goed voorstellen dat als je voor je werk de hele dag zo’n mondkapje moet dragen, je die dingen inmiddels aardig zat bent. Zelf hoef ik alleen in de trein richting fysio een mondkapje te dragen (iets van twintig minuten per reis, dus goed te doen).
Trouwens wel wennen om met 1 hand zo’n mondkapje op te zetten. De eerste twee exemplaren sneuvelden daarom ook, maar inmiddels ben ik er 10 fysiobehandelingen later, heel bedreven in. Zoals ik al zei; ik kan me heel goed indenken dat mensen het ondingen vinden; voor sommigen is het mogen/moeten dragen van een mondkapje echter een soort van statussymbool, nu mogen ze ook meedoen met de ‘groten’.
Gisteren kwam ik terug van weer een fysio-behandeling. Schuin tegenover me zat een moeder met haar zoontje druk te praten over van alles en nog wat:
Zoon (blijkbaar 11 jaar en bijna jarig) heel enthousiast en trots: ‘nog 3 nachtjes slapen en dan mag ik ook eindelijk mondkapjes dragen in de trein!‘ Je hebt toch de mondkapjes die ik wilde gekocht?
Moeder: Dat zie je wel op je verjaardag. Je weet de afspraak hè: van ons krijg je drie mondkapjes en van opa en oma krijg je er twee. Dan heb je voor elke elke dag met de trein naar school gaat een andere. Als je ze kwijtraakt moet je van je zakgeld nieuwe kopen of je gebruikt de gewone mondkapjes.
Verfrissend hoe kinderen tegenover zoiets aankijken;-).
Bizar dat deze periode met corona en mondkapjes als vanzelfsprekend wordt ervaren door kinderen. Ik stond in de tram en keek om me heen naar al die mensen met mondkapjes, hoe snel is iedereen aan dit aanzicht gewend geraakt. Mensen wennen sowieso snel. En jij beterschap he, wat 15 cm allemaal teweeg kunnen brengen he.
LikeGeliked door 1 persoon
Beterschap! Ik hoef gelukkig nergens een mondkapje op maar moet er ook niet aan denken!
LikeGeliked door 1 persoon
Hoe het dragen van een mondkapje wordt geassocieerd met groot worden en erbij horen. Het doet me glimlachen.
Veel beterschap met je arm!!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat Onwijs balen van dat afstapje! Beterschap. Mondkapjes leken me irritant maar ik vind het eigenlijk alles meevallen, zelfs op vakantie in de hitte. Maar hip en fijn is anders….’
LikeGeliked door 1 persoon
Heftig om te lezen van je ongeluk(je)! Hopelijk gaat het nu een stuk beter. Leuk geschreven over de mondkapjes 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Tijd vliegt inderdaad.
Wij zetten er liever de rem op, maar kids willen dat het sneller gaat. Mijn zoon van 7 telt ook af naar zijn 12 jaar omdat hij dan mondmaskers mag dragen. Laat ons hopen dat het zover niet komt.
LikeGeliked door 1 persoon
Het jaar vliegt echt voorbij dit jaar. Ben al sinds half maart aan het thuiswerken. oh dat ken ik, ik ben ook wel benieuwd waarvoor mensen in het ziekenhuis zijn
LikeLike
Ik vind het hele jaar tot nu toe eigenlijk voorbijgevlogen, ondanks de rare tijd waar we in zitten.
LikeLike
Inderdaad leuk om het perspectief van kinderen te zien, dat dus veel positiever is dan dat van ons!
LikeLike
Mooi stukje. Kinderen kunnen zo mooie naar iets kijken en er mee omgaan
LikeLike
Wij zijn net terug van onze vakantie in Oostenrijk en moesten daar natuurlijk ook met mondkapjes oplopen in publieke ruimtes. Ik ben er geen fan van, maar vind het verder ook geen probleem. Het houdt je in ieder geval scherp.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een schattige reactie van dat jongetje. Succes met je herstel
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha! De mondkapjes worden de nieuwe must-have voor kids. Misschien moet ik ze ook maar op het verlanglijstje van mijn dochter van 4 zetten. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wat vervelend dat zo’n klein afstapje zoveel heeft kunnen veroorzaken! Wel leuk geschreven dit en vooral het stukje of de jongen van 11!
LikeGeliked door 1 persoon