Je kent het vast wel: je ziet iets of je praat met iemand over iets en vervolgens wordt je er voortdurend mee geconfronteerd. Dat heb ik nu met New Orleans.
Aanleiding was een voorstelling in theater De Kom in Nieuwegein, die S. en ik onlangs gezien hebben; New Orleans.
New Orleans is een voorstelling waarin Leo Blokhuis, Ricky Koolen en Ivan Peroti samen met o.a. Ocobar je meenemen langs de ontstaansgeschiedenis van muziek van New Orleans. Jazz, R&B, gospel, soul; allemaal muziek die voorbijkwam en waar ik normaal gesproken zelden tot nooit naar luister.
Maar de voorstelling raakte me eigenlijk vanaf het begin. Leo Blokhuis kende ik natuurlijk onder andere van de Top 2000 a gogo en Ocobar kende ik nog van een voorstelling van Wilfried de Jong, dus ik wist dat die meer dan goede muziek speelden.
Door de voorstelling heen werd je langs allerlei muziekstijlen geleid; hoe die (mede) in New Orleans zijn ontstaan en ook wat de achtergronden daarvan waren.
Langzamerhand werd toegewerkt naar de climax; Orkaan Katrina en wat voor een desastreuze gevolgen die had voor de stad. Heel knap hoe ze zoān ramp door middel van muziek wisten te verbeelden. Dat hadden we de hele voorstelling; ze slaagden er voortdurend in je het gevoel te geven dat je live in New Orleans was.
Maar gevolg van die voorstelling is dat ik nu steeds als ik iets over New Orleans lees of hoor, ik blijf hangen, terwijl ik voordat ik die voorstelling zag gedachteloos verder was gegaan. En dat gebeurde me de afgelopen weken als minstens een keer of tien. Knap wat zoān voorstelling met je kan doen.
Bij welke voorstelling / film heb jij dat (gehad)?
De wereld volgens Henk 
Tof dat een voorstelling dit met je kan doen en herder beschreven.. Doel bereikt denk ik dan. š
LikeLike
wat heb je dat gevoel goed beschreven, en wat kan kunst je toch meenemen naar werelden waar je anders nooit komt
LikeLike
Fijn om je zo te laten verrassen door een voorstelling. Ik heb het zelf met Opera!
LikeLike
Leuk dat je je dan toch laat verrassen door de voorstelling. Het kippenvel stond ervan op je armen? š
LikeLike
Ook omdat de muzieksoorten waar ik eigenlijk vrij weinig mee had, me zo pakte
LikeLike
Wat leuk! Ik kan er zelf niet zo een twee drie opkomen bij welke film of wel stuk ik dat heb gehad. Fijn weekend!
LikeLike
Bizar he dat sommige dingen zo in je hoofd blijven zitten. Ik heb dat voornamelijk met liedjes en niet zozeer met een film of voorstelling. Gr
LikeLike
Heerlijk dat een voorstelling je zo kan raken! Ik heb dat (je gaat zeker lachen .. ) met Titanic. Als kind die film gezien, en intussen ‘bezeten’ door het schip! Heb tientallen boeken, maquettes, films, docu’s, .. Leuk toch?
LikeLike
Niet zozeer bij een film, maar mijn man heeft het bij auto’s. Sinds we zelf een Renault Kangoo hebben, die overigens spuuglelijk is, ziet mijn man dat type auto ineens overal.
LikeLike
Bijzonder he! Ik heb dit ook met heel veel dingen maar ik zou zo even geen voorbeeld kunnen geven
LikeLike
Blijft bijzonder wat een voorstelling met je kan doen. Lijkt me een indrukwekkende voorstelling ook.
LikeLike
Ik had hier vorige week ook kaartjes voor, maar had het die week zo druk dat manlief met iemand anders gegaan is. Hij heeft ook genoten. En ik had al een beetje spijt. En nu nog meer.
LikeLike
Balen zeg, was een supr voorstelling. Ook die stem van Ricky Koole. En alle muziek.
LikeLike
Met muziek kan je zoveel emoties teweeg brengen, dat is zo mooi eraan. Het is een heftige tijd geweest, zal een indrukwekkend stuk zijn geweest.
LikeLike
Zo zie je hoe zo’n voorstelling, die je zo ik lees, best intens hebt beleefd, nog nawerkt in je brein.
LikeLike
Zo zie je maar, soms kan iets je zo raken dat je ermee bezig blijft š
LikeLike
Leuke recensie
Stille groet,
LikeLike
Toch mooi hoe iets je zo kan roeren, heb dit ook met diverse voorstellingen gehad en vooral met muziek, tot kippenvel aan toe.
LikeLike
mooi gevoel is dat
LikeLike