‘Het’ komt steeds dichterbij; een uitspraak die je tot nu toe eigenlijk alleen hoorde in verband met grote aanslagen.
Maar de laatste tijd hoor je die uitspraak steeds meer in verband met het Corona-virus/ COVID-19-virus of hoe het virus ook mag heten. Lange tijd, toen het virus alleen nog in China was, was het een soort ver van mijn bed-show. Je las erover, maar verder trok niemand zich er heel veel van aan.
Maar toen er meldingen kwamen dat sommige cruiseschepen nergens mochten aanleggen omdat er besmette toeristen (of de angst daarvoor) aan boord waren, en fabrieken werden stilgelegd waardoor bepaalde goederen niet meer geleverd zouden kunnen worden, werd het al iets serieuzer, want ja, dan komt onze consumptiemaatschappij in gevaar…
En nu merk je dat het virus zich als een olievlek over de wereld aan het verspreiden is. Van China Zuid-Korea, Japan, Iran en nog veel meer Aziatische landen verspreidde het virus zich over Azië en inmiddels is het ook in Europa om zich heen aan het grijpen met Italië als centraal punt. En ja dan komt het steeds dichterbij. Een hotel in Tenerife waar toeristen in quarantaine worden gehouden, dorpen in Noord-Italië die van de buitenwereld zijn afgesloten, steeds meer sportwedstrijden die worden afgelast of waarbij publiek wordt geweerd.
‘Het’ komt steeds dichterbij. Hoe dichtbij? En wat is ‘het’ eigenlijk? ‘Is ‘het’ slechts een sterkere variant van griep of blijkt het toch erger te zijn? Vragen, vragen, vragen. En juist die onduidelijkheid zorgt voor de onrust.
Zes maanden later
Soms zou ik willen dat ik een glazen bol had, want ik ben benieuwd naar de berichtgeving over zeg een half jaar. Is iedereen dan weer overgegaan tot de orde van de dag en blijkt het Coronavirus dan een onderwerp dat we pas weer bij het Jaaroverzicht terugzien?