Maand: juni 2017

blogtalentStel; je bent spelersmakelaar en je hebt een hele spelersstal onder je hoede, hoe zet je die dan goed in de markt?

Met talent of groot talent kun je tegenwoordig niet meer aankomen, dat levert hoogstens een contract bij de top-amateurs op. Groeibriljant is ook al passé; groeien doen ze maar ergens anders, is zonde van je tijd. Bij jou moeten ze stralen, want stralen is cashen.

Multitalent? Hmm, altijd handig voor clubs die niet kunnen kiezen tussen een verdediger, middenvelder of aanvaller, maar niet als je op zoek bent naar het grote geld.

Toptalent dan maar of mega-talent of wellicht toch maar ultra-talent? Been there, seen that, done that. Wordt je ook mee doodgegooid. Exceptioneel talent, hypertalent, wonderkind? Dat begint aardig in de buurt te komen, maar of dat achtcijferige transferbedragen op gaat leveren?

Eskimo’s

Hmm toch maar eens langs gaan bij eskimo’s. Die hebben tenslotte ontelbare woorden voor sneeuw. Moeten ze toch ook in staat zijn om met iets origineels op de proppen te komen voor jouw spelers?

Toptalent of wonderkind?

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Waarom?

Gepost op door Henk Hofman

hoeveelHet nieuws rondom de verijdelde aanslag in het station van Brussel is, alhoewel het minder dan een week geleden gebeurde, al lang weer naar de achtergrond verdwenen, maar toch:

Ik betrapte me de afgelopen dagen, toen ik op weg naar mijn werk door de stationshal van Utrecht Centraal liep, meerdere keren op de gedachte:

Waarom zijn we in Nederland tot nu toe steeds de dodelijk dans van de aanslagen ontsprongen?

  • Simpelweg geluk?
  • Veiligheidsdiensten?
  • Is Nederland niet interessant genoeg voor aanslagen?

Ondertussen probeer ik me een weg te banen door de mensenmenigte; student, forens, Starbucksverslaafde, jood, koerd, vouwfietser, jong, oud, hetero, homo, moslim, skinhead…

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???

Deel je dat?

Gepost op door Henk Hofman

ddeel je datOnline bestellen; ik maak er veel gebruik van. De ‘gevolgen’ daarvan merkte ik deze week rond mijn verjaardag. Mijn mailbox stroomde vol met felicitatiemails van bedrijven, met daarbij een ‘speciale’ verjaardagskorting of ander cadeautje:

De tussenstand:

  • Mediamarkt 5 euro korting
  • Manfield 10 euro korting
  • Simon Levelt 10% korting
  • Esprit 10 euro korting
  • Sascha shoes 7,50 euro korting
  • Bever 5 euro korting
  • Gamma 5 euro korting
  • WE 25% korting
  • Fonq 5 euro korting
  • Van Dalen schoenen 10 euro korting
  • Desigual 25% korting
  • KLM 15 euro korting
  • Efteling gratis toegangskaartje
  • L’Occitane en Provence gratis kaars
  • Philips 35% onlinekorting

Al die bedrijven weten dus dat ik deze week jarig ben. Wat mij betreft geen ramp, want bij de meeste bedrijven heb ik ooit wat besteld en/of heb ik een klantenkaart van. Van andere bedrijven vraag ik me af hoe ze aan die gegevens zijn gekomen.

De laatste keer dat ik bijvoorbeeld in de Efteling was, was ik een jaar of 15 ofzo, en met de KLM heb ik nog nooit gevlogen.

Privacy

Nu is mijn verjaardagsdatum bepaald geen staatsgeheim, en via Facebook is het ook zo te vinden, maar ik vind het moeilijk om te bepalen waar qua privacy nu echt mijn grenzen liggen. Een enkel persoonlijk gegeven zoals een geboortedatum is natuurlijk niet echt waardevol, maar een combi van die gegevens zou dat wel kunnen zijn.

Een geboortedatum, een banknummer en een BSN van iemand wordt natuurlijk al een stuk serieuzer, en als je dan ook nog medische gegevens hebt nog veel meer. En wanneer weegt het risico van misbruik op tegen het gemak van niet steeds overal je gegevens opnieuw te hoeven invullen of het krijgen van bepaalde voordeeltjes?

Schoenen

Wat die stortvloed aan verjaardagsmails me wel heeft geleerd, is dat aangezien er een behoorlijk aantal schoenwinkels tussen zat, ik voorlopig wel voldoende schoenen heb;-)

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Wat zeg je tegen…

Gepost op door Henk Hofman

wat zeg je tegenJaren geleden, ik denk dat ik een jaar of vijf ofzo was, zag ik eens een film op tv. Die film ging over twee Afrikaanse stammen in een woestijn die tegen elkaar streden met speren en weet ik wat nog meer. Gevolg was dat ik ‘s nachts niet kon slapen, omdat ik bang was dat die strijders onder mijn bed zouden zitten.

Mijn ouders losten dat op door een bedlampje bij mijn bed te maken met zo’n lichtgevend koortje. Ze zeiden dan dat als ik dacht dat er enge mannen met speren onder mijn bed zaten, ik aan het het touwtje moest trekken en dat dan het licht meteen aan zou springen en de enge mannen weg zouden zijn.

Maar …

Wat zeg je tegen een kind dat de beelden van Manchester ziet en vraagt waarom al die kinderen dood moesten?

Wat zeg je tegen een kind dat in de puinhopen van een kapotgeschoten huis in Syrië zit en vraagt wanneer het nu ophoudt?

Wat zeg je tegen iemand die net te horen heeft gekregen dat ie ongeneeslijk ziek is?

Wat zeg je tegen ouders die te horen krijgen dat hun dochter is vermoord?

Wat zeg je tegen een president die klimaatverandering denkt tegen te gaan door het simpelweg te negeren?

Wat zeg je tegen een wereld die steeds waanzinniger lijkt te worden?

Trek maar aan het touwtje en je problemen zijn opgelost?

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Spoor, Vakantie

Fijn met de trein

Gepost op door Henk Hofman

iceMet de trein naar het buitenland; S. en ik doen het al jaren meerdere keren per jaar en (over het algemeen) met heel veel plezier. Wat mij betreft een ideale manier om ontspannen op de plek van bestemming te komen.

Zit je goed

In die treinen heb je, naast je treinticket ook de mogelijkheid om een zitplaatsreserving te boeken. Kost slechts een paar euro, maar dan heb je wel gegarandeerd een stoel, en kun je dus zelf bepalen of je voor of achteruit wilt rijden, of bijvoorbeeld een stoel aan het gangpad wil hebben voor wat extra beenruimte.

Daarom maken wij er in de ICE-treinen richting Duitsland ook altijd gebruik van. Het bespaart je het geworstel van in een overvolle trein met je koffer door het gangpad te moeten schuifelen, op zoek naar een vrije plek.

Bezet

Het irritante is alleen dat het vrijwel standaard is dat er als we dan bij de door ons gereserveerde stoelen komen, daar dan doodleuk al mensen op blijken te zitten die te beroerd zijn om die paar euro extra te betalen, en gewoon op een vrije plek zijn gaan zitten. Ze houden zich dan eerst van de domme, maar aan hun hele houding zie je dat ze heel goed weten dat ze op je plek zitten.

Als je dan nogmaals duidelijk maakt dat ze op de door jou gereserveerde stoelen zitten, maken ze vaak pas na het nodige gezucht en gekreun plaats. Ook afgelopen weekend toen S. en ik naar Dortmund gingen, hadden we het zowel op de heen- als de terugreis.

Dat hele gedoe is heel simpel te voorkomen door gewoon, net zoals in vliegtuigen, de tickets standaard inclusief zitplaatsreservering te doen. Als je dan een ticket boekt, geef je meteen aan waar je wilt zitten, en ben je van heel dit gedoe af.

Waar zit je

Dan zou het wel handig zijn als ze op de stations wat meer aandacht besteden aan het plaatsen van de overzichten met treinsamenstellingen. Het komt meer dan regelmatig voor dat die overzichten ontbreken op het perron, waardoor je maar moet gokken of je op de juiste plek staat.

Die internationale treinen zijn meer dan 200 meter lang, en als je dan een hele trein door moet omdat jouw coupé precies aan het andere eind van de trein is, dat is bijna ondoenlijk. Je hebt dan tig mensen voor je die aan het worstelen zijn om hun koffer in het bagagerek te proppen, en natuurlijk mensen uit de tegenovergestelde richting die, ook met koffers etc, langs je heen willen.

Typisch geval van klein leed;-)