Het nieuws rondom de verijdelde aanslag in het station van Brussel is, alhoewel het minder dan een week geleden gebeurde, al lang weer naar de achtergrond verdwenen, maar toch:
Ik betrapte me de afgelopen dagen, toen ik op weg naar mijn werk door de stationshal van Utrecht Centraal liep, meerdere keren op de gedachte:
Waarom zijn we in Nederland tot nu toe steeds de dodelijk dans van de aanslagen ontsprongen?
- Simpelweg geluk?
- Veiligheidsdiensten?
- Is Nederland niet interessant genoeg voor aanslagen?
Ondertussen probeer ik me een weg te banen door de mensenmenigte; student, forens, Starbucksverslaafde, jood, koerd, vouwfietser, jong, oud, hetero, homo, moslim, skinhead…
De wereld volgens Henk 