Ik doe de gordijnen open en zie een mooie mist over de weilanden. Het wordt weer een frisse ochtend.
Terwijl ik over de fietsbrug over De Rietplas fiets, bedenk ik me dat het wellicht toch wel handig was geweest als ik mijn jas had dichtgeritst.
In het fietstransferium ben ik zoals altijd weer eeuwen op zoek naar een vrije plek; de plekken die vrij lijken te zijn, zijn onbruikbaar doordat de ernaast staande fietsen van die fijne fietsen met mandjes zijn die drie plekken bezet houden.
Op het perron staan ze weer; de leraar die nog even een sigaret rookt, de zakenvrouw die ook nu ‘s ochtends om 7 uur al druk aan het bellen is, twee collega’s die het druk gebarend over van alles en nog wat hebben.
In de trein leest iemand nog ‘heel ouderwets’ een papieren krant. Vouwfietsman neemt weer zoals traditiegetrouw veel te veel ruimte in.
Als de trein Utrecht Centraal binnenrijdt zie ik weer overvolle bushaltes.
Op het Vredenburg scheuren fietsers, overstekende voetgangers of niet, blind door rood licht.
Terwijl ik door de reizigershal van Utrecht Centraal loop, zie ik op allerlei plekken zwaarbewapende agenten met een vinger aan de trekker.
Een dag als alle andere?
De wereld volgens Henk 
Dan komt het ineens allemaal heel erg dichtbij. Verschrikkelijk wat er is gebeurt.
LikeLike
Mooi geschreven. Misschien is het juist maar goed dat het een dag als alle andere is…
LikeLike
Zwaarbewapende agenten hoeven wat mij betreft zeker geen deel uit te maken van een normale dag op een station
LikeLike
Vreselijk he.. ook het door moeten gaan terwijl er zoiets naars gebeurd is. Het komt zeker heel dichtbij zo..
LikeLike
Goede blog, Henk. Ik was er niet op voorbereid, want ik was niet in Utrecht. Ik was op mijn eigen veilige plekje in Haarlem, net zoals iedereen zich veilig waant in zijn eigen stad, in zijn eigen huis, in zijn eigen bus of tram. Brrr, niet te veel aan denken, anders ondernemen we niets meer. gr. Jeannet
LikeLike
tuurlijk; kans dat je door ene onoplettende fietser overhoop wordt gereden is een stuk groter. Laten we gewoon proberen er een mooi leven van te maken voor wat betreft dingen die we zelf in de hand hebben, op de rest hebben we toch geen invloed.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wist niet dat het fietstransferium zo overvol was. Dat lijkt me wel heel lastig. Dan ben je niet met de auto, maar he je alsnog een parkeerprobleem…
LikeLike
Is meer dat er voor veel type fietsen onvoldoende speciale fietsrekken zijn, waardoor ze hun fiets in gewone fietsreizen moeten proppen, met onbruikbare plekken tot gevolg.
LikeLike
Tja.. zo komt het ineens wel heel erg dichtbij he.. Wij reizen regelmatig naar Frankrijk ivm familie die daar woont en op het vliegveld lopen sinds enkele jaren steevast zwaarbewapende militairen. Eerlijk gezegd kijk ik er niet meer van op en wen je eraan. En dat is toch ook wel raar eigenlijk..
LikeLike
Helaas is dat het nieuwe normaal aan het worden
LikeLike
Helaas wordt het steeds erger, straks kijk je er niet meer van op en wordt het een gewenning.. Ik hoop dat het nooit zo ver komt, maar je kan er niet teveel bij blijven stil staan want dan wordt je gek in je eigen hoofd. Dan nemen de angsten de wereld over
LikeLike
Een dag als alle anderen. Of toch niet? iets wat in een splitsecond kan veranderen. Vreselijk en zo verdrietig.
LikeLike
Vreselijk! Dat iemand zo de levens van vele anderen op de kop zet… Ik kan er niet bij komen… Zo verdrietig! Maar weet je wat ik ook heftig vindt? Het vingertjes wijzen en veroordelen van grote groepen mensen die hier misschien helemaal los van staan. Als ik zoiets doe, worden toch ook niet alle nederlandse vrouwen tussen de 30 en 40 jaar met een kind over één kam met mij geschoren…
LikeLike
Ja blijft onwerkelijk, ik was zelf in houten. Hertig dat een eenling dit zo kn veroorzaken..
LikeLike
Wat een trieste dag en het komt nu wel echt dichtbij!.. Gelukkig zit de dader vast.
LikeLike
afschuwelijk he. En waarom? Dader blijkt toch nog spoorloos. Eerder opgepakte blijkt onschuldig 😦
LikeLike
Hoe bedoel je? De dader zit in de cel en heeft bekend. Die andere hadden er niets mee te maken m
LikeLike