Deze weken kun je er niet aan ontkomen; de spotjes op radio/tv, Facebook of waar dan ook van zorgverzekeraars. En dan in de kranten natuurlijk weer een paar van die ‘experts’, al dan niet zwaar gesponsord, die betogen dat je gek bent als je niet elk jaar opnieuw overstapt naar de goedkoopste zorgverzekeraar. En dan worden er voorbeelden bijgehaald van bepaalde onderdelen van iemands verzekering waar diegene dan geen gebruik van maakt, terwijl het wel in zijn maandelijkse premie zit.
Wat in al die voorbeelden opvalt is dat het alleen maar om de laagste premie gaat. Zaken als service, snelle uitbetaling en snel worden geholpen als je een vraag hebt lijken allemaal onbelangrijk te zijn, als je maar de laagste premie hebt. En misschien nog wel belangrijker; wat ik in al die voorbeelden mis, is dat er ook nog zoiets is als solidariteit. Als iedereen alleen maar zou betalen voor de zaken waar ie zeker gebruik van maakt, dan is het gevolg dat mensen die onverhoopt met allerlei extra medische kosten worden geconfronteerd, bijvoorbeeld chronisch zieken, met steeds hogere premies worden geconfronteerd.
Tuurlijk, ik betaal ook het liefst zo min mogelijk, maar ik vind solidariteit ook iets waar ik best iets extra’s voor wil betalen. Wat mij betreft schaffen ze al die aanvullende pakketten af en zijn ziektekosten iets waar iedereen collectief aan meebetaald, wellicht zelfs naar inkomen.
Je ziet het de laatste tijd steeds vaker: bedrijven die opeens hun sociale kant zo benadrukken. Ansich natuurlijk niets verkeerds aan; hoe socialer hoe beter, maar van de manier waarop krijg ik een beetje een onbestemd gevoel. Koop vooral dat product want dan steun je ook nog eens een goed doel. Zijn ze niet sociaal bezig?
De wereld volgens Henk 