Geplaatst in Dagelijkse leven, Klanten???, Spoor

Keulen in de herkansing

keulenToen ik vorig jaar met mijn vriendin naar Zwitserland was geweest moesten we op de terugweg op station Keulen overstappen.

Door ellenlange vertraging en de enorme drukte en chaos op het station, was dat om het voorzichtig uit te drukken bepaald geen genoegen, maar zoals alles verdiende Keulen een tweede kans.

Nu we, net voor ons huwelijk wel toe waren aan een weekendje weg, viel onze keus op Keulen. Treintickets waren snel gevonden; voor totaal minder dan 100 euro hadden we een allebei een retour naar Keulen. Ook een hotel was snel gevonden; goed ontbijt, goede bedden, kortom geslaagd hotel!

Mixed emotions

En dan Keulen zelf, tsja, een beetje mixed emotions. Qua weer hadden we het getroffen want zowel de vrijdag als de zaterdag was het rond de 30 graden, en aan terrasjes is er in Keulen zeker geen gebrek, maar wel aan?

Eigenlijk aan attracties om meer dan 2 dagen door te kunnen brengen in Keulen. In het voorjaar waren we in Praag geweest en daar waren de 4 dagen dat we daar waren niet genoeg om alles te kunnen zien; we hadden er zonder veel problemen nog wel wat dagen kunnen doorbrengen; maar in Keulen was dat eigenlijk anders.

Keulse Dom

Vanzelfsprekend mocht een bezoek aan de Keulse Dom niet ontbreken. Het mooie aan de Dom is dat op het Domplein van alles gebeurd; levende standbeelden; een demonstratie van Iraniers, aangeschoten mensen die hun vrijgezellenfeest op het plein begonnen, straatartiesten; alles was er te vinden.

Van buiten zag de Dom er hoewel imposant, vooral erg vuil uit; het kalkzandsteen is door alle uitlaatgassen en dergelijke totaal zwart geblakerd. Sommige stukken stonden in de steigers of waren net gedaan en daar kon je mooi zien hoe het er na restauratie uit ziet. Door de veelheid aan torens en ornamenten vrees ik dat zodra ze alle stukken gerestaureerd hebben, ze weer van voren af aan kunnen beginnen.

533 treden

Van binnen zag het er ansich indrukwekkend uit, en alhoewel het natuurlijk geen wedstrijd is, legde het op dat gebied af tegen de Sint Vituskathedraal in Praag. Het beklimmen van de 533 treden van de Dom was een meer dan goede ochtend work-out. Verbazingwekkend om te zien hoeveel zweet je op een zonnige ochtend voortbrengt na het beklimmen van de meer dan 500 treden;-). Het uitzicht boven maakte wel weer veel goed.

Wat verder opviel was de enorme drukte in de winkelstraten; Ik heb een jaar of 10 in het centrum van Rotterdam gewoond en ben dus heel wat gewend qua file lopen in de Koopgoot, maar dat is kinderspel in vergelijking met de drukte in de Keulse winkelstraten. Ook de grauwheid van de gebouwen viel in negatieve zin op.; het waren vrijwel allemaal grauwe rechthoekige anonieme panden; ze straalden totaal geen warmte uit.

Chocolade

Het chocolademuseum was zeker een positieve uitzondering. Omdat het mooi weer was besloten we om van de Dom een eind langs de Rijn te lopen; de boulevard leidde ons vanzelf richting de chocolade. Wel irritant dat er op de boulevard geen afzonderlijk fietspad was; nu werd je geregeld bijna van de sokken gereden door fietsers of fietstaxi’s. Maar heelhuids kwamen we aan bij het chocolademuseum.

Op een speelse, maar ook zeer informatieve manier werd daar het hele proces van cacaoboon tot chocolade eindproduct uit de doeken gedaan. Het water liep over de lippen als je in al die machines de chocolade zag stromen; en ook de hoeveelheid verschillende chocoladeproducten in de museumwinkel was imposant. Doordat het buiten 30 graden was was het niet echt handig om chocolade mee te nemen, dus dat hebben we maar niet gedaan.

Vers is echt vers

Wat me in positieve zin opviel aan Keulen waren de winkels in het station van Keulen; waar je in Nederland op de stations wordt overspoeld door AH to go’s, met voor een groot deel allemaal voorverpakte producten en wat er niet voorverpakt is bestaat voor een groot gedeelte uit croissantjes, American cookies en meer van dat soort fantasieloze vette of veel te zoete zooi.

In Keulen daarentegen heb je op het station een uitgebreid assortiment aan allerlei verse broodjes met een keur aan groenten, kaas, zaden of wat je maar wilt op een broodje. En ook vers fruit en goede koffie/thee is er volop verkrijgbaar. Daar kunnen ze bij de AH to go nog een puntje aan zuigen; daar hebben ze hun mond vol van hoe puur en eerlijk hun producten zogenaamd wel niet zijn, terwijl het in werkelijkheid gewoon een grauwe eenheidsworst is die ze verkopen.

Tot slot; een slot

Persoonlijk was het mooiste aan Keulen het plaatsen van een slotje op de spoorbrug over de Rijn. Ik was al tig keer met de trein naar Zwitserland en Italie geweest en elke keer als de ICE trein door Keulen reed vielen me op de spoorbrug de hekken met sloten op. Wat gezoek op Google leverde al gauw resultaat op wat de bedoeling daarachter was, en omdat ik het wel een mooie romantische gedachte vond, en aangezien S. en ik binnenkort gaan trouwen mocht ons slotje daar niet ontbreken.

Na een mooi plekje te hebben uitgezocht hebben we het opgehangen en vervolgens de sleutels van het slot in de Rijn geworpen. Op naar een mooi en gelukkig leven samen!