Geplaatst in In het nieuws

Wilders: van hero naar zero

nulZo ben je “talk of the town”, en zo trekt niemand zich meer iets van je aan.

Dat was wat me de afgelopen dagen opviel aan Geert Wilders bij de debatten over het regeerakkoord. De afgelopen jaren konden zijn uithalen naar de grote boze buitenwereld steevast rekenen op volop media-aandacht maar nu lijkt het niemand meer te boeien wat hij zegt.

Niets is dodelijker voor een figuur als Wilders die het vooral moet hebben van het schokeffect van zijn uitspraken in plaats van de inhoud daarvan.

Hij heeft zijn kunstje een paar jaar kunnen uitvoeren maar nu is hij wat dat betreft uitgespeeld. De afgelopen jaren had hij veel invloed doordat hij middels zijn gedoogsteun aan het kabinet aan de touwtjes kon trekken, maar nu PvdA en VVD samen een stabiele meerderheid hebben is de PVV daar niet voor nodig, en resteren nog “slechts” de oppositiebankjes.

Als hij daar door blijft gaan met het tegen alles en iedereen aanschoppen dan is de kans groot dat de PVV bij de volgende verkiezingen weggevaagd wordt.

Goede stevige oppositie is meer dan welkom, maar dan wel in de vorm van het bieden van constructieve alternatieven en niet door middel van populistische prietpraat.

Of je nu regering bent of oppositie, je zit tenslotte niet in de Tweede Kamer om je persoonlijke frustraties bot te vieren, maar om Nederland verder te helpen, en Nederland bestaat nu eenmaal niet alleen uit de BV Wilders maar uit nog 17 miljoen inwoners….

Geplaatst in In het nieuws

Kabinet VVD-PvdA: weg met het chagrijn!

chagrijnHet leven zit vol verrassingen en dat is ook van toepassing op de Nederlandse politiek. Ik ben nu 39, en sinds dat ik me kan heugen was het, als er een nieuwe regering gevormd moest worden steeds maandenlang gekonkel.

Rariteitenkabinet

Zeker de laatste 10 jaar was het soms meer een soort van rariteitenkabinet in plaats van een kabinet met serieuze bedoelingen.

Dat begon al met de formatie van zo’n kabinet:

Partij a wilde wel met partij b, maar die partij wilde alleen als partij c ook mee deed, waarop partij a dan weer eiste dat partij d ook mee zou doen, maar partij c dan perse weer niet met partij in een regering wilde zitten.

Zo ging het maandenlang door, waarna er uiteindelijk een halfbakken regering uit kwam waar niemand echt blij van werd, aangezien het vervolgens zouteloze compromissen regende, al dan niet doordat splinterpartijen er soms aan te pas moesten komen om een meerderheid te verkrijgen.

Het dieptepunt daarvan was de afgelopen jaren, toen de grote Witte oproerkraaier Geert W de politiek in gijzeling hield met zijn gedoogterrorisme.

Weg met het chagrijn!

Hoe anders lijkt het nu te zijn:

PvdA en VVD lijken erin te slagen om binnen twee maanden een kabinet te vormen waar niet het tot elkaar veroordeeld zijn van afstraalt maar het er samen iets goeds van willen maken. Twee compleet tegengestelde partijen die elkaar toch het licht in de ogen gunnen.

Juiste medicijn

Wellicht is dat het medicijn om de negatieve, verzuurde sfeer van de laatste jaren waarbij het chagrijn regeerde over Nederland van ons af te werpen, en weer eens met een positieve grondhouding verder te gaan! Er liggen meer dan voldoende problemen die vragen om een daadkrachtig kabinet.

Wat vind jij?

Wat vind jij? Is dit het ideale kabinet om af te rekenen met het chagrijn, en Nederland weer op de rails te zetten?

Update 29 oktober

En daar is het regeerakkoord. Daadkracht kun je ze niet ontzeggen.

Geplaatst in In het nieuws

Logica volgens GroenLinks

economieBezuinigen, niemand ontkomt eraan, maar is met het bezuinigen ook de logica overboord gezet??

Ik stem meestal GroenLinks of D66, maar de afgelopen weken heb ik met name bij GroenLinks weinig logica kunnen ontdekken. De inhoud van de bezuinigingen en het nogal communistisch aandoende gedoe rond het bepalen van de lijsttrekker voor de komende Tweede Kamerverkiezingen waren wat dat betreft de twee meest in het oog springende zaken.

Om met dat lijsttrekkerscircus te beginnen; komt op mij bepaald  ondemocratisch over als je een kamerlid (in dit geval Tofik Dibi) dat zich kandidaat stelt bij voorbaat al weigert als kandidaat lijsttrekker. In een democratie is het wel zo gebruikelijk dat als kamerleden zich kandidaat willen stellen voor het lijsttrekkerschap ze dan die kans moeten krijgen; vervolgens is het dan aan de leden om te bepalen wie de beste lijsttrekker is. Elke partij krijgt daarmee de lijsttrekker die ze verdient.

Communistisch bloed

Maar nee, blijkbaar stroomt er toch nog wat communistisch bloed door de aderen van het GroenLinks partijbestuur want  zij besloten in hun almachtige wijsheid dat hij niet voldeed aan hun standaarden.. Toen vervolgens de media er over heen vielen kregen ze opeens was er van die zogenaamde daadkracht opeens weinig meer over en bonden ze binnen no-time in.

Het tweede geval van wereldvreemdheid bij GroenLinks kwam uit de mond van GroenLinks Tweede Kamerlid Ineke van Gent. Dat er in Nederland heel wat onplezierige maatregelen moeten worden genomen om ons land er weer bovenop te helpen, daar ben ik het helemaal mee eens, en ik vind het van lef getuigen dat D66, GroenLinks en de ChristenUnie ook verantwoording willen nemen voor die bezuinigingen/ombuigingen.

Het is heel makkelijk om als partij aan de kant te blijven staan, en dan bij een akkoord te lopen huilen dat je niet was uitgenodigd (zie de PvdA) en heel laf alleen maar commentaar te leveren op die maatregelen, alleen maar in angst om wellicht een afstraffing van de kiezers. Maar als je als partij wel die verantwoording durft te nemen, dan toon je voor mij aan dat je regeringswaardig bent.

Happy few

Maar Ineke van Gent dus: bij het besluit om de reiskostenvergoeding niet meer onbelast te houden gaf zij als argument dat een dergelijke vergoeding alleen maar voor de happy few was, en dat mensen maar meer bij hun werk moeten gaan wonen… Ik weet niet onder welke kaasstolp zij woont, maar als je een maatregel waarbij meer dan een miljoen mensen worden getroffen omschrijft als maatregel tegen de happy few, dan ben je in mijn ogen om het voorzichtig te omschrijven wereldvreemd. Met een modaal inkomen behoor je bepaald niet tot de happy few.

Als je dan vervolgens ook nog eens zegt dat mensen dan maar dichter bij hun werk moeten gaan wonen, ben je volgens mij echt rijp voor gedwongen opname.

De (semi-overheids)organisatie waar ik werk is in de afgelopen 10 jaar verhuisd van Den Haag, naar Amsterdam, en nu  Utrecht; gemiddeld dus een jaar of 4 per stad. Als ik haar logica zou moeten volgen zou ik dus, als de komende jaren die organisatie weer zou verhuizen steeds moeten mee verhuizen.

Zou ze me dan ook even willen vertellen hoe ik dat zou moeten doen? Nog voor het gemak maar even los van het bepaald niet onbelangrijke gegeven dat veel mensen een relatie hebben en niet allebei de partners bij dezelfde organisatie werken… Hypotheken worden beperkt tot alleen de waarde van het huis, bijkomende kosten mag ik niet meer meefinancieren, en als je momenteel je huis in de verkoop wil zetten dan staan er nog tig soortgelijke huizen te koop.

Kunst eerste levensbehoefte..?

En om af te sluiten nog een staaltje logica van de bovenste plank: terwijl er allerlei pijnlijke maatregelen worden doorgevoerd is er wel besloten om de BTW op kunst en antiek weer van 19% naar 6% te brengen… Is echt een eerste levensbehoefte, kunst/antiek… not. Ik kom vaak in musea en bekijk voorstellingen en dan is niet het criterium hoeveel geld heb ik nog maar of ik een voorstelling boeiend vind…

Toch wel opvallend dat je Ineke van Gent nu niet hoort blaten dat dit een maatregel is voor de happy few… Als ze die BTW ongewijzigd had gelaten had ze zo 50 miljoen kunnen besteden aan groepen die het echt nodig hadden..