Turkse Nederlanders die aankondigen met duizenden in Rotterdam te gaan demonsteren om hun kinderen uit de klauwen van Nederlandse pleegouders te houden.
Bij zo’n aankondiging zou je gaan denken dat er een zaak aan het licht is gekomen waarbij Turkse kinderen door autochtone pleegouders stelselmatig worden mishandeld en dat die Turkse demonstranten daar tegen in opstand komen; maar nee, dat is niet het geval:
Verwerpelijk
Het in Turkse ogen verwerpelijke dat die autochtone pleegouders doen is Turks/islamitische kinderen die door hun biologische ouders mishandeld/verwaarloosd worden, een veilig huis bieden. En doordat die pleegouders niet islamitisch zijn, krijgen die kinderen ook iets mee van niet-islamitische leefwijzen, en daardoor verruimen ze hun blik.
Wat ik me bij die Turkse heisa om het jongetje Yunus afvraag is waarom er niemand in Turkije zich lijkt af te vragen waarom het ventje 8 jaar geleden bij de biologische ouders is weggehaald.
Dat was echt niet omdat ie een keer zijn bord niet had leeggegeten en daardoor op de trap moest zitten, maar wel doordat hij onder andere meerdere tekenen van mishandeling vertoonde. Uit het feit dat nu, acht jaar later, de ouders nog steeds niet in staat worden geacht voor Yunus te zorgen zouden ze toch wel iets moeten kunnen afleiden.
Maar nee, al dan niet opgehitst door religieus/nationalistische fanatici vinden ze het feit dat de pleegouders christelijk of in dit specifieke geval lesbisch zijn, belangrijker dan dat het kind mishandeld/verwaarloosd werd door zijn biologische islamitische ouders.
Cars en K3
In mijn nabije omgeving ken ik ook twee pleegouders die permanent twee en soms zelfs vier islamitische kinderen opvangen. En nee, niet met het doel om ze te indoctrineren met een in Turkse ogen blijkbaar verfoeilijke christelijk/westerse levensstijl maar om die kinderen, met respect voor hun achtergrond, een warm en veilig huis te bieden, waar ze onbezorgd kunnen opgroeien.
Die kinderen bloeien helemaal op als ze er zijn en houden zich bezig met Cars of K3 in plaats van de vraag of ze die dag wel te eten krijgen of hoe ze die dag weer worden mishandeld.
Naïef?
Wellicht zit er een positief punt aan al die commotie: als de Turkse regering en die Turkse demonstranten zich zo druk maken over het geloof van de pleegouders dan kan het niet anders dan dat de Turkse overheid campagnes gaat opzetten om Turks/Nederlands/islamitische pleegouders te werven en dat Turks-Nederlandse ouders zich nu massaal aanmelden als pleegouder…
Of is dat te naïef gedacht…?
Gelukkig: net zoals DE Nederlander niet bestaat, bestaat ook DE Turk niet: ook in Turkije is er een tegengeluid.
De wereld volgens Henk 