Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Daar zit je dan als journalist

Foto door Lucas Oliveira op Pexels.com

Hoeveel Coronapersconferenties en intussen zijn geweest geen idee, maar het niveau, of liever het gebrek daaraan, van de vragen van de journalisten daar valt me elke keer weer op.

S. en ik hebben bij de persconferentie een soort van afspraak; bij de eerste domme vraag schakelen we over naar een andere zender. En heel typisch; vrijwel altijd is dat na de eerste vraag het geval. Gisteren merkte ik dat we daar heel goed aan gedaan hebben. Wat was het geval:

Normaal gesproken kijken we via de NOS naar die persconferentie, en daar schakelen ze meestal na de persconferentie na een paar minuten over naar de studio, maar dit keer waren we op RTL7 beland waar ze wel de volledige vragenstellerij uitzonden.

En ja, ik weet het; er zit een knop op de tv (nou ja, afstandsbediening), maar toch; wat een niveau hebben de vragen van die zogenaamde journalisten. Volgens mij hebben ze van tevoren al lang bepaald welke vragen ze willen stellen en boeit het ze van geen meter wat er tijdens die persconferentie wordt gezegd. Iets anders kan ik na gisteren niet concluderen. Verder dan wat stemmingsmakende onzin kwamen ze (een uitzondering daargelaten) niet. Totaal niet geïnteresseerd in een antwoord, maar in plaats daarvan braakten ze steeds al van tevoren als vragen geformuleerde meningen uit, van het niveau ‘achteraf is een koe in de kont kijken’.

Met de kennis van nu is het heel makkelijk om genomen besluiten af te kraken, maar dezelfde media die nu zeggen dat de lockdown te streng is omdat nog niet volledig zeker is dat Omikron ook daadwerkelijk voor veel meer ziekenhuisopnames gaat zorgen, zijn diezelfde media die als de regering nog twee weken had gewacht, met verwijten waren gekomen van waarom ze niet eerder hadden ingegrepen.

Benieuwd wanneer de volgende persconferentie is…

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Olympische gedachte NOS; niet sporten maar praten

pratenWellicht gek, maar bij de Olympische Spelen ga ik er vanuit dat het draait om de sport.

De NOS niet, die heeft daar hele andere gedachtes over. Praten, praten en nog eens praten; voorbeschouwen, nabeschouwen, persoonlijke portretten en nog veel meer; bij de NOS vinden ze de mens achter de sporter belangrijker dan de sporter zelf.

Leuk om daar in de aanloop naar de Spelen de zendtijd mee te vullen, maar niet tijdens de Spelen zelf. Dan wil ik, heel gek, SPORT zien. De NOS dus niet; die betalen miljoenen voor uitzendrechten, en laten vervolgens het overgrote gedeelte op de plank liggen.

Behalve als er Nederlanders bij betrokken zijn, dan zenden ze het wel uit. Zijn er geen Nederlanders bij betrokken dan zenden ze het , een uitzondering daargelaten, niet uit en vullen ze de rest van de zendtijd met praten, praten en nog eens praten.

Want; Nederlanders zouden opeens niet geïnteresseerd zijn in niet-Nederlandse sport. Wat een bekrompen nationalistisch kul argument. Waarom zonden ze dan twee maanden geleden toen het EK voetbal werd gehouden, waar het Nederlands elftal in geen velden of wegen te bekennen was wel doodleuk elke wedstrijd uit? Of het nu Duitsland-Frankrijk, Noord-Ierland-Polen of Wales-Slowakije was; elke seconde werd uitgezonden. En nu zouden Nederlanders daar opeens niet in geïnteresseerd zijn?

Onzin. Gebruik de zendtijd die je hebt gewoon om sport uit te zenden, de wereld bestaat uit meer dan alleen Nederland. En wie weet geeft dat sommige mensen net dat zetje om ook eens een andere sport te gaan beoefenen, en wordt zo wel de kiem gelegd voor toekomstig Nederlandse medaillesucces…

Geplaatst in In het nieuws

Politiek met passie: Obama als voorbeeld

obamaVanochtend ging ik in verband met bezoek elders wat later naar mijn werk. Bijkomend gevolg was dat ik de overwinningsspeech van Obama live kon meemaken.

Wat me opviel was wat een passie er uit die speech vonkte en met wat een overtuiging Obama sprak.

Tuurlijk zal die speech voor het overgrote deel gescript zijn door zijn tekstschrijvers, maar toch:

Akela Beatrix

Vergelijk zijn overwinningstoespraak eens met het gepruts wat we hier in Nederland kregen voorgeschoteld bij de beëdiging van het nieuwe kabinet. Het leek wel een scoutinggroepje dat keurig in een halve kring de eed aan de vlag aflegde met Beatrix als strenge Akela.

Lang leve de reclame…

Absolute dieptepunt was natuurlijk het geklungel met het twee keer moeten afleggen van de eed doordat de NOS in verband met reclame nog niet live was. Toch wel apart dat een Publieke Omroep  de originele beëdiging miste doordat ze zo nodig reclame moesten uitzenden, terwijl een commerciële omroep, die toch leeft van reclame, wel op tijd was voor de beëdiging.

Pot verwijt de ketel…

Het argument dat bij de commerciële omroepen alles moet wijken voor reclame terwijl bij de Publieke omroep de inhoud centraal staat is hiermee trouwens ook meteen onderuit gehaald door nota bene de NOS zelf…

Passie

Als Rutte met dezelfde passie als Obama had gesproken bij de presentatie van de kabinetsplannen had hij veel meer goodwill gekweekt.

Nu was het niet meer dan een nietszeggende zakelijke dertien in een dozijn toespraak in een saai perszaaltje, waaruit geen enkele overtuiging sprak. Door deze gevoelloze aanpak oogste hij alleen maar in azijn gedrenkte zurigheid. Een gemiste kans waardoor hij nu alleen maar bezig is met damage control.