Pasen = vrije dagen= tijd om er een paar dagen op uit te trekken.
Toen we dat voornemen hadden, konden we nog niet vermoeden wat voor een perfect weer het zou worden, maar soms heb je geluk wat dat betreft. Inmiddels weer terug in Houten is het tijd voor wat Paasflarden…
Buurse
Na vorige keren in het voorjaar naar de kust te zijn gegaan, besloten we om nu eens wat anders te doen. We wilden niet al te ver weg dus, werd het een ander gebied Nederland ‘iets in de bossen’. Tijdje terug was een reclame van natuurhuisje.nl blijven hangen, dus we besloten daar eens te kijken. Er was dermate veel keus dat het moeilijk kiezen was. Uiteindelijk ging het tussen iets in Noord-Brabant en iets in Twente, waarbij Twente als winnaar uit de bus kwam. Op naar Buurse!
Hoezo klimaatverandering?
Zoals ik al zei; met het weer; soms zit het mee en soms zit het tegen. En dit keer zat het qua weer meer dan mee. Temperatuur was tussen de 23 en 25 graden!
Voor zo een paar dagen weg zijn dat perfecte temperaturen, maar als je het iets breder bekijkt is het natuurlijk abnormaal, en zie je steeds meer duidelijke symptomen van klimaatverandering.
Heen en terug reden we richting ons huisje over een zandpad, het leek wel of we op een prairie reden; grote stofwolken achter onze auto. Goed dat we de auto nog niet gewassen hadden…
In plaats van dat het half april nog drassig is van de sneeuw/regen, was de grond in de bossen en heidevelden kurkdroog. In natuurgebied Witte Veen heeft Natuurmonumenten over sommige paden vlonders gemaakt omdat je daar normaal gesproken anders tot je enkels in de drassigheid loopt. Nu was daar totaal geen sprake van; kurkdroog was het, van water was in de verste verte niets te zien.
We liepen een tocht door het heidegebied Buursezand. Heel mooi gebied, maar de grond was er kurkdroog. Waar waterpoeltjes zouden moeten zijn, resteerden slechts droge vlaktes..
Bij ons huisje stroomde aan de achterkant een riviertje en we hadden gelezen dat aan de andere kant van dat riviertje, recht tegenover ons huisje, een waterpoel was waar bij de schemering reeën en andere dieren zouden komen drinken. Ik had me dus al ingebeeld dat ik ‘s avonds lekker vanaf ons terras wilde dieren zou spotten… helaas.. door die droogte was die hele poel opgedroogd en waren er in de verste verte geen wilde dieren te zien;-)
Reigers zijn domme dieren
Ik weet het; een tendentieuze uitspraak, en nee, het is zeker ook niet wetenschappelijk onderbouwd, maar toch… reigers zijn erg mooie dieren, ze vliegen sierlijk, ik kijk er graag naar, maar om nou te zeggen dat het slimme beesten zijn? Niet bepaald, of in ieder geval een Buursense reiger heeft bepaald het zwarte garen niet uitgevonden…
We liepen bij een van de wandelingen een heel stuk langs een kronkelig riviertje. Een reiger stond daar doodstil in het water te wachten tot er een prooi in zijn/haar buurt zou komen.
Toen hij ons aan zag komen vloog ie op en twee bochten verder landde hij weer om weer doodstil op prooien te loeren. Wij kwamen weer in de buurt en weer vloog ie op, om een bocht of wat later verderop weer in dat riviertje te landen.
Wellicht wilden de vissen niet bijten of verveelde hij zich want dat herhaalde zich zeker een keer of 8. Zou dat beest inmiddels echt niet de intelligentie hebben gehad dat het wellicht handiger was voor hem om in plaats van steeds iets voor die vreemde mensen met rugzakken te landen, eens voor de verandering achter die mensen te landen?
Op een gegeven ogenblik boog de rivier naar rechts en gingen wij naar links zodat er een einde kwam aan dit staaltje zinloos energie verspillen op een veel te warme dag….
Tot we de volgende dag toen we weer langs die rivier liepen en het ritueel zich weer herhaalde….
Ja, tijdens zo’n vakantie vallen je de raarste dingen op;-)
Wandelknooppunten
Er zijn van die dingen waarvan je pas beseft hoe handig ze zijn als je er eens gebruik van maakt. Dat hadden S. en ik met wandelknooppunten. Normaal als we in een ‘vreemd’ gebeid zijn, zoeken we wat wandelingen op, printen die uit, of kopen een kaart, en lopen die wandelingen. Tijdens een vorige vakantie in Camperduin ontdekten we de handigheid van wandelknooppunten, en toen we bezig waren met te kijken wat er in de buurt van Buurse allemaal te doen was, zagen we dat ze daar ook meededen met een wandelknooppunt.
Voor wie er niet zo in thuis is:
Bij wandelknooppunten hebben ze in een heel wandelgebied, bijvoorbeeld Twente, een netwerk van duidelijke markeringspaaltjes met een nummering neergezet, bijvoorbeeld Z81, Z82 etc. Op een overzichtskaart staan al die knooppunten weergegeven en wat de afstand is tussen twee punten. Vervolgens hoef je je dus veel minder druk te maken waar je loopt, en kun je veel meer genieten van de omgeving. Je loopt gewoon een stuk en aan het einde van een pad zie je een markeringspunt en weet je precies waar je bent. Wil je nog door lopen dan loop je door, wil je een andere kant op dan ga je een ander kant op, in de wetenschap dat er aan het einde toch wel weer een markeringspunt staat, en je weet waar je bent.
Om het helemaal makkelijk te maken, zijn veelgelopen routes en lange afstandspaden ook op die knooppuntenkaart ingetekend, zodat je zowel de keus heb uit al vastgestelde routes, zelf een route te bepalen, of natuurlijk een mix daartussen.
Tijdens deze vakantie hebben we ook elke dag die wandelknooppuntenkaart gebruikt. Als ze ze nu ook nog eens plastificeren, dan zouden ze nog veel langer meegaan…
En toen
En toen was het door de stofwolken heen weer tijd om richting Houten te gaan…
In mijn 
De wereld volgens Henk 