‘Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst’ is het motto van het nieuwe kabinet. En als één van de belangrijkste speerpunten voor de komende periode noemen ze het terugwinnen van het vertrouwen van burgers in het kabinet. Mooie woorden waar niemand tegen kan zijn lijkt me.
Alleen jammer dat vervolgens uit de plannen die ze presenteerden het ‘wel woorden, geen daden’ gehalte weer duidelijk wordt, zeker voor zover het de zorgsector betreft. Na alle mooie woorden van de afgelopen maanden, was het nu tijd voor de ontnuchterende waarheid.
In plaats van dat ze concreet aangeven hoe ze werken in de zorg aantrekkelijker denken te maken, komen ze voor wat betreft de zorgsector nu met omschrijvingen als dat de zorg een kostenpost is en een ‘koekoeksjong dat anderen jongen het nest uitduwt’.
Lijkt me een fijne gedachte voor zorgmedewerkers om te weten hoe het kabinet dus echt over ze denkt als ze aan het begin van een dienst voor de zoveelste dag achter elkaar weer een mondkapje over hun gezicht aantrekken, op weg naar weer een dag alle zeilen bijzetten om de zorg proberen overeind te houden.
Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst…
Eind vorige week was de beëdiging van het nieuwe kabinet. De bedoeling van zo’n presentatie is volgens mij om een beeld van daadkracht en eensgezindheid uit te stralen, maar wat mij betreft is dat totaal mislukt.
Vanochtend ging ik in verband met bezoek elders wat later naar mijn werk. Bijkomend gevolg was dat ik de 
Het leven zit vol verrassingen en dat is ook van toepassing op de Nederlandse politiek. Ik ben nu 39, en sinds dat ik me kan heugen was het, als er een nieuwe regering gevormd moest worden steeds maandenlang gekonkel.
De wereld volgens Henk 