Tag: Israël

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Hoe zuur is Nederland?

Gepost op door Henk Hofman

azijnHeel zuur, en dan met name PVV’ers… Dat merkte ik gisteren weer.

Op nu.nl las ik een bericht dat een restaurant in Israël een actie had dat Joden en Arabieren die samen in dat restaurant zouden eten, 50% korting zouden krijgen.

Een mooi positief gebaar uit een gebied dat de laatste tijd wederom onder hoogspanning staat door het oplaaiende geweld daar.

Met dat in gedachte en met de toevoeging de opmerking dat meer restaurants zoiets zouden moeten doen, postte ik dat bericht op Twitter,. Vrijwel meteen merkte ik weer eens hoe diep verdeeld Nederland is voor wat betreft Israël/Palestijnen, en vooral, hoe, om het nog voorzichtig uit te drukken, verzuurd PVV’ers toch zijn.

Of je nu het Israëlische standpunt aanhangt of dat van de Palestijnen, wat kan er verkeerd zijn aan wat verdraagzaamheid?

Nou daar dachten heel wat PVV’ers anders over: de tweet was nog niet verstuurd of mijn inbox stroomde over met allerlei verwensingen… Hoe ik het in mijn hoofd haalde om me voor het karretje van ‘de Moslims’ te spannen, en dat je met honden niet aan tafel mocht waren dan nog de meest genuanceerde tweets uit het PVV-kamp. De meest schunnige tweets heb ik maar meteen verwijderd en de afzenders geblokkeerd. Zonde om die helemaal te lezen.

PVV en nuance; het blijft behelpen…

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Onmacht; nu al het woord van 2014

Gepost op door Henk Hofman

blogOnmacht; dat is alhoewel 2014 amper halverwege is, wat mij betreft nu al het woord van 2014.

Onmacht, omdat zowel Israël als de Palestijnen totaal niet geïnteresseerd lijken in het vinden van een oplossing naar duurzame vrede.

Onmacht omdat, alhoewel het al bijna een maand geleden is dat vlucht MH17 uit de lucht werd geschoten, er nog steeds geen normaal onderzoek naar het neerschieten van MH17 kan worden gedaan, laat staan dat alle menselijke resten kunnen worden geborgen.

Onmacht, omdat er duizenden mensen op bergen in Irak de dood wacht doordat godsdienstwaanzinnigen van IS als hongerige wolven onderaan de berg op hun ‘prooi’ staan te wachten om iedereen die het waagt om naar beneden te komen, de dood in te jagen.

Onmacht, omdat in Syrië en Libië iedereen tegen iedereen vecht en je vijand van vandaag je vriend van morgen, en je vijand van overmorgen kan zijn.

Onmacht, omdat politici van zowel het Westen als Rusland met een steeds meer uit de hand lopend spelletje boycotblufpoker bezig zijn, met als uiteindelijk resultaat alleen maar verliezers in de vorm van op de fles gaande boeren, tuinders en andere bedrijven.

En ja, van een geheel andere categorie, maar toch: onmacht, omdat Feyenoord ook dit jaar Europees helaas niet in staat is om ook maar een deuk in een pakje boter te trappen.

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Israël & Palestijnen; Vrede? Liever niet!

Gepost op door Henk Hofman

vredeEr zijn van die zaken waarvan het nutteloos lijkt om er nog tijd, moeite en woorden aan te besteden. Het conflict tussen Israël en de Palestijnen valt wat mij betreft in die categorie.

Rust voorbij

Zodra het daar langer dan een maand of drie stil is kun je er de klok op gelijk zetten dat er een bom, ontvoering, afrekening of wat dan ook komt om een einde te maken aan de ‘rust’. De ontvoering van drie Israëlische jongeren was dit keer de lont in het kruidvat.

Spierballen

En ja, wat doe je dan als Israëlisch leger? Je telt niet tot tien, straft de schuldigen en laat het daarbij. Nee; je bombardeert meteen maar even wat wijken in de Gazastrook en andere gebieden, onder het mom dat Hamas daar ook actief is of zou kunnen worden.

Of je met het platbombarderen van hele wijken ook maar een stap dichter komt bij het oplossen van die ontvoering is van minder belang; je hebt wel weer even je spierballen getoond, en je ervan verzekerd dat er ook het komende jaar weer voldoende geld voor je wordt ingeruimd op de begroting.

Excuus

En Hamas heeft weer een mooi excuus om honderden raketten richting Israël te schieten. Die dingen nemen alleen maar ruimte in; kun je ze beter maar richting Israël schieten. Zo schep je meteen weer ruimte voor allerlei nieuwe speeltjes met nog veel meer mogelijkheden, want de nieuwe wapencatalogus zag er weer meer dan goed uit; hebben, hebben hebben.

Waar ze terecht komen is van minder belang; als je er maar genoeg afschiet zal er vast wel een keer eentje op een woonwijk ofzo terecht komen, en dat levert weer ‘mooie’ beelden op van kapotgeschoten huizen etc. En je bent er bovendien weer verzekerd van dat er een nog krachtigere tegenreactie komt van Israël en je dus nog meer raketten kunt afschieten.  Heb je meteen een mooie aanleiding om bij je financiers om wat extra geld te vragen. Of die niet weten wat zo’n raket kost. Voor alle zekerheid schiet je die raketten dan natuurlijk wel even af in de nabijheid van een huizenblok of nog beter een crèche, zodat je ervan verzekerd bent dat de Israëliers wat burgerdoelen treffen als ze terugslaan; zoiets doet het altijd goed bij de fondsenwerving.

Stokpaardjes

Politici zijn ook weer tevreden want ze kunnen zich zo vlak voor de vakantie weer mooi profileren door hun stokpaardjes van stal halen; als linkse politicus vind je natuurlijk dat Israël de kwade genius is en als rechtse politicus is het natuurlijk meer dan duidelijk dat de Palestijnen de oorzaak van alle kwaad zijn.

Vrede; daar moet je toch niet aan denken

Stel je voor dat er vrede zou zijn, dan gaan je eigen burgers zich afvragen of jij wellicht ook zelf verantwoordelijk bent voor alles wat er mis is. Dat moet je natuurlijk niet hebben, dus schiet nog maar wat raketten de lucht in. Misschien heeft CNN nog wel wat zendtijd over nu de WK is afgelopen.