Tag: Houten

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, theater

Zondag half drie in een Houtens Theater…

Gepost op door Henk Hofman

theater

Afgelopen zondag zaten S. en ik, met dank aan E. om half drie in het Houtense Theater aan de Slinger.

Niet echt een gebruikelijk tijdstip voor theaterbezoek, maar toch zat het theater tot de laatste stoel vol.

De voorverkoop voor het nieuwe theaterseizoen zit er aan te komen en dus geven veel theaters rond deze tijd een presentatie wat er het komend seizoen allemaal te gebeuren staat in hun theater. In het Houtense Theater aan de Slinger was dat dus afgelopen zondag tijdens hun vriendenmiddag.

5 keer 20

Door middel van 5 korte voorstellingen van steeds een minuut of 20 kregen we een voorproefje van wat er komend seizoen in het theater te zien is, en ja, dat beloofd veel moois!

Het mooie aan deze presentatiemiddag vond ik dat de acts die er waren allemaal totaal verschillend waren en ik voorstellingen te zien kreeg waar ik normaal gesproken niet zo gauw naar toe zou gaan. Maar toen ik ze zag, werd ik toch wel nieuwsgierig naar hoe de volledige voorstelling zou zijn.

Van klassiek tot cabaret

Wat er te zien was? Dat liep van een voorproefje op de voorstelling ‘Generations‘ van Janke Dekker en dochter over musical en opera tot steengoede cabaret van René van Meurs, en van klassieke muziek van Trio Aurora waarbij de raakvlakken van klassieke muziek met onder andere Picasso worden getoond tot ene optreden van Dorona Alberti (nee, volgens mij geen familie van…) die in het kader van de 25e James Bondfilm zich stort op de muziek uit de James Bond films.

Mart Hillen

Het hoogtepunt van de middag was wat mij betreft, en eigenlijk van de hele zaal, het optreden van Mart Hillen. Afgelopen zomer is hij afgestudeerd aan het conservatorium, maar wat een talent.

Toen hij opkwam had ik zo mijn twijfels. De andere artiesten begonnen met een praatje over het hoe en wat van hun voorstelling, maar hij deed het anders en kwam met zijn ogen dicht gitaarspelend het podium op. Aanvankelijk dacht ik dat hij een beetje podiumschuw was en dat dit zijn manier was om daar mee om te gaan, maar eigenlijk vanaf de eerste tonen speelde hij de zaal volkomen plat.

Nadat hij zijn eerste nummer had gespeeld vertelde hij het een en ander over zijn stijl van gitaarspelen, fingerstyle gitaar, wat zoveel wil zeggen dat hij erin slaagt om uit een standaard gitaar melodie, basgitaar en drumpartijen te toveren. Klinkt op papier minder spannend dan het in het echt is; kijk op youtube en boek daarna een concert van hem want hij is het meer dan waard!

S. en ik hadden al een aantal voorstellingen in ons hoofd waar we komend theaterseizoen heen willen, maar dit optreden is daarbij gekomen. In Houten was hij zo uitverkocht, maar gelukkig waren er in theater De Kom in Nieuwegein nog wel kaarten.

Mooi om zo verrast te worden op een zondagmiddag!

En jij?

Heb jij al ideeën over welke voorstellingen je het komende seizoen zeker wil gaan zien?

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Vakantie

Flarden van Pasen

Gepost op door Henk Hofman

P1010926Pasen = vrije dagen= tijd om er een paar dagen op uit te trekken.

Toen we dat voornemen hadden, konden we nog niet vermoeden wat voor een perfect weer het zou worden, maar soms heb je geluk wat dat betreft. Inmiddels weer terug in Houten is het tijd voor wat Paasflarden…

Buurse

Na vorige keren in het voorjaar naar de kust te zijn gegaan, besloten we om nu eens wat anders te doen. We wilden niet al te ver weg dus, werd het een ander gebied Nederland ‘iets in de bossen’. Tijdje terug was een reclame van natuurhuisje.nl blijven hangen, dus we besloten daar eens te kijken. Er was dermate veel keus dat het moeilijk kiezen was. Uiteindelijk ging het tussen iets in Noord-Brabant en iets in Twente, waarbij Twente als winnaar uit de bus kwam. Op naar Buurse!

Hoezo klimaatverandering?

Zoals ik al zei; met het weer; soms zit het mee en soms zit het tegen. En dit keer zat het qua weer meer dan mee. Temperatuur was tussen de 23 en 25 graden!

Voor zo een paar dagen weg zijn dat perfecte temperaturen, maar als je het iets breder bekijkt is het natuurlijk abnormaal, en zie je steeds meer duidelijke symptomen van klimaatverandering.

Heen en terug reden we richting ons huisje over een zandpad, het leek wel of we op een prairie reden; grote stofwolken achter onze auto. Goed dat we de auto nog niet gewassen hadden…

In plaats van dat het half april nog drassig is van de sneeuw/regen, was de grond in de bossen en heidevelden kurkdroog. In natuurgebied Witte Veen heeft Natuurmonumenten over sommige paden vlonders gemaakt omdat je daar normaal gesproken anders tot je enkels in de drassigheid loopt. Nu was daar totaal geen sprake van; kurkdroog was het, van water was in de verste verte niets te zien.

We liepen een tocht door het heidegebied Buursezand. Heel mooi gebied, maar de grond was er kurkdroog. Waar waterpoeltjes zouden moeten zijn,  resteerden slechts droge vlaktes..

Bij ons huisje stroomde aan de achterkant een riviertje en we hadden gelezen dat aan de andere kant van dat riviertje, recht tegenover ons huisje,  een waterpoel was waar bij de schemering reeën en andere dieren zouden komen drinken. Ik had me dus al ingebeeld dat ik ‘s avonds lekker vanaf ons terras wilde dieren zou spotten… helaas.. door die droogte was die hele poel opgedroogd en waren er in de verste verte geen wilde dieren te zien;-)

Reigers zijn domme dieren

Ik weet het; een tendentieuze uitspraak, en nee, het is zeker ook niet wetenschappelijk onderbouwd, maar toch… reigers zijn erg mooie dieren, ze vliegen sierlijk, ik kijk er graag naar, maar om nou te zeggen dat het slimme beesten zijn? Niet bepaald, of in ieder geval een Buursense reiger heeft bepaald het zwarte garen niet uitgevonden…

We liepen bij een van de wandelingen een heel stuk langs een kronkelig riviertje. Een reiger stond daar doodstil in het water te wachten tot er een prooi in zijn/haar buurt zou komen.

Toen hij ons aan zag komen vloog ie op en twee bochten verder landde hij weer om weer doodstil op prooien te loeren. Wij kwamen weer in de buurt en weer vloog ie op, om een bocht of wat later verderop weer in dat riviertje te landen.

Wellicht wilden de vissen niet bijten of verveelde hij zich want dat herhaalde zich zeker een keer of 8. Zou dat beest inmiddels echt niet de intelligentie hebben gehad dat het wellicht handiger was voor hem om in plaats van steeds iets voor die vreemde mensen met rugzakken te landen, eens voor de verandering achter die mensen te landen?

Op een gegeven ogenblik boog de rivier naar rechts en gingen wij naar links zodat er een einde kwam aan dit staaltje zinloos energie verspillen op een veel te warme dag….

Tot we de volgende dag toen we weer  langs die rivier liepen en het ritueel zich weer herhaalde….

Ja, tijdens zo’n vakantie vallen je de raarste dingen op;-)

Wandelknooppunten

Er zijn van die dingen waarvan je pas beseft hoe handig ze zijn als je er eens gebruik van maakt. Dat hadden S. en ik met wandelknooppunten. Normaal als we in een ‘vreemd’ gebeid zijn, zoeken we wat wandelingen op, printen die uit, of kopen een kaart, en lopen die wandelingen. Tijdens een vorige vakantie in Camperduin ontdekten we de handigheid van  wandelknooppunten, en toen we bezig waren met te kijken wat er in de buurt van Buurse allemaal te doen was, zagen we dat ze daar ook meededen met een wandelknooppunt.

Voor wie er niet zo in thuis is:

Bij wandelknooppunten hebben ze in een heel wandelgebied, bijvoorbeeld Twente, een netwerk van duidelijke markeringspaaltjes met een nummering neergezet, bijvoorbeeld Z81, Z82 etc. Op een overzichtskaart staan al die knooppunten weergegeven en wat de afstand is tussen twee punten. Vervolgens hoef je je dus veel minder druk te maken waar je loopt, en kun je veel meer genieten van de omgeving. Je loopt gewoon een stuk en aan het einde van een pad  zie je een markeringspunt en weet je precies waar je bent. Wil je nog door lopen dan loop je door, wil je een andere kant op dan ga je een ander kant op, in de wetenschap dat er aan het einde toch wel weer een markeringspunt staat, en je weet waar je bent.

Om het helemaal makkelijk te maken, zijn veelgelopen routes en lange afstandspaden ook  op die knooppuntenkaart ingetekend, zodat je zowel de keus heb uit al vastgestelde routes, zelf een route te bepalen, of natuurlijk een mix daartussen.

Tijdens deze vakantie hebben we ook elke dag die wandelknooppuntenkaart gebruikt. Als ze ze nu ook nog eens plastificeren,  dan zouden ze nog veel langer meegaan…

En toen

En toen was het door de stofwolken heen weer tijd om richting Houten te gaan…

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws

Niets en zo zij het; een lome zaterdag in Houten

Gepost op door Henk Hofman

houten

Zwaluwen scheren rakelings over ons huis, op zoek naar het onbekende.

In de verte verraden stofwolken achter een tractor de droogte van de akkers.

Auto’s op de rondweg lijken zich aan te passen aan het lome weer en rijden in een slakkengang voorbij.

Uit het wuivende riet in de sloot voor me vliegen een paar eksters, drukte makend om niets.

Hoog boven me passeert een vliegtuig, witte sporen achterlatend in een verder strakblauwe lucht.

Het gras is geel, het gras is groen, in Houten is momenteel even lekker niets te doen.

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws

Houten onder hoogspanning: zon, wind en/of…?

Gepost op door Henk Hofman

windmolen houtenZoals in heel Nederland wordt het ook hier in Houten een steeds heter hangijzer: hoe moet het dichtdraaien van de gaskraan en het steeds schaarser worden van olie worden opgevangen?

Zonnepanelen?

Op steeds meer huizen, sinds begin dit jaar ook op dat van S. en mij, hangen zonnepanelen, maar alleen daarmee redden we het niet. Dus zijn er grotere maatregelen nodig, en totdat iemand met het ei van Columbus komt, zijn voorlopig alleen zonnevelden met duizenden zonnepanelen, of windmolens haalbare alternatieven.

Windmolens

En ja, windmolens staan er al een paar jaar in Houten maar de opbrengsten van die molens houden ook bepaald niet over, aangezien ze door protesten van omwonenden vaker stil staan dan dat ze voor energie zorgen.

Goyerbrug

Maar naast die windmolens is nu ook het initiatief dat al jaren sluimerde, om aan de Goyerbrug in Houten een aantal windmolens te plaatsen veel concreter geworden. En wat al voor de hand lag gezien de ophef rond de eerste windmolens, is gebeurd; Houten is meteen alweer hopeloos verdeeld, met de meeste tegenstand, hoe verrassend, bij omwonenden.

Ideale wereld

In de ideale wereld zou er iemand met het ei van Columbus komen en een oplossing verzinnen waar iedereen mee tevreden is, maar  vrees dat dat niet gaat gebeuren. Mogelijke alternatieven verkeren pas in het experimenteerstadium, en voordat die dan helemaal getest zijn en ook duidelijk is wat de nadelen van die systemen zijn , ben je zo al 10 a 15 jaar verder.

 

Tot die tijd zit er denk ik weinig anders op dan toch voor windmolens te kiezen, met de nadelen die daarbij horen. Als het lukt om mogelijk gedupeerden dan een oplossing te bieden die ook voor hen bevredigend is, voorkom je dat de gemeente of provincie dan het algemene belang boven het individuele belang gaat stellen en gebieden aanwijst waar die molens geplaatst gaan worden. Met als gevolg dat omwonenden dan een stuk minder goed wegkomen.

146 voetbalvelden

Met alleen zonnepanelen zouden er in Houten 146 voetbalvelden vol met zonnepanelen moeten worden aangelegd, en dat zou zo’n beslag op de ruimte leggen dat dat ook niet realistisch is.

Helemaal gezien het feit dat de kans groot is dat er ook buiten de rondweg huizen gebouwd gaan worden, en die ruimte er dan simpelweg niet is. Daarnaast moet er ook nog ruimte overblijven voor de Houtense boeren/tuinders en voor recreatie.

1/3 van de energiebehoefte

Die 4 windmolens leveren voldoende energie voor ongeveer een derde van de totale Houtense energiebehoefte, dus samen met de al bestaande windmolens, het aanleggen van kleinere zonnevelden, het promoten van zonnepanelen op zoveel mogelijk daken, en natuurlijk het verminderen van het energieverbruik, komen we in Houten aardig in de goede richting.

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws

Duurzaam gas geven in Houten

Gepost op door Henk Hofman

zon

Van het gas af, hoe doe je dat? Net als in de rest van Nederland breken ze ook in Houten zich het hoofd over hoe ze moeten inspelen op een leven zonder gas.

Mogelijkheden zat, maar sommige mogelijkheden, zoals een hele wijk van het gas halen, zijn zo ingrijpend, dat er nog heel wat wind langs de Houtense windmolens zal waaien voordat dat gerealiseerd is.

Maar wat valt er dan op korte termijn, een paar jaar, wel te realiseren?

Windmolens?

Houten en windmolens zijn al jaren een open zenuw. Het gedoe over de huidige windmolens in Houten ettert al jaren en zal nog tijden door blijven etteren. Dus de kans dat de plannen voor nieuwe windmolens binnen afzienbare tijd worden omgezet in concrete daden schat ik net zo hoog in als dat Feyenoord de komende 10 jaar onafgebroken kampioen wordt…

Zonnepanelen!

Wat dat betreft is er op korte termijn veel meer winst te behalen met zonnepanelen. Gooi de daken van Houten vol met zonnepanelen. Geen geluidsoverlast, slagschaduw of andere redenen om slapeloze nachten te hebben, en bovendien merkt iedereen het meteen in zijn/haar portemonnee door middel van een veel lagere energierekening.

Stimuleer het als gemeente door bijvoorbeeld renteloze leningen aan te bieden, en de terugbetaling te koppelen aan de opbrengst van de zonnepanelen. Kijk wat iemand nu voor energierekening heeft, en gebruik dan de helft van het verschil van de lagere energierekening na plaatsing van de panelen voor het afbetalen van de panelen. Zo is het ook bereikbaar voor mensen die niet zo even een aantal duizend euro kunnen missen. Geef mensen die ervoor kiezen het bedrag wel in een keer te betalen een premie. Zo kan iedereen zelf kiezen.

‘Behaalde resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst’

S. en ik hebben eind vorig jaar eind vorig jaar al de stap gemaakt om zonnepanelen te laten installeren op ons dak, en tuurlijk; ‘behaalde resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst’ maar toch; tot nu toe zijn ze een schot in de roos! Sinds de uiteindelijke plaatsing in februari hebben de panelen elke maand ruim meer opgebracht dan verwacht; in mei zelfs twee keer zoveel als gepland.

Tuurlijk zullen er ook maanden komen dat ze zon zich dagenlang nauwelijks laat zien, maar het moet wel heel gek lopen of we komen eind van het jaar ruim boven de geschatte opbrengst. En een ruim gehalveerde maandelijkse energierekening is elke maand weer een leuke constatering!

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws

Je staat in het stemhokje en dan..?

Gepost op door Henk Hofman

blogverkiezingen

21 maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen, en alhoewel er vrijwel altijd wel iets te kiezen is, heb ik dit keer nog geen enkel idee op welke partij ik ga stemmen. Waarom?

In Houten gaat het allemaal eigenlijk best wel goed en dat blijkt ook wel uit de huidige zetelverdeling; alle partijen in Houten hebben tussen de 2 en 5 zetels.

Extreem

En afgezien van de open zenuw genaamd windmolens zijn er geen grote onderwerpen waar partijen echt fundamenteel van elkaar verschillen. Wellicht ook bewust want doordat er niemand echt bovenuit steekt qua aantal zetels heb je altijd meerdere partijen nodig om iets gedaan te krijgen. Met extreme standpunten kom je dan niet ver.

En dus gaat het om onderwerpen waarvan je bepaald niet wakker ligt. Dat werd me ook duidelijk toen ik twee stemwijzers invulde. Bij een van die stemwijzers was de laatste vraag: ‘Bent u voor of tegen de inzet ben van een golfkarretje in de buitengebieden van Houten om ouderen/mensen die slecht ter been zijn, te vervoeren?’…

Ik weet het, het is een vorm van luxe als dit soort vragen een stemwijzer halen, maar toch:

Rotterdam

Toen ik in Rotterdam woonde, dat was in de periode van Pim Fortuyn, was er met de gemeenteraadsverkiezingen echt iets te kiezen. PvdA en Leefbaar Rotterdam waren daar toen veruit de grootste partijen, maar ze hadden allebei nog partijen nodig om een meerderheid te halen, en dus was er in het stemhokje echt iets te kiezen.

Stemwijzer

Bij de stemwijzers kwamen GroenLinks, CDA en Houten Anders als partijen die het beste bij mij zouden passen uit de bus. Of het een van die drie partijen wordt of toch een van de zes anderen? Waarschijnlijk weet ik dat pas woensdag als ik in het stemhokje sta..

En jij?

Heb jij je keus al gemaakt? En wat was voor jou de reden om juist voor die partij te gaan stemmen?

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws, Klanten???

De zon schijnt in Houten

Gepost op door Henk Hofman

zonLoop in Houten door een willekeurige straat en de kans is bijna 100% dat je ze ziet hangen op daken; zonnepanelen.

Zelf waren S. en ik ook al een tijd aan het dubben over het wel of niet aanschaffen van die dingen. Gedeeltelijk in onze eigen energiebehoefte voorzien, steeds stijgende energieheffingen, en veel breder, het minder afhankelijk zijn van energiebronnen die steeds schaarser raken, zoals gas; steeds meer redenen om over te stappen.

Bovendien is het zonde om een energiebron die gratis voorhanden is, en waar niemand last van heeft als je het gebruikt links te laten liggen. Windenergie is ook ruim voorhanden, maar je zet niet zomaar een windmolen in je tuin, en bovendien vormen windmolens en Houten niet bepaald een gelukkige combinatie…

Maar op een zaterdagochtend waren we er opeens uit: we doen het, we gaan voor zonnepanelen.

Voordat we op zoek gingen naar een leverancier wilde ik zelf eerst wat meer thuis worden in de wondere wereld van zonnepanelen, om zodoende bij de gesprekken met de leveranciers ook wat meer te weten waar het nu om gaat.

En toen ging er een wereld voor me open; Wattpiek, Omvormers, optimizers, monokristallijne zonnepanelen, polykristallijne panelen en zelfs glas/glas panelen. Van sommige zaken wist ik niets eens dat ze bestonden;-).

Informatie

Een hele zoektocht, maar wat me in positieve zin opviel was dat we op heel veel websites van leveranciers vrij eenvoudig goede algemene informatie over het hoe en wat van zonnepanelen en wat er allemaal bij komt kijken konden vinden. Tuurlijk kleuren ze die info af en toe in in de richting van hun eigen producten, maar ik heb, zeker met technische zaken wel eens moeizamere zoektochten naar informatie gehad.

Cowboys

Nadat we ons dus de wondere wereld der zonnepanelen wat meer eigen hadden gemaakt, werd het tijd om wat leveranciers thuis uit te nodigen om te kijken wat ze ons te bieden hadden. Maar hoe bepaalden we wat een goede leverancier was en wie gewoon een cowboy was die snel geld wilde verdienen door ‘voor een speciaal prijsje’ wat zonnepanelen uit een vage restpartij op ons dak te knallen waarvan na een tijdje blijkt dat die panelen toch niet leveren wat er werd voorgespiegeld?

Uiteindelijk nodigden we op basis van de goede ervaringen van vrienden twee leveranciers bij ons thuis uit om te kijken wat ze voor ons konden betekenen.

Ondertussen waren we ook al meerdere keren gewoon dwars door Houten gelopen om te kijken wat voor panelen er her en der op daken waren gemonteerd.

Viersterren of Mc Donald’s?

Allebei de gesprekken verliepen zeer goed, waarbij de eerste iets te nadrukkelijk inspeelde op gevoel. Dat hun panelen eigenlijk te vergelijken waren met viersterrenrestaurants, terwijl de panelen van anderen meer te vergelijken waren met restaurants als McDonald’s en dat die andere fabrikanten zich alleen van elkaar onderscheidden met steeds een ander sausje. Opmerkelijk genoeg gaf hij later aan toch ook panelen in de ‘McDonalds categorie’ aan te bieden.

Met de tweede leverancier klikte het eigenlijk meteen al; duidelijk gaf hij alle voors en tegens aan, en hij gaf ook meteen aan dat, doordat ons dak op het zuiden lag, en er geen schaduwveroorzakers in de buurt aanwezig waren, een bepaald type, duurder paneel, in onze situatie eigenlijk too much was. Ook was hij al helemaal aan het meedenken waar met het minste overlast het beste alle aansluitingen etc zouden kunnen komen.

Nadat ook de tweede vertegenwoordiger was vertrokken, keken S. En ik elkaar aan, en eigenlijk wisten we allebei al wie het zou worden. Een dag later hadden we al beide offertes ontvangen, en gelukkig bevestigden die ons gevoel. Toen was het dus een kwestie van offerte ondertekenen en het hele circus in gang zetten.

En jij?

Heb jij al zonnepanelen? Zo nee, wat heeft je er tot nu toe van weerhouden? Zo ja, wat zijn jouw ervaringen met de hele procedure en in hoeverre komt de ingeschatte opbrengst overeen met de daadwerkelijke opbrengst?

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws, Klanten???

Kliko’s, kliko’s, kliko’s…

Gepost op door Henk Hofman

oranjeMilieu, in Houten is dat een hot issue of bijna meer een soort van open zenuw; laat in Houten de woorden ‘vierde kliko’ of ‘windmolens’ vallen en je bent er verzekerd van dat binnen no-time alle Facebookgroepen over Houten overstromen met verontwaardigde reacties.

Houten over de rooie

Afgelopen week was het weer zo ver; het overgrote deel van Houten heeft momenteel drie kliko’s om het afval te scheiden. Daarnaast zijn er voor PMD-afval (blik, plastic en drinkverpakkingen) groene zakken. Afgelopen week kwam er een brief dat vanaf december er een vierde kliko zou worden uitgedeeld.

Deze kliko’s komen dan in de plaats van de groene zakken. Wilde je de kliko niet, dan hoefde je alleen een mailtje te sturen naar een bepaald adres en alles bleef wat dat betreft zoals het was, zij het dat de kliko voor overig afval in plaats van een keer per twee weken in het vervolg een keer per maand wordt opgehaald. Niet echt een ramp want die kliko was bij ons zelden tot nooit voor de helft gevuld.

Die brief was nog maar net bezorgd of alle Houten groepen op Facebook stroomden bijna over met hoofdzakelijk negatieve reacties., en het ene topic was nog niet geopend of er werd al weer een nieuwe geopend.

Tegen?

Dat iemand tegen is, dat kan ik nog best inkomen. Grote stukken van Houten zijn Vinexlocatie en bij veel van die woningen is bij de bouw voor de kliko’s een stuk van de tuin speciaal aangelegd voor de kliko’s. Op dat stuk passen precies drie kliko’s. Nu er dan eventueel een vierde kliko bij komt, weten veel mensen niet waar ze die moeten laten.

Maar in plaats van dat ze het dan op dergelijke argumenten gooien, slaat een flink aantal compleet op tilt en gooit er de meest grote onzin uit.

Rode waas

Een aantal kondigden aan dat ze in het vervolg als soort van ‘verzetsdaad’ al hun afval in de grijze kliko zouden gooien, want dat zou ’hen’ wel leren. Aparte gedachtegang want de enige die ze daarmee hebben zijn ze zelf, aangezien dan binnen no-time die kliko overstroomt.

Een ander kondigde heel stoer aan de gemeente voor de rechter te slepen wegens landjepik en wegens discriminatie van ‘huiseigenaren en andere mensen met een tuin’. Want, zo redeneerde hij, de gemeente dwong hem een stuk van zijn tuin af te staan, en dat zou hem duizenden euro’s kosten. En bovendien was het discriminatie want mensen in een appartementencomplex hebben geen kliko’s en zouden daarom worden voorgetrokken….

En zo ging het nog een tijd door. Ik snap dat soort mensen niet; de tijd die ze spendeerden met dat soort kansloos geblaat, hadden ze beter kunnen besteden met het sturen van een mail naar de gemeente met dat ze geen vierde kliko willen. Vijf seconde werk en.

En wij?

Hoe S. En ik er in staan? Zonder die vierde kliko konden we het tot nu toe ook heel goed redden, maar de scherpte van het blik zorgde soms wel voor gescheurde zakken, en dus wat zooi, zodat wij wel voor die vierde kliko gaan.

We hebben gelukkig nog net plaats in onze tuin, en als we er wat planten tegenaan gooien is die bak ook mooi weggewerkt, en is de tuin weer wat planten rijker.

Kliko’s, je kunt je er maar druk om maken.

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws

Denkend aan Houten…

Gepost op door Henk Hofman

denkendaanhouten

 

Een paar dagen geleden viel mijn oog op een gedicht van Moses Roffa over Rotterdam.

Ik heb zelf meer dan 30 jaar gewoond in Rotterdam en omgeving en dat gedicht geeft perfect mijn gevoel bij Rotterdam weer:

 

 

 

Kijkend over de haven

Lijkt er geen eind aan te komen

De zee is met de stad vervlochten

De rivieren de kades de steigers de krochten

Nergens ter wereld prijkt dit tafereel

Van geen andere plaats hou ik zoveel

Rotterdam jij wereldhaven

Rotterdam jij wereldstad

Rotterdam daar wil ik wezen

Rotterdam daar ligt mijn hart

Maar nu Houten…

Nu woon ik al weer een jaar of vier met erg veel plezier in Houten, en ik vroeg me af of er over Houten een dergelijk gedicht te maken was.

Omdat ik er zelf nog niet lang genoeg woon om echt het ‘Houtengevoel’ te hebben, besloot ik om het eens via Facebook te proberen. Ik plaatste een oproep in een Facebookgroep en binnen no-time stroomde de reacties binnen.

Aan de hand van die gedichten krijg je een mooi beeld van wat er momenteel in Houten allemaal speelt. Bepaald geen grootstedelijke problemen, maar dat was ook niet te verwachten van een stad/dorp met nog niet een tiende van het Rotterdamse inwoneraantal.

Een gedicht met de passie zoals die van dat Rotterdamse gedicht afspatte zat er niet direct tussen maar wellicht is Houten daarvoor ook wel te ‘doorsnee’.

Houten in 9 gedichten…

1. Kijkend over het Rond

Kijkend over een leeg plein van het Rond,

Lijkt er geen einde aan te komen.

De leegstand en woontekort is met de stad vervlochten.

 

2. Houtense politiek

Waar de molens stilstaan,

treft de wethouder geen blaam.

Hij heeft zijn nederigheid betuigd en zich volop ingezet,

in het zoveelste mediationtraject.

Bijna 4 jaar nieuwe bestuursstijl D66 aan de macht.

Hebben tot op heden heel weinig gebracht.

 

3. Kijkend over De Vlinde

Kijkend over De Vlinder

denk ik geef mij maar minder

Windmolens van Van Liere

moeten het volk dan pleziere

 

Ook de kliko in zoveel kleuren.

Kom op kunnen we niet alles bij elkaar pleuren.

 

Het Rond, tja wie gaat daar nu nog heen.

Maar met pakketjes bezorgen staat Houten nummer ėėn.

 

Wil je in Houten wat huren.

Dat kan wel een paar jaar gaan duren.

 

Al met al wonen we hier toch best fijn.

Houten is de stad (dorp) waar je moet zijn.

 

4. Helikopter

Houten; Waar iedereen zich afvraagt of de supermarkt open is op zondag

en wat de helikopter boven hun huisje gaat doen.

Is alleen de sociale huurwoning hun zorg

en schuiven ze de schuld bij de asielzoekers in de schoen!

 

5. Houtense lucht

Het houdt niet op bij alle voortuinen

een bos om door te struinen

 

Houten is meer dan elke bloem of struik

het is de lucht die ik daar ruik

 

De Rietplas, een Nieuwjaarsduik

Imkerspark en Kooikersplas; dat oude is ook puik

Houten is meer dan elke bloem of struik

het is de lucht die ik daar ruik

 

in Houten is nog veel te doen

op de rand van meer of minder groen

 

6. 36 jaar Houten

36 jaar geleden, was het hier puur natuur

alles was groen als gras, puur natuur

Nu hebben we de brandweerkazerne, politiebureau en de ambulancepost als buur.

In plaats van het geluid van vogels en koeien

Hebben we nu sirenes die loeien

 

7. Windmolens

Windmolen draaien in de polder waar niemand woont

is een wens waar velen in Houten over droomt

 

8. Wonen in Houten

Wij wamen verheugd in Houten wonen

Groene gemeente trok ons aan

Rondweg met honderden kastanjebomen

Waar straks alleen nog bedrijven staan.

 

’t Rond ligt in de nieuwe binnenstad

Centrum vreemd verspreid er omheen

Strand of ijsbaan wordt nooit wat

Winkels, kans van slagen een probleem

 

Dorp zonder braderie of gezellig feest

Door de vele regels niet langer te organiseren

De zomer is nog nooit zo saai geweest

Dit tij kunnen inwoners niet meer keren

 

Scholen verdwenen, bejaardenflat erbij

Zwembad vernietigd voor gemeente gewin

Houten wil een dure gemeente zijn

In jonge aanwas heeft men geen zin

 

Jongeren trekken naar Utrecht om te wonen

In Houten vinden zij geen huis

We vinden het allemaal al heel gewoon

Houten wordt steeds minder een gezellig thuis

 

Castellum nieuw en nu al gewonnen

Noord slechts nog melkkoe voor anderen

Hoe kon een ooit zo prachtige fietsstad

In zo’n lelijk betonnen dorp veranderen…

 

9. Mijn thuis, mijn dorp… Houten

Turend naar schepen op het Amsterdam Rijnkanaal,

fietsend langs dode stukken Wulfse bos,

luister ik naar specht en kievit en zie ik ree en ringslang,

hoor ik in de hele gemeente trein en scheepvaart,

zal ik mij altijd kunnen blijven oriënteren op 6 kerktorens, 1 carillon en 3 windmolens,

ruik ik gier en snuif ik snelweg uitlaatgassen, zie ik boven mij ballonnen en helikopter, dan weet je

ik ben thuis.

Mijn thuis, mijn dorp, Houten.

Met dank aan Karin van Dijk, Djurre van Kouwen, Allard Kamermans, Arinka Linders, Anthony Ter Schie, Paulien Butselaar, Martin Bunschoten, Agnes Koernap, Hans van der Vlugt en Albert Kearney voor hun bijdrage!

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws, Klanten???

Scheiden doet lijden…

Gepost op door Henk Hofman

blogafvalBij gebrek aan echte problemen storten inwoners van Houten zich maar op huis, tuin en keuken problemen.

Momenteel hebben we in Houten voor het afval 3 kliko’s; een groene kliko voor gft-afval, een blauwe kliko voor papier en een grijze kliko voor overig afval. Daarnaast hebben we groene zakken voor PMD afval (plastic, metalen verpakkingen en drankenkartons), en bovendien op een aantal plekken in de wijk glascontainers.

Tijd voor verandering

Gisteren meldde de gemeente Houten dat er na de zomer een verandering komt in het aanbieden van afval. Ergens in het najaar krijgen we de mogelijkheid om die groene zakken te verruilen voor een vierde kliko. Daarnaast wordt de grijze kliko in plaats van 1 keer in de twee weken nog maar 1 keer in de maand geleegd. Als tegemoetkoming wordt de afvalstoffenheffing iets verlaagd.

Ontploffende social media

En die melding deden de social media voor wat betreft Houten ontploffen. In de groep Houten op Facebook kwamen binnen notime meer dan 400 reacties binnen. En zoals nu eenmaal bijna standaard op social media, was het overgrote dele van die reacties negatief. Hoe ‘ze’ bij de gemeente het in hun hoofd haalden om Houtenaren met nog een kliko op te zadelen? En dat het een onmogelijkheid was om een maand met een grijze kliko te moeten doen.

Vluchtelingen

En volgens goed social media gebruik werd er vervolgens van alles bijgesleept, zelfs de opvang van vluchtelingen werd er bij betrokken. Voor hen was er wel geld, maar niet voor de ‘echte’ Houtenaren. Voor ‘ons’ werd alles alleen maar duurder, en daar komt dan ook nog eens zo’n extra kliko bij. Je zou onderhand voor minder aan de Prozac gaan.

Dat het geen verplichting wordt om die extra kliko te nemen en dat je ook nog gewoon die groene zakken kan blijven gebruiken, daar las het overgrote deel van de reageerders blijkbaar overheen.

Wel/niet?

Begrijp me goed; ik weet ook nog niet of ik wel zit te wachten op zo’n extra kliko. De huidige kliko’s hebben allemaal een plek in de tuin, en extra ruimte voor een nog een kliko zie ik zo gauw niet, maar aan de andere kant scheelt het dan wel weer rondslingerende zakken met pmd-afval in de schuur.

Zo maar wat ideeën…

Wat ik me wel afvraag is of ze dit hele gedoe bij de gemeente niet hebben zien aankomen. Volgens mij kunnen ze met een paar dingen heel wat van die onvrede wegnemen.

Een van de grote bezwaren bij veel inwoners is dat die kliko’s er niet uitzien. Vier van die bakken in je tuin is bepaald geen lust voor het oog en nemen best wel wat oppervlakte in.

Beken kleur!

Schrijf daarom als gemeente, of wellicht als afvalbranche, een wedstrijd uit voor ontwerpers etc met als opdracht kliko’s te maken die je wel met goed fatsoen zo in je tuin kunt zetten.

Stap af van die standaard saaie groene, blauwe en grijze bakken maar laat ze er qua ontwerp en kleur uitspringen (en dan laat ik die kliko stickers even buiten beschouwing). Geef bewoners keuze uit een Mondriaan kliko, Delfts blauw/groen/zwart kliko , en weet ik veel welk ontwerp nog meer.

En kijk eens of je zo’n kliko extra functies kunt geven. Maak er een wifi hotspot van waardoor je ook in je tuin goede wifi hebt of weet ik veel.

Op zo’n manier vergroot je het draagvlak voor die kliko’s, en kunnen Houtenaren weer met een gerust hart gaan slapen.

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws

Het is er wit, het is er groen; in Houten is altijd wat te doen.

Gepost op door Henk Hofman

windmolen houtenHouten, een stad/dorp van pakweg 46.000 inwoners waar S. en ik nu een jaar of drie met veel plezier wonen.

Het is er meer dan goed wonen en ook de grote boze buitenwereld heeft dat ontdekt; onlangs een overval op de ING filiaal, en ook autobranden zijn inmiddels in Houten helaas een bekend fenomeen.

Is er, los daarvan, dan verder helemaal niets mis met Houten?

Zeker wel; als je een groep Houtenaren moet geloven gaat Houten gebukt onder een grote misstand; de windmolens.

Houten? Nieuwegein?

Windmolens zijn een handig middel als je in de regio Utrecht wilt weten of je in Houten of Nieuwegein bent; Er zijn acht windmolens langs het Amsterdam-Rijnkanaal; vijf staan er op Nieuwegeins grondgebied en drie op Houtens grondgebied. Makkelijk oriëntatiehulpje: draaien de windmolens, dan weet je dat je in Nieuwegein bent. Staan ze stil, dan weet je; ik ben in Houten.

Die windmolens maken, als je dat groepje Houtenaren moet geloven, het leven voor hen bijna ondraaglijk. Draaien ze,dan maken ze te veel lawaai, staan ze stil dan maken ze ook te veel lawaai, de kleur is niet goed, en zelfs een bedrijfslogo, ergens hoog boven in die 100 meter hoge masten zorgt bij hen voor bijna ondraaglijk leed. Je zou er bijna medelijden mee krijgen.

Bewoonde wereld

Ik ben geboren en getogen in Vlaardingen; Tegenover Vlaardingen heb je de petrochemische industrie van de Botlek/Europoort. Meer dan geregeld dreef, en drijft daardoor een stankgolf over Vlaardingen en omgeving. Vervelend, maar je leert er mee te leven. Je moet die fabrieken nu eenmaal ergens neerzetten.

En nu in Houten wonen S. en ik vlakbij de rondweg. En ja als je erop let hoor je daar meer dan geregeld geregeld de auto’s rijden. Je leeft nu eenmaal in de bewoonde wereld, deal with it.

Witte rook?

Maar of die overlast van die groep nou (wellicht gedeeltelijk) tussen de oren zit of niet; om een eind te maken aan al het gedoe is er, met behulp van allerlei bemiddelaars, al maandenlang overleg tussen eigenaar Eneco, de gemeente en die groep bewoners.

En juist bij die laatste groep zie je nu iets typisch gebeuren. Nu de onderhandelingen in de eindfase verkeren en er binnenkort waarschijnlijk witte rook uit de schoorsteen komt in de vorm van een oplossing waarmee iedereen kan leven voelen die die-hards nattigheid. Als er een oplossing komt, zijn zij hun bestaansrecht en dus hun ’15 minutes of fame’ kwijt, en vallen ze weer terug in de anonimiteit. En dat willen ze natuurlijk niet, aandachtsverslaafd als ze zijn.

Moord en brand

En daarom stapt nu de ene na de andere ‘die-hard’ uit dat overleg, om vervolgens meteen weer met een nieuwe actiegroep moord en brand te schreeuwen over de windmolens en allerlei extra eisen te stellen, want ze moeten natuurlijk wel in de spotlight blijven. Stel je voor dat ze weer verder moeten met hun normale leven….

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Wat te doen met een miljoen?

Gepost op door Henk Hofman

goudblogNu de Kerstdagen voorbij zijn, is het hoogste tijd voor wat activiteit; lekker een stuk hardlopen.

Terwijl ik mijn hardloopschoenen aantrek, scan ik meteen wat krantenkoppen; ja, ook mannen kunnen multitasken (althans, dat denken we).

Een van de koppen gaat over wat je moet doen als je een miljoen wint in de Staatsloterij of Poscodeloterij. Het is tenslotte weer eind van het jaar en dus wordt je weer doodgegooid met allerlei reclame van de Staatsloterij en Postcodeloterij. De ene prijs is nog hoger dan de andere, want een hoofdprijs van een armzalige 15 miljoen is natuurlijk niet meer van deze tijd, die moet minstens het dubbele zijn om nog een beetje aansprekend te zijn. Maar wat moet je dan als je die prijs eenmaal hebt gewonnen?

Buitenlucht

Geen tijd om het artikel helemaal te lezen, het is inmiddels licht geworden dus tijd voor buitenlucht. De weilanden aan de rand van Houten liggen voor me, een winterzon produceert de eerste zonnestralen van de ochtend, bijna geen wind, kortom, een perfecte dag om hard te lopen, en mijn hoofd helemaal leeg te maken zodat mijn gedachtes alle kanten op kunnen gaan.

Terwijl ik loop, schiet dat artikel me weer te binnen, en dan meer de fascinatie voor het onbereikbare. Wellicht zit het nu eenmaal in onze genen om niet tevreden te zijn met wat er nu is, maar steeds meer te willen. Zeker niet altijd een slechte eigenschap, want anders was er van enige vooruitgang in bijvoorbeeld de geneeskunde geen sprake geweest, maar toch.

Ik loop door de weilanden en zie ik om me heen hoe mooi het hier toch is; een reiger die op nog geen meter afstand doodstil staat te turen naar een prooi, een vlucht ganzen die druk gakkend overvliegt, rijen appel- en perenbomen die al weer klaar staan om over een paar maanden in groei te schieten.

Yukon Gold

Mijn gedachten beginnen weer te malen over die fascinatie naar steeds meer en ik moet opeens denken aan de serie ‘Yukon Gold’, op Discovery Channel.

Een serie die me om meerdere redenen fascineert. Aan de ene kant om die eigenschap van gouddelvers dat ze steeds blijven dromen dat die goudader die hun leven voorgoed zal veranderen, nu toch echt onder handbereik is. Er moet alleen nog net een extra machine bijgekocht worden, een meer worden leeggepompt, een in de weg liggende berg worden opgeblazen of wat dan ook, maar ze zijn er nu toch echt bijna, maar steeds lukt het net niet. Maar echte gouddelvers geven nooit op, dromend dat het het volgende seizoen toch echt gaat lukken.

Dat is de positieve fascinatie, de negatieve fascinatie die ik bij die serie, en soortgelijke series heb, is de volkomen gewetenloosheid waarmee ze te werk gaan.

Leegroven

Zonder ook maar de geringste gewetenswroeging kappen ze hele stukken bos en oerwoud en voeren ze ze daaronder liggende vruchtbare grond af, op zoek naar goud. Zodra ze een stuk land tot op rotsniveau hebben leeggehaald, trekken ze doodleuk verder, zich totaal niet bekommerend om wat er met het achtergebleven stuk land dat inmiddels is veranderd in een levenloze woestenij moet gebeuren. Na ons de zondvloed.

Leedvermaak

Ik weet het, leedvermaak is een slechte eigenschap, maar toch, toen ze als een stel hilbillies naar Gyana gingen, om daar in het oerwoud wel eventjes bergen goud te delven, was leedvermaak toch wel hetgeen me toen bekroop:

Ze ploegden hele stukken oerwoud om, groeven en groeven maar, ze vonden van alles behalve goud. Steeds ging er wel wat anders mis; de ene keer zakte een graafmachine weg in de modder, de andere keer liepen machines compleet vast door wortels en allerlei andere troep die voor verstopping zorgde.

Tot overmaat van ramp bleek het zogenaamd nog onontgonnen stuk grond alles behalve onontgonnen te zijn, want er kwamen allerlei oude schoenen en meer menselijk afval naar boven, maar totaal niets dat leek op goud. Uiteindelijk waren ze gedwongen, zonder ook maar enig goud van betekenis te hebben gevonden, op te geven en met de staart tussen de benen weer terug naar Amerika te gaan.

31 december

Blijft boeiend, die fascinatie voor het onbereikbare. En ja zelf doe ik ook al jaren mee met de Staatsloterij, maar hoger dan 65 gulden (yep, zo lang is het al geleden) ben ik niet gekomen. Maar ooit gaat ie vallen… ooit… toch?

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Spoor

Het is ook nooit goed

Gepost op door Henk Hofman

krukkenHet kan nooit kwaad om je eens te verplaatsen in een ander. Zo’n gevoel had ik deze week. Ik zat toen, net zoals elke werkdag, in de sprinter van Utrecht naar Houten.

Om een beetje beenruimte te hebben probeer ik altijd zo’n klapstoeltje bij de ingang te bemachtigen. Meestal lukt dat wel, en ook woensdag was dat het geval. Op de andere twee klapstoeltjes zaten een jonge vrouw en een scholier.

Ik was daar diep verzonken in mijn krant dus geen flauw idee wie er allemaal de trein inkwam. Maar toen het vertreksignaal had geklonken en ik opeens het niet te missen getik van krukken hoorde, keek ik wel op vanachter mijn krant. Een vrouw op krukken wist zich, nog net voor de deuren dichtgingen, de trein in te wurmen.

Zowel de jongen als ik gingen vrijwel gelijktijdig staan en vroegen wederom vrijwel gelijktijdig: ‘wil je wellicht zitten?”. In plaats van het verwachtte; ”graag”, kregen we echter om het nog voorzichtig uit te drukken niet al te vriendelijk terug: “waarom zou ik, ben ik zielig ofzo”?

Mijn eerste gedachte (die ik gelukkig voor me kon houden) was; dan niet stuk chagrijn, ging weer zitten en las verder in mijn krant. De vrouw op krukken bleef dus tot aan station Houten staan, waarna ze de trein verliet.

Terwijl ik verder las in de krant, liet die a-typische reactie van haar me toch niet los. Het waarom daarvan intrigeerde me. Maar hoe langer ik er over na dacht, hoe beter ik me haar reactie kon voorstellen. Ook iemand die op krukken loopt, of op een andere manier minder mobiel oid is, wil het liefst zichzelf redden, en niet steeds afhankelijk zijn van hulp van anderen.

Als je dan voortdurend, hoe goed bedoeld ook, aan alle kanten hulp krijgt aangeboden, kan ik me eigenlijk heel goed voorstellen dat je het op een gegeven ogenblik zat bent en zo’n uitval doet.

Benieuwd hoe iemand die vaak hulp nodig heeft dit ervaart.

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten, In het nieuws

Klap van de molen

Gepost op door Henk Hofman

windmolen houtenGoede herkenningspunten; geen stad kan zonder. Zie je in de verte de Euromast, dan weet je; ik ben in de buurt van Rotterdam.

Zie je in de omgeving van Utrecht acht windmolens vrijwel naast elkaar staan, dan kan het niet anders; je bent in de buurt van Nieuwegein en Houten.

Groene energie Houten Style

En om te bepalen waar dan Nieuwegein is en waar Houten is vervolgens een koud kunstje. Van die acht windmolens doen er vijf waarvoor ze zijn neergezet; draaien en energie opwekken. Draaien er vijf windmolens, dan weet je vrijwel zeker dat je aan de kant van Nieuwegein bent. Staan er, ook al staat er windkracht 8, drie windmolens stil dan kun je er vergif op innemen dat je in Houten bent.  Zie daar groene energie ‘Houten style’.

Ik woon nog te kort om alle ins en outs van die windmolensoap te kennen, maar in de twee jaar dat S. en ik hier nu wonen, heb ik wel gemerkt dat de tegenstanders van die windmolens bestaat uit een groepje hypergevoelige overspannen figuren onder de naam Gigawiek die heel goed de plaatselijke media en politiek weet te bespelen.

Gevolg daarvan is dat die windmolens vrijwel continu stil staan, met de meest zielige redenen. Natuurlijk; echte overlast moet worden beperkt, maar laat die dan wel onafhankelijk vaststellen en niet aangedragen worden door leden van die actiegroep.

Al bij de bouw van die molens zijn er daardoor dusdanig belachelijke normen afgesproken dat zelfs als die molens stil staan, de geluidsnormen al bijna worden overschreden.

Klap van de molen

Nu krijg je dat ze over de meest belachelijke zaken lopen te klagen en in de media ruimte krijgen om hun frustraties bot te vieren. Meest trieste voorbeeld daarvan was vorig jaar, toen er zelfs werd geklaagd over een logo van Eneco, dat hoog bovenin die windmolens stond. Dat logo zou storend zijn voor de omgeving…. Of de rechter daar maar even een verbod over wou uitspreken. Gelukkig is dat afgewezen, maar het laat wel zien wat een fanaten daar bezig zijn, en dat ze totaal niet geïnteresseerd zijn in constructief overleg.

Omdat dat blinde fanatisme steeds meer Houtenaren begint tegen te staan, is onlangs ‘Redelijk Houten’ opgericht. Doel daarvan is om de redelijkheid terug te brengen in die hele windmolendiscussie. Welke overlast is er nu precies en komt die wel door de windmolens of is het gewoon omgevingsgeluid van de Houtense rondweg of van de A27?

Maar ja redelijkheid is iets waar Gigawiek niet op zit te wachten. Op de toch niet heel gekke vraag aan ze om eens te laten horen hoe die overlast van de windmolens klinkt, bleef het angstig stil. Ze ontlenen immers hun bestaansrecht aan die overlast, en als die overlast en bij nader inzien niet blijkt te bestaan, zijn ze hun bestaansrecht kwijt, en moeten ze een andere manier vinden om hun frustraties te kunnen uiten.

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???

Het leven is raar

Gepost op door Henk Hofman

postduifblogHet leven is soms best raar. Een gedachte die iedereen op z’n tijd wel heeft, ik had hem vanochtend weer.

Er viel wat post op de deurmat. Toen ik keek wat er was bezorgd, zag ik dat er ook nog wat kerstkaarten bijzaten. Een van die kaarten kwam uit Wijk bij Duurstede.

Alhoewel die kaarten voor Kerst op de bus waren gedaan, ploften ze nu, 7 dagen later, pas op de deurmat. En dat vind ik best ‘knap’ aangezien Wijk bij Duurstede op slechts 13 km van Houten ligt, op de fiets iets van 45 minuten.

Wat er binnen 7 dagen wel kan worden bezorgd? Een hele hoop:

Voorbeeld 1: Swatch horloge

Van S. mocht ik voor kerst een Swatch horloge uitzoeken. Ongeduldig als ik ben, en aangezien ik wist dat ze bij de Swatchstore niet het horloge hadden wat ik wilde, ben ik meteen naar de Swatch website gegaan en heb daar het betreffende horloge besteld. Dat was 24 december. Tweede Kerstdag ontvingen we een mail met een track & trace code. Daarin zagen we dat ze inmiddels in Grancia (Zwitserland) aan de slag waren gegaan met de order. Gisterochtend, 30 december, werd er aangebeld. UPS, met een pakjes uit Zwitserland…

Grancia – Houten 727 km, bezorgtijd, 6 dagen

Voorbeeld 2: OnePlus X telefoon

Twee maanden geleden heb ik in China een OnePlus X telefoon (aanrader!) gekocht. Die heb ik toen op zaterdag besteld. Afzendadres van de telefoon was in Shenzhen, China. Wederom werd ik via track & trace voortdurend op de hoogte gehouden van de voortgang van mijn bestelling.

Tot mijn eigen verbazing zag ik op de eerste donderdagochtend na mijn bestelling dat het pakketje al op de luchthaven van Midlands in Engeland was gearriveerd. En nog groter was mijn verbazing toen er ’s avonds een UPS bezorger aanbelde met een pakketje uit China.

Shenzhen (China) – Houten, 9.251 kilometer, bezorgtijd 6 dagen

Toch apart

  • Shenzhen (China) – Houten, 9.251 kilometer, bezorgtijd 6 dagen
  • Grancia (Zwitserland) – Houten 727 km, bezorgtijd 6 dagen
  • Wijk bij Duurstede – Houten, 13 kilometer, bezorgtijd 7 dagen

We hebben iets voor je

Wellicht handig voor PostNL om hun slogan ‘we hebben iets voor je’ íets uit te breiden naar; ‘we hebben iets voor je… ooit…eventueel… mits je geduld hebt…’