Tag: Eiger

Geplaatst in Dagelijkse leven

Ik word oud…

Gepost op door Henk Hofman
Foto door Krivec Ales op Pexels.com

Om de zoveel tijd bekruipt me het besef; ik word oud. De laatste tijd steeds vaker, maar dat lees je straks wel.

Kinderpostzegels

De eerste keer was toen ik een jaar of 25 ofzo was. Ik woonde toen in Vlaardingen en er belde iemand aan: een kind dat vroeg; Meneer, wilt u kinderpostzegels kopen? Als een kind je met meneer en u aanspreekt in plaats van jij/je, dan weet je; je bent in hun ogen al oud, terwijl je zelf denkt dat je nog hartstikke jong bent. Keep on dreaming…

Eiger

Een andere keer dat ik het besef ‘ik word oud’ had, was toen S. en ik 10 jaar geleden in de buurt van de berg de Eiger de Eigertrail liepen op onze honeymoon. Op een gegeven ogenblik liepen we op een wel heel luchtig smal pad, met aan beide kanten niets dan diepte. Toen realiseerde ik me; een misstap hier en het was wel een heel kort huwelijk… Terwijl ik in de jaren daarvoor toen ik nog single was tig wandelingen heb gemaakt door de bergen over stukken die nog wel lastiger/gevaarlijker waren dan daar.

Waslabels

En ja, de laatste tijd heb ik het steeds vaker bij wel iets heel kleins… de waslabels in kleding…Vaak zitten er meerdere van die labels over elkaar en als ik dan eindelijk het juiste label met al die symbooltjes heb weten te vinden, blijkt het symbooltje met de wastemperatuur dermate klein te zijn dat ik mezelf wijs maak onderhand een microscoop nodig te hebben om te zien welke temperatuur er staat aangegeven. Sommige merken zoals Desigual maken er volgens mij een sport van om die symbolen zo klein mogelijk te printen, terwijl er toch echt ook merken, zoals 4funkyflavours, zijn die gewoon labels hebben die voor een normaal mens wel zo te lezen zijn…

Maar dan even later, als ik aan S. (die een bril heeft) vraagt of zij het wel kan lezen komt de ontnuchtering; Het ligt zeker niet (alleen) aan die labels, maar vooral aan mijn ogen, oftewel… ik word oud…

Geplaatst in In het nieuws, Klanten???, Spoor

Zwitserse mijmeringen (2)

Gepost op door Henk Hofman

eiger2In deel 1 van mijn dubbele blogpost over de Zwitserse belevenissen van S. en mij kon je al lezen dat we uiteindelijk na het nodige gedoe in Lauterbrunnen waren beland.

Lauterbrunnen maakt toeristisch gezien onderdeel uit van de Jungfrauregio, en tijdens onze vakantie merkten we keer op keer weer dat die regio een lichtend voorbeeld is voor toeristische regio’s in Nederland.

De aanpak die ze daar hanteren, daar kunnen we hier in Nederland nog een puntje, of liever gezegd een dikke punt aan zuigen. Ik woon, nog, in Gouda, en dat zou, toeristisch gezien deel moeten uitmaken van de Groene Hart regio.

Ik woon nu een jaar of 7 hier en in die zeven jaar zijn ze wat dat betreft nog geen centimeter verder gekomen, ze zitten nog steeds in de fase dat ze het nog niet eens zijn welk gebied er onder het Groene Hart valt… laat staan dat ze genegen zijn om met de andere Groene Hart regio’s gezamenlijk naar buiten te treden…

Hoe anders is dat in de Jungfrauregio: daar is alles tot in de puntjes geregeld: zowel de marketing als de faciliteiten zijn daar tot in de puntjes geregeld en op elkaar afgestemd. Gemeenten die willen samenwerken zou ik dringend aanraden om daar eens een studiereis naar te maken.

Qua marketing is het daar tiptop in orde: zo zijn er overal allerlei zeer duidelijke meertalige brochures verkrijgbaar over wat er allemaal te doen is: en in de hele regio is het gezamenlijke oranje/gele Jungfrauregiologo zichtbaar. Niet alleen op de stations en bij attracties, maar ook bijvoorbeeld op vuilniswagens en op nog veel meer plekken. Hierdoor krijg je overal het gevoel dat het echt een regio is en dat het een goed kloppend geheel is.

Ook heb je op alle stations in de Jungfrauregio schermen met de in die plaats beschikbare hotels. Per hotel zie je meteen of, en zo ja, welke kamers er nog beschikbaar zijn. Die hotels kun je dan meteen ter plekke reserveren met de aanwezige gratis telefoon.

Ook andere basisvoorzieningen zijn helemaal afgestemd op het toerisme: medewerkers zijn allemaal meertalig en spreken op zijn minst Zwitsers/Duits, Engels en vaak ook Frans. Ook zijn goede, schone gratis wc’s daar een vanzelfsprekendheid: op stations, bij attracties en op nog veel meer plekken zijn ze te vinden.

In Nederland denken ze alleen maar heel kortzichtig aan de eigen gemeente en is de gedachte dat regiogemeenten elkaar kunnen versterken totaal niet aanwezig.

Dromen van de Eiger

Als bergliefhebber en boekengek ben ik ook verslaafd aan bergexpeditieboeken en dus ontbreken talloze boeken over (pogingen tot) de beklimming van de noordwand van de Eiger niet in mijn boekenkast. Daarom mocht een bezoek aan de Eiger en de directe omgeving daarvan ook niet ontbreken tijdens deze vakantie. Mooi om nu eens in het echt alle plekken te zien waar zoveel is voorgevallen qua bergsportgeschiedenis.

Klein Azie

Wat je, doordat de Jungfraujoch op 3.560 meter hoogte het hoogste treinstation van Europa is, heel duidelijk merkt een magneet is voor Amerikaanse en vooral Aziatische toeristen is. Hele zwermen zag je achter gidsen aanhobbelen. We waren een aantal keren op station Kleine Scheidegg, al waar de speciale trein richting de Jungfrau vertrekt en daar was ongeveer 85% van de toeristen Aziatisch.

Japanners/Cinezen hebben minder vakantiedagen dan wij en als ze op vakantie gaan willen ze in die dagen zie ze hebben logischerwijs zoveel mogelijk hoogtepunten zien, en het hoogste treinstation van Europa is er daar een van. En dat willen ze dan ook op foto vastleggen. Foto van toerist naast de trein, in de trein, hangend uit de trein, soms nog bijna onder de trein, naast een plaatsnaambordje en nog veel meer: zolang ze er zelf ook maar op konden staan maakten ze er wel een foto van.

Dat ze alleen maar kwamen om hoogtepunten te kunnen afstrepen zag je duidelijk aan het schoeisel: vrijwel allemaal droegen ze sportschoenen. Comfortabel als je binnenblijft, maar als je naar buiten wilt, de sneeuw in, zijn dat, om het voorzichtig uit te drukken niet de meest handige schoenen…

Maar na een uurtje ofzo ging de hele kudde weer in de trein terug, op weg naar een ander hoogtepunt. Een prijzig bliksemuitstapje aangezien een retourtje Jungfrau zo’n 180 Zwitserse francs (ongeveer 160 euro) kost.

Biologisch; heel logisch

Naast dat ik veggie ben probeer ik ook zoveel mogelijk biologisch te eten en het viel me op dat er tijdens onze vakantie erg veel biologische producten waren te vinden in de supermarkten. In het plaatselijke supermarktje in Lauterbrunnen, met nog geen 1.000 inwoners qua inwoneraantal bepaald geen wereldstad, was het aanbod aan biologische producten hoger dan bij de gemiddelde Albert Heyn in Nederland.

Vleesvervangers waren er ook goed te krijgen, al zijn die in Zwitserland aanzienlijk duurder dan hier: waar je hier voor rond de 2,50 euro een goede vleesvervanger voor twee personen hebt, ben je daar al gauw het dubbele kwijt. Ach ja, veggie ben je niet om geld uit te sparen.

Klein leed

En in het kader van klein leed: wat wel bijzonder was dat er in heel Lauterbrunnen geen fatsoenlijke blikopener te vinden was. Het exemplaar dat in ons chalet aanwezig was, was van een dusdanige beroerde kwaliteit dat je daar geen fatsoenlijk blik mee kon openmaken, maar gelukkig na veel gevogel en gevloek en met extra hulp van een zakmes lukte het elke dag weer de inhoud tevoorschijn te toveren…

Sportieve uitdaging

Voor wie trouwens de marathon van Rotterdam of New York trouwens wel gezien heeft en toe is aan iets anders zagen we in Zwitserland een nieuwe uitdaging: de bergmarathon. Van Interlaken (op ongeveer 500 meter hoogte), naar Kleine Scheidegg (op ongeveer 2.300 meter hoogte). 1.800 meter stijgen binnen 42 kilometer…

De eerste 25 kilometer vallen nog redelijk mee met ‘maar’ 200 meter stijgen, maar zodra ze eenmaal bij Lauterbrunnen waren, begon het echte werk: binnen 20 kilometer 1.500 meter stijgen… Omdat S. en ik die dag een dag downhillen hadden gepland over gedeeltelijk dezelfde route als de marathon liepen wij ze op bepaalde plaatsen tegemoet; en vooral de achterste lopers wisten soms niet meer hoe ze vooruit moesten komen van de vermoeidheid. Benieuwd hoeveel er daarvan nog de finish gehaald hebben.

Al met al een meer dan geslaagde Zwitserse Honeymoon!

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???, Spoor, Vakantie

Zwitserse mijmeringen (1)

Gepost op door Henk Hofman

eiger2De afgelopen weken waren S. en ik in Lauterbrunnen (Zwitserland) voor onze Honeymoon en natuurlijk vielen mij weer diverse dingen op. Hierbij deel 1, morgen volgt deel 2.

Afbladderende Duitse degelijkheid…

Ten eerste: de Duitse degelijkheid is niet meer wat het geweest is. Jarenlang heb ik zonder problemen met ICE-treinen richting Zwitserland/Italie gereisd, maar de laatste keren is er steeds wel wat. Vorig jaar, en nu weer.

Toen we op de heenreis amper over de grens waren, stopten we op het station van Oberhausen. In plaats van dat ie na een paar minuten weer vertrok kwam er de mededeling dat er een klein onbekend probleem was. Balen, want we hadden bij onze volgende overstapstation amper tien minuten overstaptijd, maar ach, zo’n trein kan dat wel inhalen…

Maar de trein bleef maar staan en na vijftien minuten ofzo kwam de melding dat passagiers die de luchthaven van Frankfurt als bestemming hadden, beter een andere trein konden nemen op het station… en ja, toen voelden we al dat het goed fout zat. Die 15 minuten werd 3 kwartier en toen kwam de melding dat het mankement niet verholpen kon worden en de trein dus werd opgeheven…

Gevolg was dat we met een overvolle andere trein naar Frankfurt konden, en het daar verder moesten uitzoeken. Na wat gepuzzel bleven er op Frankfurt twee opties over: de eerst vertrekkende optie was een trein naar Mannheim nemen en daar weer een andere trein richting Basel nemen… maar omdat die trein ook 40 minuten vertraging had besloten we maar af te zien van die optie, omdat de kans levensgroot was dat de aansluitende trein in Mannheim dezelfde trein was als die later in Frankfurt zou vertrekken…

In het vertrouwen dat onze gok juist was besloten we van die optie af te zien en nog 15 minuten extra te wachten op Frankfurt op een rechtstreekse trein naar Basel. Gelukkig pakte onze gok goed uit en kwam die trein wel op tijd het station van Frankfurt binnenrijden. Ik had inmiddels ons adres in Lauterbrunnen al laten weten dat we minstens een uur later zouden zijn, maar even later kon ik ze laten weten dat dat ene uur twee uur zou worden want zo lang was inmiddels de vertraging…

Gelukkig ging alles verder goed en bereikten we uiteindelijk twee uur later dan gepland Lauterbrunnen.

Treinen in Zwitserland

In een vorige blogpost had ik het er al over dat ik druk aan het kijken was welke treinkaart S. en ik het beste konden nemen tijdens onze vakantie in Zwitserland. Uit het woud van verschillende kaarten zagen we door de bomen het bos niet meer. Uiteindelijk hebben we maar gekozen voor de Half Farecard, en dat blijkt achteraf een goede keuze te zijn geweest. In tegenstelling tot vrijwel alle andere kortingskaarten kreeg je met die kaart ook bij bijvoorbeeld de Jungfrau 50% korting; aangezien die kaart 120 francs was en je alleen met een retourtje Jungfrau al 90 franc uitspaarde, hadden we die kaart er in no-time uit.

Andere kaarten waren slechts een paar dagen achter elkaar geldig en dat was zeker gezien het feit dat we in het midden van onze vakantie een aantal dagen minder goed weer hadden, geen handige keus geweest.

De vorige keer dat ik in Zwitserland was, waren S. en ik in Bettmeralp; dat plaatsje ligt heel grof gezegd aan het einde van de reusachtige Aletschgletscher. Het mooie van deze vakantie was dat we nu aan het begin van de Aletschgletscher verbleven, aangezien de gletschers van de Jungfrau, Monch en Eiger (de drie centrale bergen van de Jungfrauregio) uitkomen in de Aletschgletscher.

Therapie

Eerder in deze blog had ik het al over het treinpersoneel in Zwitserland: het lijkt me een perfecte therapie voor Nederlands treinpersoneel om als ze, moe van de bejegening door de gemiddelde OV-reiziger in Nederland, eens ervaren dat het ook anders kan. Voorwaarde is dan wel dat ze Engels, Duits, en altijd handig, een LOI-cursus Japans volgen….

Geplaatst in Dagelijkse leven, Spoor

Zwitserland, wat te kiezen?

Gepost op door Henk Hofman

eiger2De afgelopen tijd zijn S. en ik druk bezig geweest met alle voorbereidingen voor onze bruiloft. Het meeste is nu geregeld, op onze honeymoon na.

Het oorspronkelijk plan was eerst een paar dagen Rome om vervolgens naar de Zwitserse bergen te gaan.

Omdat het wel heel erg veel gedoe bleek om van Rome op de Zwitserse plek van bestemming te raken hebben we besloten om een andere keer naar Rome te gaan, en dit keer lekker twee weken richting Zwitserse Alpen te gaan.

Vorige keer waren we in Bettmeralp dus nu is het tijd voor een ander gebied. Uiteindelijk zijn we op een mooi plaatsje in het Berner Oberland uitgekomen, Lauterbrunnen. Perfect gelegen om uitgebreide tochten te kunnen maken, maar ook om te relaxen en wat stadjes etc te bezoeken.

Eiger

En ja, ook om de Jungfrau en Eiger te bezoeken. Ik heb thuis een kast vol met boeken over bergexpedities en boeken over gelukte en mislukte pogingen om de Eiger te beklimmen maken daar ook ruim deel van uit. Deze twee weken vormen dus de uitgelezen kans om nu eens in het echt de plekken te zien waar het zich allemaal heeft afgespeeld.

Zonder trein en kabelbaan kom je in het Berner Oberland niet ver, dus daarom zijn we wat dat betreft ook aan het kijken wat het handigst is. En dat valt om het voorzichtig uit te drukken bepaald niet mee.. Natuurlijk kun je losse tickets kopen, maar een blik op de prijzen leert dat je al snel aanzienlijk beter af bent als je een voordeelkaart aanschaft, maar ja, welke??

Na rondspeuren op de overigens zeer overzichtelijke site van myswitzerland.com kwam ik op het volgende uit.

Doe maar deze dan…?

Je hebt de keuze uit Swiss (Saver)pass, Swiss Flexi (Saver) pas, Swiss card, Swiss Half Fare card, een regiokaart (in ons geval een Berner Oberlandcard), een Jungfrau railwaypas en een Jungfrau VIPpas. En als je een Swiss pass hebt kun je weer extra korting krijgen op een Jungfraupass…

En nee, dan ben je er nog niet want dan moet je ook nog gaan bekijken voor hoeveel dagen je zo’n pass wilt; dat gaat van 1 dag tot een maand en alles daartussen..

En om het nog wat gecompliceerder te maken zitten sommige trajecten zoals het stukje naar de Jungfrau (hoogste treinstation van Europa) standaard niet bij de meeste kaarten inbegrepen en krijg je bij de ene kaart daar 25 %, en bij de andere kaart 50% korting op. En ja, los daarvan heb je natuurlijk ook nog de kabelbanen, die zitten daar nog niet bij…

Ik dacht dat het regelen van een bruiloft een hoop geregel is, maar dat is kinderspel in vergelijking met  het zoeken naar de juiste treinkaart. Binnenkort maar nog eens alle opties tegen het licht houden, wellicht dat we er dan wel uitkomen, want ondanks al het geregel kan ik niet wachten tot we er zijn!