Tag: Duitsland

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

2 minuten stilte

Gepost op door Henk Hofman

4 mei: Terwijl op tv de beelden van de Waalsdorpervlakte worden getoond en er oorlogsherinneringen worden gedeeld door kleinkinderen van verzetstrijders, dwalen mijn gedachtes af. De verhalen die worden verteld zijn van meer dan 75 jaar geleden maar o zo actueel. Iemand vertelde over zijn vader die in de buurt van de duinen woonde en daardoor regelmatig door de duinen liep. Door de Duitsers werd dat echter op bepaalde uren verboden, omdat ze daar dan speciale operaties uitvoerden . Hij negeerde dat verbod en zag daardoor hoe krijgsgevangenen gedwongen werden om naar een fusilladeplaats te lopen om daar te worden geexecuteerd.

De geschiedenis blijft zicht voortdurend herhalen, want in Oekraïne zijn er momenteel tig soortgelijke voorbeelden te vinden, met die situatie in die Azov-staalfabriek in Marioepol als meest schrijnende voorbeeld. Een plek die door het hardnekkige verzet een dermate grote symboolfunctie voor zowel Rusland als Oekraïne heeft dat Oekraïense soldaten die daar zitten, weten dat ze maar twee keuzes hebben; tot de dood doorvechten met de ijdele hoop dat er voordat het zover is redding komt, of zich overgeven en dan vrijwel zeker weten ter plekke standrechtelijk te worden geëxecuteerd. De waanzin die oorlog heet.

Een totaal uitzichtloze situatie lijkt het, maar toch; kijk hoe nu 77 jaar na de Tweede Wereldoorlog onze relatie met Duitsland is; die is dermate goed dat we, zeker in het licht van 4 rn 5 mei, de bijzondere situatie hebben dat we nu met Duitsland overleggen hoe we gezamenlijk zware wapens kunnen sturen naar Oekraïne…

Ondertussen lopen op de Waalsdorpervlakte de mensen langs de vier herinneringskruizen. Nooit meer oorlog?

Geplaatst in Dagelijkse leven, Klanten???, Spoor, Vakantie

Denkend aan Oostenrijk (1); van Duits treingedoe tot misplaatste vooroordelen

Gepost op door Henk Hofman

P1030137En dan is het half juni en is het opeens tijd voor de zomervakantie…. Normaal gaan S. en ik in september op zomervakantie, maar dit jaar kozen we voor juni.

Natuurlijk weer naar de bergen, dit keer naar Brixen im Thale in Oostenrijk. Het chalet hadden we begin van het jaar geboekt; zag er allemaal erg goed uit, dus we konden niet wachten. Maar je zal het ongetwijfeld wel hebben meegekregen; deze winter viel er in de Alpen sneeuw… heel veel sneeuw… en zelfs 5 weken geleden viel er nog sneeuw…

Let it snow

Dus toen ik de weken voor onze vakantie de webcams van het gebied waar we heen zouden gaan bekeek, was er op veel van die webcams nog een mooi sneeuwdek te zien… Leuk voor de wintervakantie, maar voor een zomervakantie toch iets minder handig. Maar gelukkig werd het in de twee weken voor onze vakantie in Oostenrijk plotseling zomer en schoot de temperatuur de hoogte in en ja, begon de sneeuw dus ook flink weg te smelten. Toen ik de dag voordat we vertrokken keek, viel het allemaal gelukkig allemaal best mee. En ook de weersvooruitzichten zagen er goed uit. Ideaal zomervakantie weer!

Duitsland en treinen

Ook dit keer gingen we weer met de trein. Wie mijn blog al een tijdje leest, weet inmiddels dat treinen richting Duitsland /Alpenlanden betekent dat je vrijwel altijd te maken krijgt met vertragingen. Ook dit keer was dat weer veelvuldig het geval.

In Duitsland is jarenlang heel veel geld gepompt om voormalig Oost-Duitsland qua voorzieningenpeil etc gelijk te trekken met West-Duitsland. Dat is heel goed gelukt want je merkt op heel veel gebieden vrijwel geen verschil meer tussen voormalig Oost of West.

Maar omdat ook in Duitsland het geld maar een keer uitgegeven kan worden was het gevolg van het pompen van geld in Oost-Duitsland dat ze aan andere dingen geen geld konden uitgeven en één van die dingen is het spoor geweest. Jarenlang is dat verwaarloost, met als gevolg dat het nu verouderd is, met veel verstoringen tot gevolg en ze nu een inhaalslag moeten maken om het weer op een hedendaags peil te brengen. Gevolg daarvan is dat er heel veel grootschalige werkzaamheden zijn.

Als ze die op tijd aankondigen, bij de nieuwe dienstregeling of zo, is dat geen probleem, dan kan ik er rekening mee houden, maar er is een bepaalde vorm van Duitse logica die ik na al die jaren nog steeds niet snap. Dat is dat ze een paar maanden van tevoren, nadat de nieuwe dienstregeling al bekend is gemaakt en ik dus tickets hebt geboekt, ze opeens de dienstregeling overhoop gooien in verband met werkzaamheden.

Na veel inwendige verwensingen volgde dus ook dit jaar weer een inmiddels bijna traditioneel rondje bellen met de klantenservice van de Deutsche Bahn, om de tickets om te boeken. En ik moet zeker zeggen, met de klantenservice van de Deutsche Bahn is weinig mis, die handelen het altijd goed af.  Met de nieuwe tickets zouden we zowel in Duisburg als in Munchen iets meer dan een uur overstap hebben en bij de overstap in Oostenrijk 6 minuten.  Veilige marges zou je zeggen, maar twee weken van tevoren zag ik al een melding dat  de trein richting Duisberg 25 minuten later zou aankomen in verband met een omleiding… Maar door de marge die we hadden ging dat allemaal verder zonder problemen.

En nog geen week nadat ik met de klantenservice van de Deutsche Bahn aan de lijn had gehangen over de terugreis, zag ik dat een van onze treinen voor de terugreis opeens zonder, verdere uitleg was opgeheven… Dus weer aan de lijn gehangen.

Maar al dat gedoe ben ik inmiddels gewend, hoort er een beetje bij.

Ja, het is altijd een heel gedoe om zo’n treinreis te regelen, maar de positieve kanten van reizen met de trein wegen wat mij betreft nog steeds ruimschoots op tegen nadelen. Als je dan eenmaal in een Duitse trein zit, beleef je altijd wel wat.

Het boeiende van reizen met de trein en meerdere keren overstappen is dat je steeds andere mensen leert kennen. Dit keer waren dat op de heenreis wel heel boeiende mensen. Toen we in Duisburg onze trein richting Munchen namen, stapten er een groep zeer uitgelaten vrouwen in die voor een vrijgezellenfeest naar Keulen gingen. Je kent het wel; op en top in het roze, en ondanks het tijdstip van nog niet eens eind van de ochtend al zo goed als bezopen. Hartstikke vrolijk en luidruchtig dus.

Vooroordelen

En om de feestvreugde te verhogen stapte er op het volgende station een groep van een stuk of dertig mannen in, die richting luchthaven van Frankfurt gingen om daar het vliegtuig naar Bratislava te nemen voor een metaltechno optreden….

Om de groep te omschrijven; Duits, zwarte broek, zwart t-shirt en bier, heel veel bier en andere alcohol. Als extra handbagage hadden ze namelijk wat fusten bier en andere alcohol meegenomen. En 11 uur ’s ochtends is natuurlijk een ideaal tijdstip om al aan het bier te gaan… De alcohol deed zijn werk en al gauw werden ze luidruchtiger en luidruchtiger, maar in tegenstelling tot vaak wanneer een groep binnen een uur of zo gemiddeld meer dan een liter bier achterover slaat werden ze verre van vervelend.

In tegendeel; op een gegeven ogenblik kwam er een heel keurige vrouw, die uitgerekend een plek precies te midden van die groep bleek te hebben gereserveerd. Je kunt je dan heel veel scenario’s indenken voor het vervolg, maar binnen no time zaten ze heel gezellig te praten.

En ook opvallend; steeds als er bij een nieuw station iemand binnenkwam met een zware koffer, boden ze meteen aan om die koffer voor diegene in het rek te doen. Boeiend om te zien hoe vooroordelen werken. Je ziet iemand of een groep; heb bepaalde gedachten en binnen no time blijken die totaal ongegrond te zijn.

Toen we bij station Frankfurt aankwamen en de groep de trein verliet op weg naar hun vliegtuig, keerde de rust terug en resteerden slechts de nodige fusten bier, plastic bekers, glazen flessen.

Naargeestige stations

Ik reis al jaren met de trein door Duitsland en wat me altijd weer opvalt is dat heel veel Duitse stations zo grauw zijn.  Vooral als het somber weer is, ogen heel veel van die stations zo naargeestig. Breng op een regenachtige dag vijf minuten door op bijvoorbeeld station Mannheim en je raakt meteen depressief.  Wat dat betreft kunnen ze nog veel leren van de Nederlandse stations, want die zijn in vergelijking daarbij een kleurexplosie.

In deel 2 van dit driedelige vakantieblog : waarom vakantie zo leuk kan zijn…Binnenkort meer

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???, Spoor, Vakantie

Met de trein naar Duitsland; sneller kunnen we het niet maken, wel moeilijker…

Gepost op door Henk Hofman

ice

‘We’ moeten meer gebruik gaan maken van de hogesnelheidstreinen die door Europa rijden. Dit streven kwam deze week in Nieuwsuur en ook in andere media.

Door het gebruik van die treinen te stimuleren, wordt het korte afstand vliegverkeer beperkt, met een flinke milieuwinst als gevolg.

Kortere reisduur

Als ei van Columbus werd het terugdringen van de reistijd genoemd. De route Amsterdam-Berlijn werd als voorbeeld genomen. Daar doe je momenteel iets van 6 uur over. Als de reisduur maar korter werd, zou het gebruik als vanzelf stijgen, en het schrappen van opstapplaatsen zou dan een voornaam middel daartoe zijn, tenminste dat werd beweerd.

Volgens mij is dat de grootste onzin. Het overgrote deel van het treinverkeer richting buitenland is vakantieverkeer en dan is een half uur meer of minder reistijd echt niet de doorslaggevende factor. En bovendien; Nederland is meer dan alleen de randstad. Als je de opstaphaltes in het oosten zou opheffen, dwing je reizigers uit het oosten om onnodige extra kilometers te maken richting Amsterdam/Utrecht, om vervolgens doodleuk via onderhand dezelfde route weer richting Duitsland te reizen. Is meteen een groot deel van je milieuwinst verdwenen…

Betrouwbare dienstregeling

Wat volgens mij veel meer zou helpen is een veel betrouwbaardere dienstregeling. Dat als je een reis boekt, je er dan ook vanuit kan gaan dat je je op de tijd dat je hebt uitgezocht ook op de plaats van bestemming komt.

Nu is het, zeker de laatste jaren, steeds slechter gesteld met die betrouwbaarheid. Ik ga al jaren voor vakanties naar het buitenland, en ik merk dat het steeds zeldzamer wordt dat de reis zoals ik hem geboekt had, ook daadwerkelijk zo uitgevoerd wordt. Hier, hier, hier en hier zo maar wat voorbeelden van de afgelopen 5 jaar.

Treintroubles

Ook dit jaar is er weer allerlei gedoe rondom een treinreis die S. en ik geboekt hebben.

Deze zomer gaan we, wederom met de trein, naar Zwitserland. Op tijd hadden we tickets geboekt, natuurlijk na gekeken te hebben of er werkzaamheden gepland stonden op de route. Bovendien hadden we het zo geboekt dat we op de twee overstapstations Basel en Bern 45 minuten en een half uur overstaptijd hadden. Ruim voldoende om kleine vertragingen op te vangen.

Hoezo vaag?

Maar toen ik een paar weken terug op de site van de Deutsche Bahn keek, zag ik het volgende:

  • ICE 105: Utrecht Centraal->Basel SBB: Construction work. The train is being diverted between Dortmund Hbf and Frankfurt(M) Flughafen Fernbf. Stops between Dortmund Hbf and Frankfurt(M) Flughafen Fernbf may be omitted. This train will arrive about 60 – 90 minutes late. Please check your itinerary again shortly before departure.
  • ICE 105: Utrecht Centraal->Köln Hbf: Construction work. Train is running 90 min. early. Please check your itinerary again shortly before departure.
  • ICE 105: Köln Hbf->Basel SBB: Construction work. This train will arrive 50 minutes late. Please check your itinerary again shortly before departure.

Drie mededelingen die elkaar ook nog eens tegenspreken… De trein vertrekt 90 minuten eerder, de trein komt 60 minuten later aan… of 90… of 50……

Omdat vooral de tweede mededeling, dat de trein 90 minuten eerder zou vertrekken zou betekenen dat we of een hotel in Utrecht zouden moeten nemen, of met een auto naar Utrecht zouden moeten aangezien er zo vroeg nog geen treinen vanuit Houten rijden, nogal wat impact zou hebben, besloot ik om maar de Deutsche Bahn te bellen. Ik zag een Nederlands nummer.

Telefoon

Tot mijn verbazing kreeg ik daar de mededeling dat dat telefoonnummer alleen voor Vlaanderen was, en vervolgens werd de verbinding verbroken. Vervolgens het Engelse telefoonnummer gebeld, maar daar was zo’n lange wachtrij, dat ik het maar via de mail probeerde. Het antwoord dat ik daar kreeg was zo nietszeggend, dat ik er ook niets mee kon; dat ik vooral de dienstregeling in de gaten moest houden… goh…

Surprise

Maar gisteren verschenen er op de site van de Deutsche Bahn opeens weer heel andere meldingen: Nu bleek dat ze doodleuk het deel van de trein tussen Keulen en Basel uit de dienstregeling hadden gehaald. Ook een manier om je betrouwbaarheidscijfers op te poetsen… Gevolg daarvan is dat het er nu op lijkt dat we in Keulen en in Zwitserland een keer extra moeten overstappen. Bovendien is de overstaptijd in Keulen welgeteld 8 minuten… Missen we die trein dan hebben we minimaal weer een uur extra vertraging….

Het duurt nog wat weken voor we daadwerkelijk op vakantie gaan, grote kans dat in de tussentijd alles nog een paar keer totaal veranderd…

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???

En we noemen haar…

Gepost op door Henk Hofman

veggieblogWhat’s in a name. Shakespeare zei het al jaren geleden, en nu worstelt de Duitse minister van Landbouw daar ook mee.

Hij wil namelijk af van de vegetarische omschrijvingen van vleesproducten. Afgelopen met omschrijvingen als Vegetarische curryworst, vegetarische schnitzel, vegasaté etc wat hem betreft.

Als argument geeft hij dat consumenten van die benamingen in de war raken. Als dat de reden is vind ik het een onzinreden, want waarom zou iemand bijvoorbeeld wel in de war raken van vega saté als en niet van alle andere vormen van saté zoals kipsaté, varkenssaté konijnensaté of hertensaté?

Even opgezocht in de van Dale:
sa·té (de; v(m); meervoud: satés; verkleinwoord: sateetje) 1aan een pin gestoken en geroosterde stukjes vlees.

Maak daar in plaats van vlees vlees(vervanger) van, en de zogenaamde onduidelijkheid is opgelost.

En wat maakt een curryworst een curryworst? Geen curryworst in Duitsland heeft dezelfde samenstelling, dus waarom zou een vegetarische variant daar dan niet bij kunnen?

Schnitzel, worst, burger, saté etc zijn wat mij betreft meer soort of type-omschrijvingen, waarin je allerlei varianten hebt, waaronder dus een vegetarische variant.

Volgens mij kan die minister zich veel drukker maken met de controle of bijvoorbeeld rundvlees wel daadwerkelijk rundvlees is en dat er geen andere soorten vlees/rotzooi aan wordt toegevoegd, maar aangezien de vleesverwerkende industrie een grote donateur is van de CSU/CDU in Duitsland krijgt dat, hoe verrassend een aanzienlijk lagere prioriteit.

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???, Spoor, Vakantie

Vakantiemijmeringen (1): Duitsers en treinen….

Gepost op door Henk Hofman

iceZo staat ie voor de deur en zo is ie weer voorbij; de zomervakantie. Dit keer gingen S. en ik naar Lermoos in Oostenrijk.

Het heerlijke van een vakantie is om helemaal van de dagelijkse zaken verstoken te zijn. Tv stond de hele tijd uit, en mijn smartphone gebruikte ik eigenlijk vooral om de weersverwachtingen voor de komende dagen op te zoeken (wel zo handig in de bergen), maar af en toe kon ik de verleiding niet weerstaan om ook even naar het nieuws te kijken.

Geen nieuws

Gevolg was dat ik het wereldnieuws niet echt meekreeg, alhoewel het tijdens de vakantie opeens zowel letterlijk als figuurlijk wel heel dichtbij kwam. Ik doel dan op de vluchtelingenstroom.

Lermoos ligt in de buurt van de Duitse grens, en een dagje naar Garmisch Partenkirchen in Duitsland of naar Innsbruck was een van de slecht-weer opties. En om van Lermoos naar Innsbruck te komen met de trein moet je via Duitsland reizen.

Maar… toen ik op een gegeven ogenblik op mijn telefoon naar de weersvoorspelling keek, en daarna naar de treintijden, zag ik dat het treinverkeer was stilgelegd in verband met de vluchtelingenstroom tussen Oostenrijk en Duitsland.

Waar zouden we zijn…

Trein was trouwens toch iets dat niet geheel soepel ging. Waar ik jarenlang zonder problemen met de trein naar/door Duitsland ging is het de laatste keren steeds prijs, voor wat betreft vertraging. Ook dit keer. Op de heenweg zouden er voorbij München werkzaamheden zijn waardoor we een stuk met een bus zouden moeten. Bovendien zou er maar een overstaptijd van 6 minuten zijn en bij het missen van de aansluitende trein zouden we twee uur moeten wachten…

Daarom van tevoren maar ticket omgeboekt en een andere route gekozen, zodat we tenminste de hele tijd met de trein konden…. We moesten een aantal keer overstappen, maar aangezien we overal iets van 25 minuten hadden zou dat geen probleem zijn…. dachten we…

Een goed begin

Maar het begon al bij Düsseldorf. Onze trein had bij vertrek al 10 minuten vertraging. Moet kunnen, haalt ie onderweg wel in… niet dus want vertraging bleef gedurende de reis maar oplopen. 10 minuten werd 20 minuten, een half uur en een half uur werd een uur… en dat werd 1,5 uur. Gevolg was dus dat we aansluitende trein misten en zelfs de trein die daarna zou gaan… En dat zou vanzelfsprekend ook weer gevolgen hebben voor de treinen die we daarna nog moesten halen.

Vooral de laatste trein, richting Lermoos, werd steeds problematischer. Die zou om 9 uur vertrekken. Normaal gesproken hadden we om 7 uur daar de trein gehad, maar door die vertraging was dat al onmogelijk. Die van een uur later was ook al out of the question, dus er bleef er toen nog maar eentje over… het ging er steeds meer om spannen want we hadden nog minder dan 5 minuten toen de trein bijna bij het station was… we konden het station zien liggen, maar… trein bleef staan… Ik vreesde al dat we plan B in werking moesten stellen, taxi bellen, maar gelukkig werd er omgeroepen dat de aansluitende trein zou blijven wachten. Al met al waren we in plaats van half acht om iets voor tienen in ons appartement….

Zo kan het ook

Wat wel in het voordeel van de Deutsche Bahn spreekt is dat ze bij vertragingen het allemaal heel goed hebben geregeld voor wat betreft geld terug geven. Toen onze trein 1,5 uur vertraging had, kwamen ze al in de trein met gestempelde formulieren langs waarmee je een deel van de ticketprijs terug kon krijgen. Kwestie van formulier opvullen en op de bus doen en geld zou worden overgemaakt.

Maar op de terugweg vonden we een nog snellere manier daarvoor. Toen we op weg naar Nederland bij München aankwamen hadden we een geplande overstaptijd van 1,5 uur, dus ik besloot om mijn geluk te beproeven bij het servicecentrum van de DB. Als je in Nederland bij het loket van NS-Internationaal iets gedaan wilt krijgen kun je het beste brood meenemen, want er zijn altijd hoogstens twee balies open en de balie die je dan kiest heeft natuurlijk altijd net de meest moeilijke klanten…

Bij de DB bleek dat gelukkig veel beter geregeld te zijn. Er waren 10 balies open, en alhoewel ik volgnummer 115 had en ik zag dat 101 net aan de beurt was, was ik binnen 3 minuten aan de beurt en kreeg ik zonder problemen mijn geld terug. Met ook nog eens verontschuldigingen voor het ontstane ongemak. Service om een puntje aan te zuigen.

Geplaatst in Dagelijkse leven, Klanten???, Spoor, Vakantie

Denkend aan Duitsland

Gepost op door Henk Hofman

lissendorfZo zit je in Duitsland voor een verlate zomervakantie, en zo ben je weer terug in Nederland.

Omdat we besloten de auto in Nederland te laten, gingen S. en ik met de trein richting ons vakantiehuisje in Lissendorf (Eifel). Alhoewel de Duitsers vlak naast Nederland ligt viel me tijdens twee weken Eifel een aantal dingen op:

1. Nederlandse treinstations zijn zo gek nog niet

De stations in Duitsland zijn er een stuk slechter aan toe dan in Nederland. Waar in Nederland vrijwel elk station en zelfs elke halte goed onderhouden is, is dat in Duitsland zeker niet zo; heel veel stationsgebouwen maakten een ronduit vervallen indruk, zowel de perrons als de stationsgebouwen.

Toen in Nederland jaren geleden de loketten werden vervangen door kaartautomaten werden heel veel loketgebouwen gesloopt. In Duitsland hebben ze dat niet gedaan. Daar is iets voor te zeggen als je die gebouwen dan een andere functie geeft, maar dat hebben ze daar in heel veel gevallen niet gedaan. Gevolg is dat daar heel veel vervallen dichtgespijkerde stationsgebouwtjes staan, die binnen nu en een paar jaar van ellende instorten.

Ook opvallend dat de commercie op de stations in Duitsland minder is dan in Nederland. In Nederland staan op vrijwel elk station van een beetje omvang meerdere automaten voor drinken of iets te eten, maar ik vond het opvallend dat dat in Duitsland veel minder het geval was.

2. Voetbal is niet altijd oorlog.

Toen we weer richting Nederland gingen en dus eerst de trein naar Keulen moesten hebben, was die trein overvol. Het bleek dat net die middag de voetbalwedstrijd FC Koln-Bayern Munchen was.

Aangezien we in de buurt van Keulen waren was het rood-wit van Koln bij veel passagiers wel te vinden. Niet heel gek natuurlijk in de buurt van Keulen, en geheel naar Duitse traditie stroomde het bier meer dan rijkelijk. Vier supporters die tegenover ons zaten presteerden het om in de 1,5 uur durende treinreis een tray met 24 blikken bier weg te werken.

Naast hier en daar wat onduidelijk gezang gebeurde er verder helemaal niets en was de sfeer opperbest. Helemaal verbazend toen ik bemerkte dat er naast Kolnsupporters ook behoorlijk wat Bayern Muchen supporters in de trein zaten. Ook die zaten stevig aan het bier en andere alcohol, maar er was totaal geen sprake van enige agressieve rivaliteit tussen die twee supportersgroepen.

Heel wat anders dan bij ons; ik had jarenlang een Feyenoord seizoenskaart, en ging ook elke keer met de trein richting Feyenoordstadion. Wat me toen steeds meer begon tegen te staan was de ronduit agressieve opgefokte sfeer in die voetbaltreinen van Rotterdam Centraal naar Rotterdam stadion. En daar zaten dan alleen nog maar Feyenoordsupporters in.

3. Outletcentra: zo kan het ook

In Zoetermeer, en ook in andere plaatsen is er volop gedoe of er al dan niet een Outlet shopping center mag komen. Vrijwel altijd gaat het dan om Centers aan de rand van de betreffende gemeente. Tegenstanders vrezen dat zo’n Center de doodsteek is voor de winkeliers in de binnensteden van omliggende gemeenten.

Dat het ook anders kan merkten we toen we in Bad MunsterEifel waren. We hadden nog een dag over van onze vakantie, en in wat folders lazen we dat Bad MunsterEifel een leuk oud stadje met stadsmuren en dergelijke was om een dag door te brengen. Nergens werd gerept over een Outlet Center, en als dat wel was gedaan was dat waarschijnlijk reden geweest om van een bezoek af te zien want zo’n shoppingcenter staat nou niet bepaald hoog op mijn lijst met nog te bezoeken plekken.

Toen we daar aankwamen met de trein zagen we al gauw allerlei reclameborden voor City Outlet Bad Munstereifel. Op het eerste gezicht stemde dat bepaald niet vrolijk, maar toen we de stadspoort door waren bleek dat ze daar voor een inventieve insteek hadden gekozen.

In tegenstelling tot de Nederlandse gewoonte om zo’n centrum ergens op een industrieterrein aan de rand van de stad te bouwen hebben ze er daar voor gekozen om de City Outlet door het hele stadje heen te vestigen. In plaats van dat de plaatselijke winkeliers de nek om werd gedraaid zag je een mooie mengeling tussen plaatselijke winkeliers en outletwinkels.

De outletwinkels waren door een uniforme uitstraling goed herkenbaar, maar vormden desondanks een mooi geheel met de andere winkels. Het mes snijdt daar duidelijk aan twee kanten; de city outlet zit op een aantrekkelijke centrale locatie midden in het historische centrum en de plaatselijke winkeliers profiteren van de klandizie van de outletwinkels.

4. Geef ons heden ons dagelijks brood

Het huisje dat we hadden lag ongeveer 1,5 kilometer buiten Lissendorf, en omdat ‘vers brood in de ochtend wel zo lekker is zat er niets anders op dan elke ochtend even naar de plaatselijke bakker te lopen. Een lekker tochtje om wakker te worden, en door de heerlijke broodjes die die bakker bakte zeer zeker geen straf.

Ook nu weer viel het me op dat het in het buitenland heel gewoon is dat een bakker al ’s ochtends vroeg open is. In Nederland mag je blij wezen als een bakker rond half negen eens open gaat, maar in Lissendorf was de bakker al om half zeven open, en ja; ook op zondag konden we er al om zeven uur terecht voor brood(jes).

5. Uitstappen in rijrichting links

Niet echt wereldschokkend maar toch wel vorm van klantvriendelijkheid; in Duitse treinen wordt als de trein bij een station arriveert omgeroepen welke kant je moet uitstappen. Kleine moeite maar wel zo makkelijk voor blinde/slechtziende reizigers! Ideetje voor de NS?

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???, Spoor, Vakantie

Zwitserse mijmeringen (1)

Gepost op door Henk Hofman

eiger2De afgelopen weken waren S. en ik in Lauterbrunnen (Zwitserland) voor onze Honeymoon en natuurlijk vielen mij weer diverse dingen op. Hierbij deel 1, morgen volgt deel 2.

Afbladderende Duitse degelijkheid…

Ten eerste: de Duitse degelijkheid is niet meer wat het geweest is. Jarenlang heb ik zonder problemen met ICE-treinen richting Zwitserland/Italie gereisd, maar de laatste keren is er steeds wel wat. Vorig jaar, en nu weer.

Toen we op de heenreis amper over de grens waren, stopten we op het station van Oberhausen. In plaats van dat ie na een paar minuten weer vertrok kwam er de mededeling dat er een klein onbekend probleem was. Balen, want we hadden bij onze volgende overstapstation amper tien minuten overstaptijd, maar ach, zo’n trein kan dat wel inhalen…

Maar de trein bleef maar staan en na vijftien minuten ofzo kwam de melding dat passagiers die de luchthaven van Frankfurt als bestemming hadden, beter een andere trein konden nemen op het station… en ja, toen voelden we al dat het goed fout zat. Die 15 minuten werd 3 kwartier en toen kwam de melding dat het mankement niet verholpen kon worden en de trein dus werd opgeheven…

Gevolg was dat we met een overvolle andere trein naar Frankfurt konden, en het daar verder moesten uitzoeken. Na wat gepuzzel bleven er op Frankfurt twee opties over: de eerst vertrekkende optie was een trein naar Mannheim nemen en daar weer een andere trein richting Basel nemen… maar omdat die trein ook 40 minuten vertraging had besloten we maar af te zien van die optie, omdat de kans levensgroot was dat de aansluitende trein in Mannheim dezelfde trein was als die later in Frankfurt zou vertrekken…

In het vertrouwen dat onze gok juist was besloten we van die optie af te zien en nog 15 minuten extra te wachten op Frankfurt op een rechtstreekse trein naar Basel. Gelukkig pakte onze gok goed uit en kwam die trein wel op tijd het station van Frankfurt binnenrijden. Ik had inmiddels ons adres in Lauterbrunnen al laten weten dat we minstens een uur later zouden zijn, maar even later kon ik ze laten weten dat dat ene uur twee uur zou worden want zo lang was inmiddels de vertraging…

Gelukkig ging alles verder goed en bereikten we uiteindelijk twee uur later dan gepland Lauterbrunnen.

Treinen in Zwitserland

In een vorige blogpost had ik het er al over dat ik druk aan het kijken was welke treinkaart S. en ik het beste konden nemen tijdens onze vakantie in Zwitserland. Uit het woud van verschillende kaarten zagen we door de bomen het bos niet meer. Uiteindelijk hebben we maar gekozen voor de Half Farecard, en dat blijkt achteraf een goede keuze te zijn geweest. In tegenstelling tot vrijwel alle andere kortingskaarten kreeg je met die kaart ook bij bijvoorbeeld de Jungfrau 50% korting; aangezien die kaart 120 francs was en je alleen met een retourtje Jungfrau al 90 franc uitspaarde, hadden we die kaart er in no-time uit.

Andere kaarten waren slechts een paar dagen achter elkaar geldig en dat was zeker gezien het feit dat we in het midden van onze vakantie een aantal dagen minder goed weer hadden, geen handige keus geweest.

De vorige keer dat ik in Zwitserland was, waren S. en ik in Bettmeralp; dat plaatsje ligt heel grof gezegd aan het einde van de reusachtige Aletschgletscher. Het mooie van deze vakantie was dat we nu aan het begin van de Aletschgletscher verbleven, aangezien de gletschers van de Jungfrau, Monch en Eiger (de drie centrale bergen van de Jungfrauregio) uitkomen in de Aletschgletscher.

Therapie

Eerder in deze blog had ik het al over het treinpersoneel in Zwitserland: het lijkt me een perfecte therapie voor Nederlands treinpersoneel om als ze, moe van de bejegening door de gemiddelde OV-reiziger in Nederland, eens ervaren dat het ook anders kan. Voorwaarde is dan wel dat ze Engels, Duits, en altijd handig, een LOI-cursus Japans volgen….