Er zijn vele manieren om van A naar B te gaan, of in ons geval; van Houten naar Hart im Zillertal. Voor onze vakantie kozen we nu eens voor de slaaptrein.
Vroeger
Jaren geleden, toen slaaptreinen nog heel gewoon waren, was ik al een paar keer met een slaaptrein geweest, en met heel wisselende ervaringen. Een gedeelde couchette en een keer zo’n standenstoel waren me best bevallen, maar met afstand de meest vervelende ervaring was, zuinig als ik toen wilde zijn, een 6 persoonscoupé. Het ticket koste vrijwel niks, maar het comfort was ook vrijwel niks.
Overdag was zo’n oude zespersoonscoupé al behelpen, omdat de beenruimte bepaald niet overhield, maar ’s nachts was het helemaal een hel. Doordat die stoelen niet te stellen waren zat ik de hele nacht in dezelfde houding, en aangezien de persoon waar ik tegenover zat net als ik lange benen had, zaten we voortdurend met onze benen semi-innig verstrengeld in elkaar. Eens maar nooit meer.
Nightjet
Maar zoals alles veranderen dingen en ook de slaaptreinen; die werden een aantal jaar geleden eerst vrijwel allemaal opgeheven. Maar… omdat het verstand met de jaren komt, en het besef dat slaaptreinen ook een heel goed middel kunnen zijn om het vliegverkeer in Europa op de kortere tot middellange afstanden te beperken, zijn er de laatste jaren allerlei initiatieven om het nachttreinnetwerk weer nieuw leven in te blazen. De Oostenrijkse Spoorwegen, ÖBB, is daar onder de naam Nightjet de belangrijkste initiatiefnemer van. Mede door de zeer centrale ligging van Oostenrijk in Europa is dat land een ideale bestemming voor slaaptreinen vanuit alle windrichtingen.
Voor onze zomervakantie van afgelopen maand naar Uderns/Hart im Zillertal in Oostenrijk besloten S. en ik daarom om in plaats van met de dagtrein, dit keer eens met de nachttrein te gaan. Met mijn eerdere ervaringen met slaaptreinen in het achterhoofd besloten we om voor de meest comfortabele optie te gaan; een tweepersoonslaapcoupé. Lekkere daarvan was dat we de coupé voor ons zelf hadden en nooit verkeerd, dat we ’s ochtend een ontbijt kregen geserveerd.
Waar je bij de slaaptreinen die er nu zijn nog duidelijk tegenaan loopt, is dat het omgebouwde bestaande treinen zijn, en je dus met beperkingen zit qua ruimte en indelingen etc. De nieuwe Nightjet-slaaptreinen, die waarschijnlijk ergens volgend jaar komen, zijn specifiek ontworpen als slaaptrein waardoor je vanaf het begin hele andere indelingen kunt maken. Natuurlijk zijn tekeningen altijd een stuk mooier dan de werkelijkheid, maar de schetsen van die nieuwe treinen zien er in ieder geval erg goed uit.
Bagage
Een belangrijk punt waar dan hopelijk wel rekening mee wordt gehouden, is bagage. In de huidige slaaptreinen is het woekeren met de beschikbare ruimte en daardoor zijn ze het feit dat mensen nu eenmaal bagage met zich meenemen voor het gemak even vergeten. De foto’s die ze op de Nightjet website tonen zijn daarom verre van realistisch; een ouder stel dat zonder bagage met de nachttrein reist.
Als je bijvoorbeeld twee weken naar de bergen gaat en je met allerlei weerstypen rekening moet houden en je ook niet altijd op bergschoenen wilt lopen, dan ziet zo’n coupé er dus zo uit:
Net voldoende plek om allebei te zitten, maar ach, improviseren hoort er bij als je met de trein reist, dat is wat mij betreft nu ook juist de charme daarvan.
De bedden waren best comfortabel. Wat betreft het slapen lagen de bedden best goed, nadeel was alleen dat onze coupé naast het hokje van de treinsteward, die het meer dan druk had, lag met als gevolg dat steeds zijn deur hard open en dicht ging, niet echt bevorderlijk als je probeert te slapen.
Take it easy
Ondanks dat we wellicht niet de hele nacht hebben kunnen slapen, kwamen we de volgende dag toch wel redelijk uitgerust aan in Oostenrijk. We hadden alle tijd voor ons ontbijt, want van een berucht treinfenomeen hadden we ook nu weer last… vertraging. Toen ik wakker werd en op mijn horloge had gekeken hoe laat het was, zag ik dat we ongeveer bij München zouden moeten zijn. Toen ik echter even naar buiten keek zag ik dat we pas bij Nürnberg waren; een plek waar we volgens dienstregeling al drie uur eerder hadden moeten vertrekken..
Maar ach; in Oostenrijk zouden we toch alleen nog maar 15 minuten met een trein hoeven te gaan die bovendien elk half uur ging, dus no worries. Bovendien hadden we daardoor alle tijd om rustig van ons ontbijt te genieten en van de zon die al uitbundig naar binnen scheen. Uiteindelijk werd een flink deel van de vertraging nog ingelopen en kwamen we uiteindelijk met iets meer dan 70 minuten vertraging aan in Oostenrijk; op naar de bergen!
Volgend jaar weer!
Al met al wat mij betreft een ervaring die ondanks wat hobbels, zeker voor herhaling vatbaar is volgend jaar. Groot voordeel wat mij betreft is ook dat er nu een deel van Oostenrijk (Zuid-Oosten) bereikbaar komt dat als je met de dagtrein reist, te ver is vanuit Nederland. Met de dagtrein kom je daar in het meest gunstige scenario pas laat in de avond aan waarbij er dan geen vertragingen mogen zijn, omdat je anders een domino-effect hebt van gemiste aansluitende treinen. Maar aangezien spoorwerkzaamheden vaak in de vakantieperiodes plaatsvinden, is dat niet reel.
Met de nachttrein kom je in de ochtend aan en kun je nu een paar uur later overal in Oostenrijk zijn. Iets in mij zegt me dat dit niets onze laatste (slaap)treinreis naar Oostenrijk was;-).
De wereld volgens Henk 