Maand: december 2021

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst…

Gepost op door Henk Hofman

‘Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst’ is het motto van het nieuwe kabinet. En als één van de belangrijkste speerpunten voor de komende periode noemen ze het terugwinnen van het vertrouwen van burgers in het kabinet. Mooie woorden waar niemand tegen kan zijn lijkt me.

Alleen jammer dat vervolgens uit de plannen die ze presenteerden het ‘wel woorden, geen daden’ gehalte weer duidelijk wordt, zeker voor zover het de zorgsector betreft. Na alle mooie woorden van de afgelopen maanden, was het nu tijd voor de ontnuchterende waarheid.

In plaats van dat ze concreet aangeven hoe ze werken in de zorg aantrekkelijker denken te maken, komen ze voor wat betreft de zorgsector nu met omschrijvingen als dat de zorg een kostenpost is en een ‘koekoeksjong dat anderen jongen het nest uitduwt’.

Lijkt me een fijne gedachte voor zorgmedewerkers om te weten hoe het kabinet dus echt over ze denkt als ze aan het begin van een dienst voor de zoveelste dag achter elkaar weer een mondkapje over hun gezicht aantrekken, op weg naar weer een dag alle zeilen bijzetten om de zorg proberen overeind te houden.

Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst…

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Daar zit je dan als journalist

Gepost op door Henk Hofman
Foto door Lucas Oliveira op Pexels.com

Hoeveel Coronapersconferenties en intussen zijn geweest geen idee, maar het niveau, of liever het gebrek daaraan, van de vragen van de journalisten daar valt me elke keer weer op.

S. en ik hebben bij de persconferentie een soort van afspraak; bij de eerste domme vraag schakelen we over naar een andere zender. En heel typisch; vrijwel altijd is dat na de eerste vraag het geval. Gisteren merkte ik dat we daar heel goed aan gedaan hebben. Wat was het geval:

Normaal gesproken kijken we via de NOS naar die persconferentie, en daar schakelen ze meestal na de persconferentie na een paar minuten over naar de studio, maar dit keer waren we op RTL7 beland waar ze wel de volledige vragenstellerij uitzonden.

En ja, ik weet het; er zit een knop op de tv (nou ja, afstandsbediening), maar toch; wat een niveau hebben de vragen van die zogenaamde journalisten. Volgens mij hebben ze van tevoren al lang bepaald welke vragen ze willen stellen en boeit het ze van geen meter wat er tijdens die persconferentie wordt gezegd. Iets anders kan ik na gisteren niet concluderen. Verder dan wat stemmingsmakende onzin kwamen ze (een uitzondering daargelaten) niet. Totaal niet geïnteresseerd in een antwoord, maar in plaats daarvan braakten ze steeds al van tevoren als vragen geformuleerde meningen uit, van het niveau ‘achteraf is een koe in de kont kijken’.

Met de kennis van nu is het heel makkelijk om genomen besluiten af te kraken, maar dezelfde media die nu zeggen dat de lockdown te streng is omdat nog niet volledig zeker is dat Omikron ook daadwerkelijk voor veel meer ziekenhuisopnames gaat zorgen, zijn diezelfde media die als de regering nog twee weken had gewacht, met verwijten waren gekomen van waarom ze niet eerder hadden ingegrepen.

Benieuwd wanneer de volgende persconferentie is…

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

First Dates; Zoek de homo

Gepost op door Henk Hofman

First Dates; wat mij betreft een ideaal programma van BNNVARA zo net na het eten om even ontspannen tv te kijken. Tuurlijk is het in de eerste plaats vermaak, maar toch houdt het wel degelijk ook een spiegel voor.

Wat me aan First Dates overigens opvalt is de soms krampachtige poging om inclusief te zijn, en dan in het bijzonder de vertegenwoordiging van niet-hetero stellen in het programma. In elke uitzending heb je altijd maar één niet-hetero stel; niet soms drie, twee of nul, nee altijd maar één stel. Niet meer en niet minder. Het is zo voorspelbaar dat S. en ik er soms een spelletje van maken; is een kandidaat homo/lesbisch of niet?

Maar wat ik dan wel bijna schijnend vind, zijn de verhalen die je dan aan tafel hoort bij de niet-heterostellen over het uit de kast komen. Heel soms zit er iemand die vertelt dat ouders en omgeving er totaal geen problemen mee hadden, maar vrijwel altijd hoor je dat ouders/omgeving er in meer of mindere mate problemen mee hadden of nog steeds hebben en dat meedoen aan ‘First Dates’ een soort van coming out richting de buitenwereld is.

Als hetero realiseer ik me dan weer hoe makkelijk ik het op dat gebied vroeger heb gehad, en nog steeds heb. Ik heb nooit in angst hoeven te zitten om uit te komen voor mijn geaardheid, want hetero zijn is nu eenmaal de norm. En ik hoef ook nooit na te denken als ik hand in hand met S. wil lopen of dat wel veilig is of dat het dan opmerkingen of nog erger tot gevolg heeft.

Benieuwd of we wat dat betreft in Nederland ooit op het punt komen dat iedereen die vrijheid heeft.

Geplaatst in Dagelijkse leven, Houten

Beste Houtenaar,…

Gepost op door Henk Hofman

Bij gebrek aan echte problemen was half Facebookgroep Houten een paar dagen in rep en roer, want… de gemeente had besloten om in het vervolg daar waar het niet noodzakelijk is, het geslacht weg te laten in gemeentelijke correspondentie. Dus in het vervolg gebruiken ze ‘beste Houtenaar’ of ‘beste inwoner’ in plaats van geachte heer/mevrouw’ of ‘Beste H. Hofman’ in plaats van ‘beste heer H. Hofman’.

Wat mij betreft een prima plan; geen idee welk percentage van de Houtenaren zich geen man of vrouw voelt, maar als je die op deze manier tegemoet kan komen, waarom niet? Kleine moeite en niemand wordt er slechter van. In plaats van alleen diegenen die zich man/vrouw voelen spreek je nu iedereen aan, prima toch? 

Waarom is het van belang om bij bijvoorbeeld een mailing over een nieuwe kliko in Houten te vermelden of iemand man of vrouw is? Dat is toch totaal niet van belang? Die mail is bestemd voor Houtenaren en niet voor een bepaald geslacht.

Eén van de argumenten die ik las was; waarom moet dit veranderen, dit is toch altijd al zo? Wat mij betreft een non-argument; inzichten veranderen in de loop van de tijd nu eenmaal. Als je de gedachtegang dat dingen niet zouden mogen veranderen omdat ze nu eenmaal zo zijn, zou doortrekken dan zou slavernij ook nog heel normaal zijn of zouden vrouwen ook nooit kiesrecht hebben gekregen.

Tot 100 jaar geleden hadden alleen mannen dat en nu 100 jaar later is iedereen, met uitzondering wellicht van de SGP, er wel van overtuigd dat het volkomen normaal is dat iedereen volledig actief en passief kiesrecht heeft.

Wat is er mis met een beetje rekening houden met je mede-mens?

Los daarvan, ik denk dat als de gemeente dit gewoon had doorgevoerd, zonder het vantevoren te melden, en dan na bijvoorbeeld zes maanden had gemeld dat ze al een half jaar bezig zijn met de gemeente inclusiever te maken, er veel minder ophef was geweest.