Vakantie 2020 (1); denkend aan Friesland zie ik…

In de zomer naar de bergen; jarenlang was dat voor mij een vast ritueel. Maar dit jaar is niets normaal door de Corona, en dus ook niet de vakantie. S. en ik waren van plan om naar de omgeving van de Großglockner in Oostenrijk te gaan, maar aangezien de Oostenrijkse grenzen toen nog dicht waren en onbekend was wanneer die weer open zouden gaan, viel Oostenrijk voor ons af; geen bergen voor ons dit jaar. Bovendien zouden we dan ook de hele treinreis naar Oostenrijk, een uur of 10, met een mondkapje op moeten zitten. Bepaald geen idee dat ik voor ogen had als begin van onze vakantie.

Achteraf een goede inschatting om onze vakantie vroegtijdig te annuleren, want mondkapjes of niet, we hadden sowieso Oostenrijk niet ingekomen, aangezien de Oostenrijkse grens 16 juni openging, en wij 12 juni van plan waren daar heen te gaan.

Omdat toen we hadden besloten om Oostenrijk te annuleren nog niet exact wisten wat er in Nederland wel/niet allemaal open ging, besloten we om nu in twee plekken een huisje te boeken. Via natuurhuisje.nl hadden we al een paar keer iets geboekt en dat was ons zeer goed bevallen, en toen we op die site wat hadden rondgesnuffeld viel onze keus op een huisje in Appelscha en een huisje in de buurt van Markelo.

Het huisje in Appelscha had een soort van koninklijke entree; het lag aan de rand van het Drents-Friese Wold in een gebied van Staatsbosbeheer. De toegangsweg naar het huisje ging over een lang zandpad omringd door bomen, uitbundig bloeiende Digitalissen (Vingerhoedskruid) in allerlei kleuren en Rhodondendrons. Elke keer als we daar overheen reden voelde het of we over een koninklijke oprijlaan reden.

En het huisje was er echt één van het soort waar we ons meteen vanaf de eerste seconde thuis voelden.

75 jaar vrijheid

2020 is het jaar van de Corona maar ook van 75 jaar vrijheid en tijdens deze vakantie kwamen deze twee zaken op allerlei manieren samen. Zo kwamen we in de buurt van Appelscha in de bossen langs een onderduikhol. Een donker muf hol van een paar vierkante meter. Zeker tijdens de eerste weken van de Corona heb ik me thuis geregeld behoorlijk opgesloten gevoeld, maar toen ik in dat hol zat, besefte ik hoe relatief dat opgesloten gevoel was. Ik vond het best confronterend om zo’n onderduikhol te zien, en te realiseren dat daar mensen gedurende lange tijd gedwongen in hadden moeten doorbrengen, met het besef dat als ze ontdekt zouden worden de dood volgde. En helaas werden ze ontdekt.

Denkend aan Friesland zie ik…

Wat tijdens deze vakantie behoorlijk is bijgesteld, is mijn beeld van Friesland. Ik had een paar keer in het kader van de North Sea Trail tochten langs de Waddenkust gemaakt, en dat waren dan tochten die kilometers lang langs dijken en door weilanden voerden. Hele mooie tochten , maar die tochten bevestigden wel mijn beeld van Friesland; strakke wegen langs weilanden en dijken.

Afwisselende natuur

Tijdens ons verblijf in Appelscha heb ik dat beeld wel drastisch bijgesteld, want het in het gebied waar we verbleven, het Drents-Friese Wold, had je alle soorten van natuur. Bossen, De Kale Duinen (een groot zandverstuivingsgebied), heide, watertjes en nog veel meer. Wat me vooral aansprak was dat de bossen niet zo ‘aangeharkt’ oogden; in veel bossen worden dode bomen zo veel mogelijk weggehaald waardoor je van die keurige maar o zo saaie bossen krijgt.

In het Drents-Friese Wold laten ze de bomen liggen, met een heel afwisselende natuur tot gevolg. Op die bomen zag je weer van alles groeien bloeien en kruipen; mossen, paddenstoelen allerlei planten en nog veel meer. Doordat er veel onverharde paden waren kreeg je ook echt het gevoel deel uit te maken van de natuur in plaats van er doorheen geleid te worden. Die dode bomen die geregeld ook op het pad lagen versterkten dat beeld nog eens.

Doordat ons huisje aan de rand van het Drents-Friese Wold lag, gingen we ook geregeld in de namiddag of avond nog even de natuur in en de vraag was hoeveel reeën we steeds tegen zouden komen. Soms kruisten ze op nog geen 10 meter ons pad.

Kortom echt een gebied (en een huisje) waar we nog vaker terugkomen. Na een zeer geslaagde week in Appelscha en omgeving was het tijd om naar onze volgende vakantiebestemming te gaan… Markelo. Maar dat komt in een volgende blogpost.