Je zit op de fiets en dan..

In mijn vorige blog las je waar je als fietser zoal rekening mee moet houden als je, vrijwillig of niet, besluit in Utrecht de fiets te pakken.

Naast die verschijningen op 2, 4 of nog meer wielen zijn er nog wat zaken:

Weerapps

Weerapps… soms vraag je je af wat je er aan hebt. Gisteren ook weer. Terwijl verschillende weerapps aangaven dat er geen neerslag was, kwam de regen toch echt met bakken uit de lucht…

De laatste maanden kijk ik aanzienlijk vaker dan vroeger op weerapps als Buienradar of weeronline. Sinds ik op de fiets naar mijn werk ga, is het wel zo handig om te weten of ik een bui kan verwachten of dat ik lekker zonder jas kan.

Maar soms vraag ik me af wat je aan de apps hebt. Terwijl vanochtend beide apps doodleuk aangaven dat het helemaal droog zou zijn in Houten, hoorde ik de regen met bakken tegelijk op ons veranda-dak kletteren… Aparte definitie van droog hanteren ze..

Maar goed, regenjas aan en op de fiets gestapt. Na een minuut of tien kon die regenjas gelukkig weer in mijn zijtas.

Fietstassen

Principes, wie heeft ze niet. Een van mijn principes was altijd dat ik nooit fietstassen op mijn fiets zou nemen. Die dingen zien er niet uit, zijn lomp en weet ik veel wat nog meer. Maar zoals wel vaker met principes; in theorie klinken ze heel leuk en vastberaden, maar in de praktijk blijkt het toch iets anders te gaan. Zo ook dus met fietstassen. Vind ik ze mooi? Nee nog steeds niet, maar het praktische nut zie ik inmiddels wel in.

En daarom fiets ik nu elke dag met twee fietstassen; in mijn ene fietstas mijn tas en in mijn andere fietstas zaken als extra shirt, jas etc..

Verslaving

Wat intussen wel gemerkt heb, is dat fietsen verslavend is. Ik heb de luxe dat ik kan kiezen tussen de trein (station is op 5 fietsminuten afstand) of de fiets, maar toch. Aanvankelijk had ik bedacht dat als het ’s ochtends of ’s middags zou regenen, ik dan de trein zou pakken. Al gauw veranderde dat in; als het ’s ochtends regent pak ik de trein. Maar ja, als het zwaar regent en ik pak de trein, dan moet ik toch op de fiets naar het station, en dan ben ik als het zwaar regent ook doorweekt.

Daarom is het nu al verschoven naar; als het ’s ochtends zwaar regent en het ook ’s middags zwaar zal gaan regenen pak ik de trein. Een reden om de trein te pakken is ook als het ’s winters glad is of er sneeuw ligt, want de combi van gladheid en fietsen, is bepaald niet mijn favoriete combi. Maar benieuwd hoelang de drempel stand blijft houden, want fietsen door een besneeuwd landschap heeft ook wel iets…

Positieve energie

Ik heb gemerkt dat het dagelijkse fietsen voor mij allerlei positieve effecten heeft. Nu ik nog steeds met mijn voet zit te tobben en hardlopen daardoor niet meer gaat, is elke dag een uur fietsen een perfecte dagelijkse dosis activiteit, mede ook doordat mijn werk als contentpublicist qua beweging nu niet bepaald de meest actieve baan ter wereld is.

Wat ik wellicht een nog veel positiever effect vind, is dat dat fietsen op heel veel manieren voor extra energie zorgt. ’s ochtends neem ik, terwijl ik de pedalen laat draaien, de hele dag alvast door; wat wil ik doen, hoe wil ik het doen en dergelijke. Als ik ’s middags naar huis fiets zorgt het er juist voor dat ik mijn hoofd helemaal leeg kan maken, en vervolgens mijn gedachtes alle kanten op kan laten drijven.

Idee

Een positief gevolg daarvan is dat het ook zorgt voor allerlei nieuwe blogpostideeën en andere ideeën;-). Juist het helemaal niets hoeven zorgt bij mij voor creativiteit. Bij mij werkt dat een stuk beter dan van die zogenaamd leuke ’ we gaan nu eens creatief doen’ sessies.

En wat is er nu mooier dan ’s ochtends vroeg als er op de weilanden nog een deken van ochtendmist hangt, daar doorheen te fietsen; hier en daar lopen er wat schapen op paarden, en soms zie ik een reiger roerloos bij de waterkant staan. Verstand op nul en lekker fietsen. Dat zouden meer mensen moeten doen. Wat zou jou overhalen om de fiets te pakken?