Maand: september 2019

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Politici komen van Mars, burgers van Venus

Gepost op door Henk Hofman

mars

Politici komen van Mars, burgers van Venus. Zoiets maar dan ongetwijfeld in iets andere bewoordingen (iets als kloof tussen burgers en politici) zal ook dit jaar wel weer in de Troonrede staan die met Prinsjesdag wordt voorgelezen.

En vervolgens zullen er dan weer allerlei commissies worden opgetuigd over hoe die kloof verkleind kan worden.

Hierbij alvast een gratis advies: leef je eens wat meer in in de denkwereld van burgers en stop eens met het behandelen van burgers als anonieme nummers met daarbij horende nietszeggende percentages, maar beschouw ze als echte mensen. Mensen denken niet in percentages maar in euro’s. Je vaste lasten betaal je tenslotte niet met percentages maar met euro’s, dus wees eens concreet en geef in euro’s aan wat bepaalde stappen voor gevolgen hebben in plaats van die verhullende percentages. Een voorbeeld:

Koopkrachtplaatje

De afgelopen dagen lekte het beoogde koopkrachtplaatje voor volgend jaar uit:

Inkomensgroep Koopkrachtstijging in procenten
Tot 22.000 euro 1,4
22.000 – 35.000 euro 1,8
35.000 – 52.000 euro 2,2
52.000 euro – 75.000 euro 2,4
75.000 euro en hoger 2,3

Het werd eigenlijk voor kennisgeving aangenomen omdat het zo weinig zegt. Maar als je datzelfde staatje nu weergeeft in euro’s in plaats van percentages, dan krijg je een heel ander verhaal, en gaat het veel meer leven:

Inkomensgroep Koopkrachtstijging in euro’s
Tot 22.000 euro 308 euro
22.000 – 35.000 euro 513 euro
35.000 – 52.000 euro 957 euro
52.000 euro – 75.000 euro 1.524 euro
75.000 euro en hoger 1.725 euro

Voor het overzichtelijkheid heb ik bij de eerste groep de genoemde 22.000 euro genomen, bij de middelste drie groepen steeds het gemiddelde van die groep, en bij de laatste groep die 75.000 euro.

Probeer als politicus nu eens uit te leggen waarom de ene groep burgers er wat jou betreft 308 euro bij mag krijgen, de andere groep 957 euro en weer een derde groep 1.725 euro…  Als je daar als politicus in slaagt dan geef je blijk dat je wel degelijk weet te verplaatsen in de denkwereld van burgers in plaats van ze te beschouwen als een anoniem veld in een nog anoniemere Exceltabel.

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Je zit op de fiets en dan..

Gepost op door Henk Hofman

regen2

In mijn vorige blog las je waar je als fietser zoal rekening mee moet houden als je, vrijwillig of niet, besluit in Utrecht de fiets te pakken.

Naast die verschijningen op 2, 4 of nog meer wielen zijn er nog wat zaken:

Weerapps

Weerapps… soms vraag je je af wat je er aan hebt. Gisteren ook weer. Terwijl verschillende weerapps aangaven dat er geen neerslag was, kwam de regen toch echt met bakken uit de lucht…

De laatste maanden kijk ik aanzienlijk vaker dan vroeger op weerapps als Buienradar of weeronline. Sinds ik op de fiets naar mijn werk ga, is het wel zo handig om te weten of ik een bui kan verwachten of dat ik lekker zonder jas kan.

Maar soms vraag ik me af wat je aan de apps hebt. Terwijl vanochtend beide apps doodleuk aangaven dat het helemaal droog zou zijn in Houten, hoorde ik de regen met bakken tegelijk op ons veranda-dak kletteren… Aparte definitie van droog hanteren ze..

Maar goed, regenjas aan en op de fiets gestapt. Na een minuut of tien kon die regenjas gelukkig weer in mijn zijtas.

Fietstassen

Principes, wie heeft ze niet. Een van mijn principes was altijd dat ik nooit fietstassen op mijn fiets zou nemen. Die dingen zien er niet uit, zijn lomp en weet ik veel wat nog meer. Maar zoals wel vaker met principes; in theorie klinken ze heel leuk en vastberaden, maar in de praktijk blijkt het toch iets anders te gaan. Zo ook dus met fietstassen. Vind ik ze mooi? Nee nog steeds niet, maar het praktische nut zie ik inmiddels wel in.

En daarom fiets ik nu elke dag met twee fietstassen; in mijn ene fietstas mijn tas en in mijn andere fietstas zaken als extra shirt, jas etc..

Verslaving

Wat intussen wel gemerkt heb, is dat fietsen verslavend is. Ik heb de luxe dat ik kan kiezen tussen de trein (station is op 5 fietsminuten afstand) of de fiets, maar toch. Aanvankelijk had ik bedacht dat als het ’s ochtends of ’s middags zou regenen, ik dan de trein zou pakken. Al gauw veranderde dat in; als het ’s ochtends regent pak ik de trein. Maar ja, als het zwaar regent en ik pak de trein, dan moet ik toch op de fiets naar het station, en dan ben ik als het zwaar regent ook doorweekt.

Daarom is het nu al verschoven naar; als het ’s ochtends zwaar regent en het ook ’s middags zwaar zal gaan regenen pak ik de trein. Een reden om de trein te pakken is ook als het ’s winters glad is of er sneeuw ligt, want de combi van gladheid en fietsen, is bepaald niet mijn favoriete combi. Maar benieuwd hoelang de drempel stand blijft houden, want fietsen door een besneeuwd landschap heeft ook wel iets…

Positieve energie

Ik heb gemerkt dat het dagelijkse fietsen voor mij allerlei positieve effecten heeft. Nu ik nog steeds met mijn voet zit te tobben en hardlopen daardoor niet meer gaat, is elke dag een uur fietsen een perfecte dagelijkse dosis activiteit, mede ook doordat mijn werk als contentpublicist qua beweging nu niet bepaald de meest actieve baan ter wereld is.

Wat ik wellicht een nog veel positiever effect vind, is dat dat fietsen op heel veel manieren voor extra energie zorgt. ’s ochtends neem ik, terwijl ik de pedalen laat draaien, de hele dag alvast door; wat wil ik doen, hoe wil ik het doen en dergelijke. Als ik ’s middags naar huis fiets zorgt het er juist voor dat ik mijn hoofd helemaal leeg kan maken, en vervolgens mijn gedachtes alle kanten op kan laten drijven.

Idee

Een positief gevolg daarvan is dat het ook zorgt voor allerlei nieuwe blogpostideeën en andere ideeën;-). Juist het helemaal niets hoeven zorgt bij mij voor creativiteit. Bij mij werkt dat een stuk beter dan van die zogenaamd leuke ’ we gaan nu eens creatief doen’ sessies.

En wat is er nu mooier dan ’s ochtends vroeg als er op de weilanden nog een deken van ochtendmist hangt, daar doorheen te fietsen; hier en daar lopen er wat schapen op paarden, en soms zie ik een reiger roerloos bij de waterkant staan. Verstand op nul en lekker fietsen. Dat zouden meer mensen moeten doen. Wat zou jou overhalen om de fiets te pakken?

Geplaatst in Dagelijkse leven

Fietsend door Utrecht…

Gepost op door Henk Hofman

fiets

Sinds een maand of vier fiets ik nu naar mijn werk, en ja, dat bevalt me nog steeds goed; elke dag van Houten naar Utrecht en weer terug.

Eerst een stuk door de weilanden en dan als toetje een stuk door het centrum van Utrecht. Fietsen in Utrecht blijft altijd boeiend, wat voorbeelden.

Saté

Een chauffeur die zijn vrachtwagen op het fietspad heeft geparkeerd om te lossen, en vervolgens doodleuk met zijn vorkheftruck, zonder ook maar om zich heen te kijken, de weg oversteekt. Dat ie daardoor bijna een paar fietsers als saté op de lepels van zijn heftruck rijgt, lijkt hem niet te kunnen boeien.

Bussen

Ook altijd ‘leuk’; bussen die lak hebben aan fietspaden en hun bus gewoon voor een fietsoversteekplaats zetten. Gevolg is dat als je als fietser dan groen hebt, je je op de een of andere manier langs die bus moet zien te wurmen. Een uitdaging want A. De bussen in Utrecht zijn steeds vaker van die lange extra verlengde bussen en B. De fietspaden zijn overvol, dus niet alleen ik, maar met mij nog tig fietsers proberen tegelijkertijd langs die bus te komen.

Fietsers

En natuurlijk heb je dan ook nog fietsers zelf. Wil je het gedrag van fietsers eens goed bestuderen dan is de Catharijnesingel wat dat betreft een perfecte plaats.

Voor wie niet zo bekend is in Utrecht: de Catharijnesingel is een verkeersader die dwars door het Utrechtse centrum, onder Hoog Catharijne door loopt. Van alle kanten krioelen daar fietsers, auto’s en voetgangers door elkaar. Doordat het ook een grote bouwput is, is het soms ook totaal onduidelijk wat nu precies rijbaan, fietspad en voetgangerspad is, aangezien dat ook om de zoveel tijd plotseling weer geheel anders is.

Gevolg daarvan is dat iedereen maar lijkt te doen wat hem/haar zelf het meest handig lijkt. Fietsers die geen zin hebben om een paar meter om te fietsen, besluiten doodleuk om dan maar op het tegenliggende fietspad te fietsen. Dat dat vrij smal is waardoor er amper ruimte is, boeit ze van geen meter.

En met groen licht veilig oversteken is ook geen vanzelfsprekendheid want fietsers met oogkleppen of zelfmoordneigingen fietsen gewoon op een druk kruispunt als een blind paard door rood, om vervolgens willekeurig welke kant dan ook op te fietsen. Een echte survival of the fittest, waar je zelf ook wel aan mee moet doen, aangezien er nog tig fietsers achter je fietsen, waardoor je, als je zelf niet aan die jungle mee doet zo een fietser op je spatbord hebt zitten.

De pot verwijt de ketel..

En ja, het is altijd makkelijk om naar anderen te wijzen, terwijl ik zelf ook wat dat betreft de nodige boter op mijn hoofd heb. Zo was ik afgelopen week op weg naar huis, toen ik van rechts twee kinderen aan zag komen fietsen. Zonder erbij na te denken fietste ik gewoon door. Terwijl ik ze gepasseerd was hoorde ik een van die kinderen zeggen; meneer; u had haaientanden, u had moeten stoppen. Ik negeerde het maar toen ik daar gisteren weer fietste heb ik toch maar even gekeken, en warempel; er staan daar inderdaad haaientanden. In die maanden dat ik daar nu fiets zijn die dingen me nog nooit opgevallen;-)

En bij jou

Wat zijn wat jou betreft de grootste ergernissen wat fietsers betreft, en waar maak je je als je op de fiets zit, zelf ook wel eens schuldig aan?

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???

Het waren twee onvergetelijke jaren…

Gepost op door Henk Hofman

hudson's bayHudson’s Bay vertrekt uit Nederland. Dat was een paar dagen geleden toch wel opvallend nieuws. Dat ze uit Nederland vertrekken is niet echt verrassend, maar wel de reacties daarop.

Best wel apart dat eigenlijk niemand echt rouwig is dat ze vertrekken, los natuurlijk van het feit dat er weer 1.400 mensen op zoek moeten naar een andere baan.

Ik vind het best knap dat ze er in amper twee jaar in zijn geslaagd zich zo weinig geliefd te maken. Dat krijg je als je bij de opening met veel grote woorden aankondigt het wiel opnieuw te gaan uitvinden wat type winkel betreft.

Kopen is emotie

Kopen is emotie; in een winkel waar je niets mee hebt koop je niets, en dat is meteen het probleem van Hudson’s Bay. Niemand heeft gevoel bij die zaak en daardoor zijn ze totaal nutteloos in Nederland. Zelden een zaak gezien die zich in zo’n korte tijd zo overbodig heeft gemaakt. Iemand die teveel geld wilt uitgeven gaat naar de Bijenkorf, en wie prijsbewust is gaat naar de Hema, Action, Primark etc.

Maar waarom zou je naar de Hudson’s Bay gaan? Ik kom in Utrecht vrijwel dagelijks langs dat filiaal, en ook in Rotterdam loop ik er wel eens langs, maar ik zou niet weten waarom ik er eens binnen zou stappen. Het profileert zich als een soort van surrogaat Bijenkorf, en is daardoor totaal overbodig omdat de Bijenkorf zich heel scherp geprofileerd heeft en er vrijwel geen mensen zijn die tot de doelgroep van de Bijenkorf horen maar daar niet heen gaan. Bij die groep is dus niets te winnen.

Middengroep

Maar de ‘middengroep; de groep tussen de Bijenkorf aan de ene kant en de Hema/Action etc aan de andere kant waar ik mezelf ook toe reken, die zoekt zijn heil daardoor vooral tot online shoppen. Terwijl als er een soort V&D nieuwe stijl zou zijn, ik daar zeker wel zou shoppen.

Of er een concern is dat in het gat van de ‘middengroep’ dat er nog steeds ligt, stapt? Ik betwijfel het.