Vroeger als kind vond ik het altijd het hoogtepunt van het jaar; mijn verjaardag. De hele dag in het middelpunt staan. Wie zouden er allemaal komen, van wie zou ik een kaart ontvangen, en ja, natuurlijk, welke cadeautjes zou ik krijgen?
Trakteren in de klas; mijn moeder maakte van de traktaties altijd iets moois; daarna de klassen rond, aan alle juffen en meesters iets lekkers geven en dan steeds in spanning zittend welke plaatjes ze hadden. Bij ons op school mocht je dan als je de klassen rond ging, bij elke juf en meester uit de la een plaatje kiezen. Trots kwam ik dan thuis met zes plaatjes. Een kinderhand is nu eenmaal gauw gevuld;-). Vaak op een woensdag mijn kinderfeestje en dan natuurlijk mijn verjaardag voor de grote mensen.
En nu? Nu wordt mijn verjaardag al een week of wat van tevoren aangekondigd in mijn mailbox; daar 5 euro verjaardagskorting, daar 10 euro, daar 25% etc. En dan een dag of wat van tevoren bedenken welke dingen ik dit jaar zelf wil maken, welke dingen S. wil maken, en voor welke dingen we het gemak van de kant en klaar producten kiezen. Hebben we voldoende stoelen, voldoende eten en drinken (antwoord is altijd ja, ja en ja) en vervolgens wachten tot de eerste visite verschijnt.
En dan… is het in een vloek en een zucht voorbij en realiseer ik me dat ik vrijwel niemand gesproken heb, aangezien ik onderhand de hele tijd met S. in de keuken heb gestaan van alles klaar te maken…. Een kan koffie klaar hebben staan is natuurlijk erg handig, maar ja; als je een espresso-apparaat hebt met cappuccinomogelijkheid, dan gaat er natuurlijk niets boven een vers gemalen koffie, espresso of cappuccino. En ik wil ze natuurlijk ook niet met een lege maag naar huis laten gaan dus lekkere hapjes mogen ook niet ontbreken.
En nu, the day after, is ook de laatste verjaardagsvisite voor dit weekend vertrokken, het huis weer een beetje in oude staat teruggebracht… en ga ik maar even kijken of er nog een stuk van die heerlijke taart over is die S. heeft gemaakt…
Gelukkig nog een jaar tot mijn volgende verjaardag;-)
De wereld volgens Henk 
Op die manier je verjaardagdag vieren vind ik zelf niet prettig, en ik doe dat dan ook niet. Op die manier zou jarig zijn voor mij een straf worden.
LikeLike
ik vier die van mij niet meer hoor haha en die van mijn man ook niet, ik krijg wel kadootjes van ze maar geen familie, taart of koffie haha zo geen zin meer in!! nee hoor lekker met mijn gezinnetje en dat is prima. die van onze meiden vieren we natuurlijk nog wel 😀 en over een maand ben ik al weer aan de beurt en eerlijk…nu al geen zin in hah
LikeLike
In ieder geval alvast gefeliciteerd!😀
LikeLike
Vind verjaardagen altijd super gezellig maar helaas komt er nooit iemand op mijn verjaardag op mijn oma na
LikeLike
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Ik hoop dat je genoten hebt van deze dag
LikeLike
Van harte gefeliciteerd Henk! Dat met die espresso en cappuccino is heel herkenbaar. Vroeger had je inderdaad de thermoskan met koffie, handig bij veel visite. Nu speel je de hele avond voor barista, ha ha ha!
LikeLike
Ja, heel herkenbaar. Daarentegen ben ik de laatste paar jaar wel weer van het vieren, maar met veel gemak omdat ik al die jaren inderdaad heb staan sloven in de keuken. Heel mooi als alles met liefde is klaargemaakt, maar als ik zelf helemaal niets meer merk van het feestje? Laat dan maar zitten. Dus of we maken veel van te voren, of we gaan lekker naar een toko voor Indische hapjes of – als we het heel luxe doen – gaan naar een cateraar. Dat laatste is niet altijd financieel haalbaar, dus ach. Dit jaar zien we wel weer…
LikeLike