Je kent het vast wel: je ziet iets of je praat met iemand over iets en vervolgens wordt je er voortdurend mee geconfronteerd. Dat heb ik nu met New Orleans.
Aanleiding was een voorstelling in theater De Kom in Nieuwegein, die S. en ik onlangs gezien hebben; New Orleans.
New Orleans is een voorstelling waarin Leo Blokhuis, Ricky Koolen en Ivan Peroti samen met o.a. Ocobar je meenemen langs de ontstaansgeschiedenis van muziek van New Orleans. Jazz, R&B, gospel, soul; allemaal muziek die voorbijkwam en waar ik normaal gesproken zelden tot nooit naar luister.
Maar de voorstelling raakte me eigenlijk vanaf het begin. Leo Blokhuis kende ik natuurlijk onder andere van de Top 2000 a gogo en Ocobar kende ik nog van een voorstelling van Wilfried de Jong, dus ik wist dat die meer dan goede muziek speelden.
Door de voorstelling heen werd je langs allerlei muziekstijlen geleid; hoe die (mede) in New Orleans zijn ontstaan en ook wat de achtergronden daarvan waren.
Langzamerhand werd toegewerkt naar de climax; Orkaan Katrina en wat voor een desastreuze gevolgen die had voor de stad. Heel knap hoe ze zoān ramp door middel van muziek wisten te verbeelden. Dat hadden we de hele voorstelling; ze slaagden er voortdurend in je het gevoel te geven dat je live in New Orleans was.
Maar gevolg van die voorstelling is dat ik nu steeds als ik iets over New Orleans lees of hoor, ik blijf hangen, terwijl ik voordat ik die voorstelling zag gedachteloos verder was gegaan. En dat gebeurde me de afgelopen weken als minstens een keer of tien. Knap wat zoān voorstelling met je kan doen.
Bij welke voorstelling / film heb jij dat (gehad)?
De wereld volgens Henk 
Waande je ook echt in New Orleans? Ik moet gelijk denken aan de beroemde beignets!
LikeLike
Wat gaaf dat een voorstelling je zo bezig kan houden. Ik vind new orleans zoiezo erg intrigerend
LikeLike
Mooi hoe zoiets je bezig kan houden. Lijkt me geweldig om de stad New Orleans eens in het echt te bezoeken.
LikeLike
Moet je zeker eens naar New Orleans gaan als het toneel al zo een inpakt had op jouw
LikeLike
Die ga ik onthouden. Net plannen aan het maken voor een rondreis vanuit NewOrleans. Dus toen ik deze titel zag moest ik even lezen. Na de vakantie naar de voorstelling, lijkt me gaaf. Vantevoren maar niet, om te voorkomen dat ik annuleer. šš
LikeLike
Ik snap wat je bedoelt. Ik heb dat vaak met mensen. Ik leer dan iemand kennen met bijvoorbeeld een speciaal beroep. En dan lees je daarna overal in kranten iets wat daarmee te maken heeft. Terwijl je daar nooit eerder bij stil stond.
Of dat je een type auto koopt en dan overal die auto ziet. Eerder noooooit š
LikeLike
Lijkt me een bijzondere voorstelling.Helemaal als je door middel van muziek een orkaan kan nabootsen, om het zo maar te zeggen.
LikeLike
ja, heel apart, met muziek, en met het licht. Geen dramatische special effects oid, maar door de manier van spelen, en van vertellen, voelde ik me helemaal in new orleans. heel knap
LikeLike
Bij Soldaat van Oranje, maar dat kwam waarschijnlijk ook omdat het halfbroertje van mijn man toen de hoofdrol speelde. Dat brengt nog meer emotie erin. Aan de andere kant heeft de voorstelling mij het meest geraakt doordat ik het zelf natuurlijk voelde, maar ook omdat een jonger meisje naast mij hartverscheurend begon te huilen bij een bepaalde scĆØne. Ik zal dat nooit vergeten en daarmee de hele voorstelling niet.
LikeLike
dan blijft zo’n voorstelling je helemaal bij
LikeLike
Heel bijzonder hĆ©, dat een voorstelling je zo kan raken! Dit effect heet overigens ‘priming’! Ik heb dit vaak als ik een nieuw woord heb geleerd (in welke taal dan ook); plots kom ik het overal tegen, terwijl ik er anders overheen zou hebben gelezen!
LikeLike
Kijk eens aan, weer wat geleerd, thanks
LikeLike
Ik kan zo niets bedenken waar ik dat ook bij heb maar ik herken het wel. Ik heb het bijvoorbeeld bij bepaalde liedjes, of wanneer ik iets op tv zie en terug ga naar m’n eigen herinneringen daarover.
LikeLike
Leuk dat een voorstelling je zo intens kan raken. Ik heb dat heel veel met muziek. Laatst had ik dat nog, dat ik een lied hoorde en mij in de tekst ging verdiepen en zie ik ineens dat de clip is opgenomen in een stad waar ik eerder dit jaar naar toe ging, heel bijzonder. En dit is ook nog mijn favoriete plek daar
LikeLike
Apart, dat soort dingen. En dan zal je zien dat je die stad komende tijd nog veel vaker zal tegenkomen
LikeLike
Mooi dat zo’n voorstelling je zo mee sleept dat je bijna het gevoel hebt dat je er zelf bij aanwezig bent en dat je de sfeer kunt proeven. Ik heb dat zelf nog nooit met een voorstelling gehad, wel met boeken dat ik het gevoel heb dat ik min of meer met de hoofdpersoon mee loop.
LikeLike
Mooi is dat met een boek; dat je zo diep in het verhaal zit dat je eigenlijk naar bed wilt, maar toch nog even een hoofdstuk of het hele boek wilt uitlezen
LikeLike