Een mening vormen over een onderwerp; meestal heb ik daar niet zoveel moeite mee, maar met de vraag of Catalonië wel of niet onafhankelijk moet worden is dat wel het geval, want ik ben er nog steeds niet uit.
Wellicht komt dat ook doordat ik niet zo heel veel heb met overdreven chauvinistische gedoe.
Toen die beelden van Spaanse politieagenten die als een stel doorgesnoven hooligans Catalaanse kiezers aftuigden om ze zo te beletten hun stem uit te brengen op tv verschenen, vroeg ik me af hoe dat in Nederland zou gaan als bijvoorbeeld Friesland zich onafhankelijk zou verklaren en soortgelijke stappen zou zetten als Catalonië nu doet.
Toen ik daar over nadacht, dwaalden mijn gedachten opeens een jaar of twintig terug. In die tijd speelde er in mijn geboorteplaats Vlaardingen iets wat ook met zelfstandigheid te maken had, maar dan juist het tegenovergestelde van wat er nu speelt. Toen ging het juist om het inleveren van zelfstandigheid.
Rijnmond or not, that’s the question
In 1995 had je in Vlaardingen en omgeving een referendum over het samenvoegen van alle Rijnmondgemeenten tot een grote stadsprovincie, met daarin alleen nog maar deelgemeenten. Ik herinner me nog goed dat het overgrote deel van Vlaardingen toen in opstand kwam, want Vlaardingen zou worden opgeslokt door het grote Rotterdam. Alhoewel Rotterdam in dat voorstel ook zou worden opgedeeld in 11 deelgemeenten, voelde het in Vlaardingen voor het overgrote deel toch alsof de stadsprovincie Rijnmond eigenlijk een coup van Rotterdam was om alle omliggende gemeenten op te slokken.
De emoties die toen loskwamen waren ongekend; Vlaardingen had veel langer stadsrechten dan Rotterdam, Vlaardingen zou niets meer te vertellen hebben, als Vlaardingen onder Rotterdam zou vallen zou het alleen nog maar slechter gaan in Vlaardingen want alle bedrijven en instellingen zouden uit Vlaardingen vertrekken, en hel en verdoemenis zou volgen als die stadsprovincie er zou komen.
Dat diezelfde personen die zo fel anti-Rotterdam waren, wel in Rotterdam gaan shoppen, uitgaan, werken en nog veel meer, daar hoorde je ze niet over. En als je nu kijkt hoe Vlaardingen eraan toe is en je dat afzet tegen de huidige staat van Rotterdam, dan ben ik benieuwd of de mensen die toen zo fel tegen die stadsprovincie waren, dat nu nog steeds zijn.
Gouda
Toen ik jaren later in Gouda woonde, en er onderzocht werd of omliggende gemeenten eventueel met Gouda zouden kunnen fuseren, kreeg je ook soortgelijke negatieve reacties.
En om het nog kleiner te maken;
Woerden
In Woerden zijn mensen in rep en roer, want binnenkort kunnen ze niet meer in het eigen ziekenhuis bevallen, maar moet dat gebeuren in de vestiging van dat ziekenhuis in Utrecht of Nieuwegein. Daardoor zou er in het paspoort van die baby’s niet Woerden komen te staan, maar Nieuwegein of Utrecht.
Gemeenteraadsleden, zeker al met hun gedachten bij de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar, opperden daarom maar om een paar grenscorrecties uit te voeren. Een paar bevallingskamers in de ziekenhuizen in Nieuwegein of Utrecht zouden dan officieel Woerdens grondgebied worden, zodat er alsnog Woerden als geboorteplaats zou komen te staan in die paspoorten. Hoe kleinzielig wil je het hebben; alsof iemand zou worden nagewezen in Woerden als er in zijn/haar paspoort toevallig Nieuwegein zou staan in plaats van Woerden. Hoezo bekrompen gedoe.
Maar ik dwaal af. Wel/geen zelfstandig Catalonië: ik ben er nog steeds niet uit. Maar een eventuele stedentrip naar Barcelona stel ik toch voor alle zekerheid maar even uit totdat ze daar weer wat bedaard zijn…
De wereld volgens Henk 