Begin september; voor velen het tijdstip dat het normale leven na de zomervakantie weer op gang komt, maar voor S. en mij was het juist het tijdstip om op vakantie te gaan. Dit keer was Fiesch in Zwitserland onze place to be. En ook deze keer gingen we er heen met de trein..
Voorgaande keren hadden we nogal wat gedoe gehad met vertraagde/uitgevallen treinen en nog veel meer ongein, dus dit keer hadden we het dusdanig geregeld dat we alleen maar in Utrecht, Basel en Brig hoefden over te stappen, met bovendien ruime overstaptijden. Zodat we ook nog even de benen konden strekken (ja, valt niet mee vakantie…)
Zitplaats
En toeval of niet, maar qua treinen ging alles van een leien dakje. We hadden eigenlijk alleen bij Utrecht wat ‘gedoe’. Ze zijn daar met het station bezig en als gevolg daarvan wisselen treinen nogal eens van spoor. Tot zover weinig aan de hand, maar voor internationale treinen heb je te maken met zitplaatsreserveringen, en dus staan er op het perron als het goed is van die borden met de treinsamenstellingen. Je kunt dan precies zien waar jouw treincoupé is, zodat je niet met al je koffers de hele trein door hoeft te schuifelen. Wel zo handig aangezien die internationale treinen soms meer dan 100 meter lang zijn.
Maar… bij Utrecht waren ze ‘vergeten’ die borden even op het perron te plaatsen waar de internationale treinen zouden vertrekken. Gevolg was dat we op goed geluk maar ergens op het perron moesten gaan staan, en dan hopen dat we een beetje in de buurt van onze treincoupé zouden staan, zodat we zonder al teveel geworstel onze zitplaatsen zouden kunnen bereiken.
Worsteling
Ik weet niet of je het wel eens hebt geprobeerd om je met een koffer in een internationale trein door een paar coupé’s te worstelen, maar het is een mooie uitdaging. Kenmerk van een internationale trein is dat vrijwel alle passagiers onderweg zijn richting vakantieadres en dus de nodige bagage bij zich hebben. En je zult het altijd zien dat jouw zitplek altijd net aan het andere eind van de coupé is…
Gevolg daarvan is dat je geduldig moet wachten totdat iedereen die voor jou in het gangpad staat, zijn/haar bagage in de bagagerekken heeft gepropt.. En bij de één is de koffer te groot om in het bagagerek te passen, bij de ander is de bagageruimte boven zijn zitplek al door een ander ingenomen, zodat er nog een paar vierkant cm over is om zijn eigen koffers kwijt te kunnen, en weer een ander bemerkt opeens dat ie toch in een andere treincoupé had moeten zijn, maar heeft voor zich mensen die geen kant op kunnen door alle koffers en achter zich idem dito.
En dan heb je ook altijd nog van die types die te belazerd zijn om een zitplaatsreservering te kopen en doodleuk gewoon op een plek gaan zitten die hen uitkomt. En je dus met je reservering in de hand moet duidelijk maken dat diegene op jouw plek zit en dat ie dus maar ergens anders een plek moet zoeken. Meestal komt dat wel goed want over het algemeen is de sfeer in een internationale trein een stuk relaxter dan in een gemiddelde forensentrein, waar het soms lijkt of ze op weg zijn naar hun eigen begrafenis, zo chagrijnig zitten ze voor zich uit te kijken.
Maar we hadden geluk; onze treincoupé was vlakbij waar wij op het perron stonden. Zwitserland, here we come..
De wereld volgens Henk 