Naar het einde van de wereld en terug; menselijke logica

Mensen en logica; het blijft behelpen. Dat besefte ik toen ik keek naar een programma waarin ze Britten volgden die genoeg hadden van hun gejaagde leven in Groot Brittannië.

Om daar aan te ontsnappen proberen ze elders een nieuw bestaan opbouwen. Tot zover niets bijzonders, en zelf heel logisch.

Van Londen tot Tsonga

Maar dan stopt de logica, want in plaats van dat ze dan verkassen naar het platteland van Schotland oid, besluiten ze te vertrekken naar de meest onherbergzame afgelegen plekken op deze aardkloot. Denk dan aan plekken als Tsonga, de binnenlanden van Belize, een vulkanengebied in Chili, of ergens diep in de bossen in Noord-Zweden.

Deze week ging het over een echtpaar met kinderen dat diep in het oerwoud van Belize een nieuw bestaan aan het opbouwen was. Ze waren Londen ontvlucht omdat ze dat geen veilige plek vonden voor kinderen om op te groeien. Kan ik me ansich iets bij voorstellen, maar waarom ze dan uitgerekend naar Belize vertrekken???

Welkom in Belize

Belize is het land met zo ongeveer het hoogste moordcijfer ter wereld, en dat was niet het enige dat de idylle nogal verstoorde. Het stikte in de omgeving van hun nieuwe huis van de giftige spinnen en slangen, drie van hun honden waren opgegeten door jaguars, en op het stuk land waar ze zaten, passeerden regelmatig stropers en ander gespuis uit het vlakbij gelegen Honduras. Om ze te verdrijven had de man van het bewuste echtpaar een heel arsenaal aan wapens. Hoezo veiliger dan Londen?

Dat is trouwens toch iets dat me opvalt aan de mensen uit dat programma of aan de mensen die in programma’s als ‘Ik vertrek’ worden geportretteerd.

Loonstrook of waterput

In hun ‘vorige leven’ maakten ze lange dagen om voldoende geld te hebben om te kunnen voorzien in de dagelijkse behoeften, maar in hun nieuwe leven zijn ze minstens zoveel tijd kwijt om in diezelfde behoeften te voorzien.

Of je nu in loondienst of als zelfstandige moet werken om je dagelijkse boodschappen te kunnen kopen of je bent uren per dag bezig met het lopen naar een waterbron, het sprokkelen van hout voor de kachel, het vangen van beesten of het vinden van voldoende fruit. Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer.

Maar ik geef toe; ook ik droom wel eens van een eigen B&B in een of ander berggebied;-)