De treinen, en dus ook mijn dagelijkse sprinter van Utrecht naar Houten, waren gisteren nog voller dan gewoonlijk. De reden?
Het was weer kerstpakkettentijd… Vanzelfsprekend moet, als zo’n kerstpakket hebt, die natuurlijk wel op de stoel naast je; andere forenzen blijven maar lekker staan.
En alhoewel er toch het nodige te doen is in de wereld, is de donderdag dat de meeste kerstborrels worden gegeven, het kerstpakket het favoriete discussieonderwerp in de trein…
Van pakket naar bon
Alhoewel ik nog heel wat pakketten zag, waren dat er toch een stuk minder dan vorig jaar. Steeds meer bedrijven geven een bon waarmee iedereen zelf iets uit kan zoeken. Handig maar niet geheel naar tevredenheid van de gemiddelde forens tussen Utrecht en Houten.
Waar normaal iedereen vooral op zijn eigen telefoon zit te kijken tijdens de reis, vormde het al dan niet ontvangen kerstpakket nu een dankbaar onderwerp voor een coupébrede discussie. Toch nog een beetje verbroedering door kerst;-)
Wat opviel was dat degene die een pakket kregen, veel liever een bon hadden gehad, en dat diegene die een bon hadden ontvangen (of helemaal niets) juist veel liever een doos hadden gekregen.
Ach ja, als de vorm van het kerstpakket het belangrijkste gespreksonderwerp is, dan gaat het nog niet zo slecht in Nederland…
Dubbel gevoel
Rondom kerstpakketten viel me afgelopen week trouwens iets wrangs op. Unilever maakte goede sier met een ronkend persbericht waarin ze bekend maakten dat ze de voedselbanken extra gaan ondersteunen. Als reden daarvoor gaven ze dat klanten van de voedselbanken daardoor beter bediend konden worden.
Ansich een heel goed streven, maar het dubbele daaraan was dat ze vervolgens in datzelfde nieuwsbericht aangaven dat gepensioneerden in het vervolg naar hun kerstpakket konden fluiten, omdat ze nu eenmaal op de kosten moesten letten.
Wrang
Wrang dat gepensioneerde werknemers van Unilever die het financieel niet meer redden, en vervolgens bij de Voedselbank aankloppen, daar dan vervolgens wel door datzelfde Unilever worden ondersteund. Het sociale gezicht van Unilever lijkt dus een beetje op een pakketje schoot met een dun laagje chroom…
De wereld volgens Henk 