Maand: juni 2015

Geplaatst in Dagelijkse leven, Klanten???

Privacy op je klantenkaart, waar ligt het evenwicht?

Gepost op door Henk Hofman

hoeveelKlantenkaarten; ik probeer ze zoveel mogelijk te vermijden, maar ongemerkt ben ik inmiddels toch in de nodige klantenbestanden beland.

Bij hoeveel merkte ik vandaag op mijn verjaardag op.

Gefeliciteerd!

De ene na de andere mail met speciale verjaardagskorting stroomde binnen.

Hierbij alleen al de oogst van vanochtend:

  • Manfield 10 euro korting
  • bol.com 2,50 euro korting
  • AH met speciale aanbieding
  • Esprit 200 e-points
  • Nationale Sport & Outdoorpas 10% extra korting
  • Gamma 5 euro korting

Klantenkaarten, wat moet je ermee?

Het is wel apart met dat soort van klantenkaarten. 9 van de 10 keer zeg ik er nee tegen, maar soms is het vlees zwak en vind ik het dan toch wel handig en schrijf ik me uiteindelijk alsnog in. Als het van een winkel is waar ik regelmatig kom, en ik merk dat zo’n kaart niet stikt van de beperkende voorwaarden, dan vind ik het zonde om dan een bepaalde korting te laten liggen als ik toch al van plan was een bepaald product te kopen.

En ja, tuurlijk is het dan een spel tussen wat ik al van plan was om te kopen en hoe een winkel me weet te verleiden om iets te kopen dat ik oorspronkelijk niet van plan was.

En hoe zit het dan met Privacy?

Met dat soort zaken vind ik het moeilijk om te bepalen waar mijn grenzen voor wat betreft privacy liggen. Welke dingen wil ik privé houden, en bij welke dingen heb ik er geen problemen mee als anderen ze weten? Een heel moeilijk onderscheid.

Bedrijven hebben allerlei gegevens van me, maar persoonlijk vind ik het niet echt een probleem als mensen weten dat ik outdooractiviteiten beoefen en daardoor regelmatig bij Bever of Perrysport te vinden ben.

En toen S. en ik vorig jaar verhuisden waren we veelvuldig te vinden in allerlei bouwmarkten, en omdat het geld toen met bakken eruit stroomde was het soms best lucratief om een bepaalde klantenkaart te hebben.

Zwartwit

Waar mijn grenzen voor wat betreft privacy op dit gebied liggen, daar ben ik niet zwart/wit in; totdat ik daar een 100% antwoord voor mezelf op heb, hanteer ik maar de pragmatische regel dat mijn portemonnee voldoende pasjes heeft en dat ik pas een nieuwe klantenkaart neem als ik een andere pas opzeg.

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws

Blatter = Bush = Evil… toch?

Gepost op door Henk Hofman

bushSepp Blatter is de oorzaak van alle kwaad; dat was de laatste dagen zo’n beetje de teneur in medialand, en dan vooral in voetbalmedialand. Alles wat ook maar een beetje verdacht was, kwam door hem. Ik moest daarbij eigenlijk meteen aan George Bush denken.

Schuld van Bush

Toen hij president van de VS was, werd ook zo’n beetje alles dat mis ging in de wereld op zijn bordje geschoven. Voor alle duidelijkheid; ik heb totaal niets met het politieke gedachtegoed van Bush, maar wat hem af en toe in de schoenen werd geschoven was bespottelijk. En dat heb ik nu met Blatter eigenlijk een beetje hetzelfde.

Tuurlijk; Blatter is, of liever gezegd was, een machtswellusteling pur sang, maar zijn die andere bestuurders zoveel beter? Is de voetbalwereld met Platini of wie dan ook zoveel beter af?

Tijden veranderen

Volgens mij speelt er los van of Blatter allerlei onfrisse dingen heeft gedaan, op de achtergrond iets heel anders. Dat is dat sommige Europese landen niet willen accepteren dat de voetbalwereld eindelijk een echte wereldsport is geworden, met als gevolg dat de machtsverhoudingen zijn verschoven.

Europa heeft het niet langer voor het zeggen in de voetbalwereld en dat besef doet pijn, en daarom wordt er wat geringschattend gedaan over niet-Westerse voetbalbonden en hun stemgedrag bij onder andere die FIFA-verkiezing.

Pot verwijt de ketel…

Alsof het zo gek is dat een land dat bepaalde dingen gedaan krijgt van de FIFA als tegenprestatie op die bepaalde persoon stemt. Benieuwd op wie Nederland had gestemd als Blatter ervoor had gezorgd dat de WK naar Nederland was gegaan..

Iets met een pot en een ketel…

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???

Rotterdamse Markthal: kijken, kijken, maar toch wel kopen

Gepost op door Henk Hofman

markthalHet kan dus wel in Rotterdam: naast rauw, maar toch erg inspirerend, kan het toch ook ‘gewoon’ een erg mooie stad zijn.

Dat gevoel bekroop me toen ik onlangs na een dag shoppen en meer in Rotterdam weer richting station Rotterdam Centraal liep.

Jarenlang was Rotterdam een bouwput, maar als je nu Rotterdam binnenkomt via Rotterdam Centraal dan zie je eindelijk meteen waar je anders heel veel moeite voor moest doen om het te zien: Rotterdam is een schitterende stad.

Van bouwput naar bouwput

In de tijd dat ik er woonde, werd er van alle kanten gebouwd: Weena, Koopgoot, Rotterdam Centraal station, Wilhelminapier; overal waren er bouwputten. Zou het ooit afkomen vroeg ik me wel eens af als ik door de stad liep.

En als de ene bouwput was gedempt er iets moois was verrezen, wist je zeker dat er binnen een maand of wat 100 meter verderop wel weer een nieuwe bouwput zou verrijzen.

En nu…

Hoe anders is dat nu:

Het Centraal Station, Markthal, en nog veel meer; Rotterdam heeft eindelijk gebouwen die zonder enige nuancering mooi zijn.

Markthal

Die Markthal staat er al een maand of wat maar tot nu toe was ik nog niet in de gelegenheid geweest om er heen te gaan. De gewaagde maar zeer geslaagde architectuur in combinatie met de overvloed aan verse producten maakten dat mijn hoofd voortdurend heen en weer vloog om alles maar te kunnen bekijken.

Die overvloed aan verse producten die ze daar verkopen; bij de eerste de beste kraam waar we keken, zagen we al tomaten in alle kleuren van de regenboog, en ook het aantal verschillende soorten courgettes dat ze daar hadden was verbazingwekkend.

En zo ging het eigenlijk de hele Markthal door; ik viel van de ene verbazing in de andere over de grote variëteit die er was. Of het nu om groente, fruit, kaas, noten of wat dan ook ging: het assortiment was enorm.

Kijken, kijken maar niet kopen

De opmerking die je wel eens leest van dat het vooral ‘kijken, kijken maar niet kopen’ is in de Markthal, herken ik wel, maar dan niet zozeer in negatieve zin.

Als ik het op mezelf betrek: er was zoveel dat ik een beetje overweldigd raakte, en daardoor niet wist wat ik moest kopen met als gevolg dat ik het maar uitstelde. Helemaal omdat het er zo druk was dat ik geen zin had om me weer door die drukte te moeten worstelen voor die ene kraam.

Dat klinkt wellicht negatief maar ik bedoel het eigenlijk juist positief. Soms kom ik ergens en dan denk ik; leuk dat ik er een keer geweest ben maar ik hoef er niet nog een keer te komen. Dat gevoel had ik bij de Markthal zeker niet, in tegendeel; nu ik weet wat er allemaal te koop is zal ik er veel gerichter en veel vaker heen gaan (om wel wat te kopen).

Notenmix

Voor mijn verjaardag is het trouwens wel goed dat ik niet meer in Rotterdam woon, want ik vrees dat ik anders het overgrote deel van de producten die ik daarvoor nodig heb, in de Markthal zou hebben gekocht, met als gevolg dat mijn bankrekening flink geplunderd zou zijn.

Heb ik daar helemaal niets gekocht? Nee dat niet, de notenmix die we daar kochten alleen al is een volgend bezoek meer dan waard;-)

Kortom:

Rotterdam is eindelijk af… tenminste… voor even….