Denkend aan Rome (1); van veggie tot oversteken op zijn Italiaans

Toen S. en ik 1,5 jaar geleden gingen trouwen, was Rome een van de plekken die op onze lijst van mogelijke huwelijksreislocaties stond.

Uiteindelijk zijn we voor onze honeymoon ergens anders heen gegaan, maar Rome bleef hoog op onze lijst van nog te bezoeken plekken staan.

Toen we onlangs besloten om een citytrip te doen viel onze keus alsnog op Rome. En daar kregen we zeker geen spijt van; een op en top historische stad die toch aan alle kanten bruist.

Ik zal je niet vermoeien met een reisverslag, maar er waren heel wat dingen die op vielen:

• Veggie in Rome

Als veggie weet je dat uit eten gaan soms een uitdaging is, doordat lang niet overal vegetarisch eten als iets normaals wordt gezien. Toen we een paar jaar geleden in Tsjechië (Praag) waren, dacht ik dat het, aangezien Tsjechië een vleesland bij uitstek is, moeite zou kosten om goed en lekker uit eten te kunnen, maar dat viel toen juist hartstikke mee (zie blog ’Veggie in Praag’) .

Afgelopen week waren S. en ik in Rome en omdat het leven in Italië zo’n beetje draait om eten dacht ik dat het een kleine moeite zou zijn om die week in Rome goed vegetarisch te eten. En dat viel eigenlijk een beetje tegen.

Tuurlijk; er zijn meerdere vegetarische pizza’s, maar op pizza’s alleen kun je niet leven. En pasta’s zonder vlees/vis zijn er ook zat, maar die zijn niet echt als hoofdmaaltijd bedoeld. In Italie is de pasta/risotto de eerste gang en heb je daarna de tweede gang, die dan bestaat uit een vlees- of visgerecht. Aan veggies denken ze dan niet want daar is dan niets voor te vinden. Tuurlijk kun je het altijd opvangen met iets van soep of groenten erbij (zit niet standaard bij de pasta), maar het voelt toch als behelpen.

Omdat we op de laatste avond dat we in Rome waren de pizza’s en pasta zat waren, zijn we toen maar een Indiaas restaurant (Mother India) binnengestapt, en dat was een meer dan goede keus. Alhoewel we daar de enige gasten waren, hebben we er heerlijk gegeten.

•  Rome & verkeer

Heetgebakerde Italianen die er niet over peinzen om jou als voetganger te laten oversteken. Dat beeld had ik van tevoren van de gemiddelde Romeinse automobilist. En ik moet toegegeven; dat was totaal onterecht. Alhoewel het verkeer in Rome drukker dan druk is, viel het me 100% mee dat als je overstak, de automobilisten ook daadwerkelijk stopten.

Uit Frankrijk weet ik nog dat automobilisten daar er genoegen in scheppen om het gas nog eens extra in te trappen om jou als voetganger van de sokken te rijden.

In Rome konden we echter, ook bij plekken waar geen zebrapad was, gewoon oversteken. Was af en toe wel een avontuur bij een drukke zesbaans weg, omdat zowel mijn gevoel als mijn gezonde verstand zeiden dat het zelfmoord was om daar over te steken, terwijl de praktijk anders was.

In deel 2 lees je alles over het meest irritante accessoire ooit uitgevonden, mijn ervaringen met Easyjet en over handbagage.