Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???

Een sociaal Nederland; mij een zorg

sociaalHet had weinig gescheeld of we hadden komend voorjaar weer naar de stembus gekund om een nieuwe Tweede Kamer te kiezen. Met veel kunst- en vliegwerk wisten de regeringspartijen dat te voorkomen, maar voor wat betreft de kwestie waar het om ging (de vrije artsenkeuze) had wat mij betreft het kabinet wel mogen struikelen.

(a)sociaal

Ik vind het inperken van de keuze welke arts je wilt het zoveelste bewijs dat we steeds meer afglijden naar een asociale samenleving waar het steeds meer ieder voor zich wordt.

Die geïntroduceerde budgetpolissen zorgen er alleen maar voor dat mensen die elke euro tig keer moeten omdraaien, alleen nog maar verder in de problemen komen.

Juist die mensen gaan gokken; minder artsenkeuze en een lagere vergoeding, maar wel een lagere maandpremie, of een vrije artsenkeuze maar een hogere premie. Je hoeft geen genie te zijn om te weten waar ze dan voor kiezen. De twintig euro die ze zo per maand kunnen uitsparen betekent wel een verlichting van hun maandelijkse zorgen om rond te komen.

Eerste resultaat

Verzekeraars die gaan bepalen waar je wel en niet terecht kunt voor zorg; een eerste gevolg daarvan zag je al bij een ziekenhuis in Nieuwegein, waar mensen die een budgetpolis van ZilverenKruis Achmea hebben niet meer terecht kunnen voor bepaalde zorg. Voor de ene zorg kunnen ze dan daar nog wel terecht en voor de andere weer niet. En ja, tuurlijk zeggen ze dat ze daar volop over gaan communiceren, maar na een maand zijn ze dat goede voornemen vergeten en controleren ze door drukte en dergelijke niet meer bij iedere patiënt welke polis hij/zij heeft.

Wij bepalen

Dus als je meerdere aandoeningen hebt en je de pech hebt dat de zorgverzekeraar voor het een wel en voor het ander geen contract heeft afgesloten met dat ziekenhuis, dan moet je daarvoor dus naar twee ziekenhuizen. Dat zal ook de onderlinge afstemming tussen artsen bepaald niet ten goede komen, en de kans op fouten alleen maar vergroten. En als je een second opinion wilt zul je daar ook steeds meer in worden beperkt; heeft je verzekeraar wel of geen contract met die andere arts.

Je weet nu al dat binnen nu en een maand of wat de eerste verhalen in de media verschijnen over patiënten die een behandeling kregen die ze achteraf zelf moeten betalen.

Buiten de randstad

Woon je buiten de randstad en heeft jouw zorgverzekeraar voor een bepaalde behandeling geen contract afgesloten met het dichtstbijzijnde ziekenhuis dan heb je toch echt een probleem. Helemaal nu steeds meer ziekenhuizen, al dan niet gedwongen fuseren, en er dus meerdere ziekenhuizen onder dezelfde holding vallen. Ziekenhuizen in overvloed zeggen ze dan, maar voor de 1 is een auto of treinritje naar een stad 50 km verderop peanuts, maar voor heel veel mensen zijn dat al uitgaven die ze eigenlijk niet kunnen doen.

En ja, tuurlijk wil ik zo min mogelijk voor mijn verzekering betalen, maar veel belangrijker dan dat, vind ik dat iedereen vrij moet kunnen kiezen naar welke arts die gaat, en dat die keuze niet gemaakt moet worden op financiële gronden maar op medische gronden. Als het gevolg van het terugdraaien van die maatregel is dat ik wat meer voor mijn verzekering moet betalen dan zij dat maar zo; op langere termijn gaat die beperkte keuze mensen die het al moeilijk hebben alleen maar meer kosten.

Een zorg minder

Momenteel is de keuze ook met een budgetpolis wellicht nog redelijk landelijk dekkend, maar je weet nu al dat zorgverzekeraars in hun ‘kostenreductie-ratrace’ die polissen steeds verder uitkleden., en de keuze vrijheid steeds meer beperken. En dan moet je zelf maar zorgen hoe je in dat andere ziekenhuis komt. Zal hun een zorg zijn, zolang zij maar hun kille kostenreductietargets halen.

Geplaatst in Dagelijkse leven

Winter in Nederland

goudaWinter; door de sneeuw onbegaanbare wegen, sloten die zijn dichtgevroren, de NS die 1 trein per dag laat rijden in verband met vastgevroren wissels… Zo zou een standaard winter in Nederland er uit moeten zien. Maar helaas, dit jaar is daar totaal geen sprake van. Ik kon gisteren met hardlopen zelfs gewoon zonder probleem in een t-shirt naar buiten.

Wat is deze winter zeker niet mis is het constante gedoe aan mijn dak aan riolering dat ik in de zes jaar dat ik in Gouda woonde elk jaar wel had.

Huis met karakter

Het huis dat ik daar had, was uit begin 1900. Heel sfeervol, maar zeker in de winter kwamen steevast de nadelen van dat huis naar boven. Toen ik het kocht wist ik dat sommige dingen van het dak behoorlijk oud waren en dat daar dus wel het nodige werk/kosten aan vast zou zitten. Daarvoor had ik al wel wat geld gereserveerd, maar zeker nog niet voldoende om dat in een keer aan te kunnen pakken. Eigenlijk zou het hele dak vervangen moeten worden maar dan heb je het over bedragen van in de 5 cijfers waar van het eerste cijfer geen 1 is..

Planning was om in de loop van de jaren een aantal dingen helemaal naar mijn zin aan te pakken, maar zoals het vaker met planningen gaat konden die het eerste jaar al meteen overboord.

En het werd winter

In de eerste winter begon de riolering problemen te vertonen. Wc liep niet meer goed door en ook in de douche liep het water soms niet goed weg. De eerste keren kon ik het wel verholpen met behulp van een trekveer en een gootsteenontstoppingsgoedje, maar opeens op een zaterdagmiddag toen ik naar de wc was geweest, hoorde ik een niet te definiëren geluid. Geen flauw idee wat het was dus ik besteedde er verder geen aandacht aan. Tot ik een paar uur later in mijn achtertuin keek en zag dat het laagst gelegen gedeelte was voorzien van een smerige bruinige substantie. Foute boel dus. Meteen een ontstoppingsdienst gebeld en toen die alles hadden weggezogen bleek dat er bij mijn rioolafvoer en het verdere riool een put zat, die niet meer goed functioneerde. Leverde een flinke rekening op om alles te verhelpen, maar ach ja, shit happens.. En de tomaten en paprika’s hebben het zomer daarop nog nooit zo goed gedaan;-)

Zachtjes tikt de regen tegen het zolderraam

Het jaar daarop werd ik een keer midden in de nacht wakker van een vreemd getik. Bleek dat het gedrup van water was. Beneden in de woonkamer zag ik dat het foute boel was. Drie plafondplaten waren in een hoek doorweekt van wateren het water stroomde via de wanden mijn woonkamer in.

Loodgieter laten komen en die zag al gauw dat de problemen lagen in de dakgoot; de laag bitumen die daar in laag vertoonde op een aantal plekken scheurtjes. Nadat hij de plek had gevonden en die had gedicht hoopte ik dat het daarmee afgelopen was. Plekken in de woonkamer kon ik met de nodige lagen verf enigszins wegwerken, dus ik hoopte dat het daarbij bleef.

Maar niets was minder waar. Zodra er een flinke bui was keerde het getik terug. Na een uitgebreider onderzoek bleek dat de problemen veel dieper zaten. Onder de dakgoot tussen mijn schuine dak en dat van de buren bleek nog de oude dakgoot te zitten. Water dat niet via de bovenste dakgoot weg kon stroomde over in die oude dakgoot en vandaar stroomde het fijn op het plafond in de woonkamer.

Er zat niet anders op dan die hele dakgoot te vervangen. Een duur geintje, maar omdat de buren inmiddels ook last hadden gekregen van lekkage kon ik het samen met hen betalen. Van wateroverlast zou ik verder geen last meer krijgen dacht ik…

Door het riool

Tot de riolering het in de winter daarop het compleet begaf. Niet alleen bij mij maar ook bij 5 buren. Er zat niets anders op om het gehele riool van onze huizen tot aan de gemeentelijke aansluiting te vervangen. Bij mij hoefden ze alleen in de wc een stuk uit te hakken, maar bij buren die een andere indeling van hun huis hadden moest soms de gehele keukenvloer. De buurvrouw die het ongeluk had dat de rioolaansluiting van onze 5 huizen via haar huis naar het gemeentelijk riool liep was helemaal de pineut. Bij haar moest de gehele vloer van de benedenverdieping worden opengehakt.

Een paar weken voordat al dat gedoe begon te spelen had ik net een behoorlijk prijzige sneeuwvakantie geboekt. Omdat mijn spaargeld wel heel erg snel begon te slinken leek het me wel zo handig om die vakantie maar te annuleren. Omdat het geen geldige annuleringsreden was kreeg ik niets terug van de annuleringsverzekering, maar gelukkig was de reisorganisatie waar ik geboekt had soepel en kreeg ik toch een flink gedeelte terug.

Sneeuw, veel sneeuw

En het werd opnieuw winter… echt winter. Veel sneeuw, heel veel sneeuw. Het kenmerk van sneeuw is dat het ook ooit smelt. Doordat er zoveel sneeuw gevallen was, was de sneeuw onder allerlei oude dakpannen waar stukjes van af waren, gekropen. Toen de sneeuw ging smelten, stroomde het water alsnog via het plafond de woonkamer binnen. Zat niets anders op dan de meeste oude dakpannen te vervangen en meteen ook een oude schoorsteen die geen functie meer had maar er ook niet meer al te solide uit zag te verwijderen. De zoveelste extra kostenpost.

Gelukkig hield vanaf toen het dak zich goed bij regenbuien en hoefde ik wat dat betreft me geen zorgen meer te maken en kon ik eindelijk beginnen met het structureel verbeteren van mijn huis.

Van de 20e naar de 21e eeuw

Ik was daar al een behoorlijk eind mee tot ik S. tegenkwam.. en ik mijn huis te koop kon zetten. En zo woon ik inmiddels, meer dan tevreden, niet meer in een huis uit begin 20e eeuw maar in eentje uit begin 21e eeuw.

Geplaatst in Dagelijkse leven, In het nieuws, Klanten???

10 redenen om geen Bosch te kopen

tienJe wordt doodgegooid met allerlei geld-terug acties. Meestal doe ik daar, grotendeels door laksheid niets mee, maar soms zit er eentje tussen die ik wel invul.

Afhandeling gaat dan over het algemeen heel soepeltjes en binnen notime staat het geld op mijn bankrekening. Tot onlangs, bij de aankoop van een boor…

Aangezien ik het zat was om steeds bij anderen te moeten aankloppen of ik hun boor mocht lenen, besloot ik om zelf een boor te kopen. Dus op naar de Hornbach. Na wat gezoek zag ik er eentje die had wat ik zocht, en prijs viel ook mee. Bovendien stond er bij het schap dat Bosch een geld-terug actie had. 20 euro terug voor het invullen van wat aankoopgegevens over die boor leek me snel verdiend. Nadat we nog wat andere spullen hadden gekocht en dus een behoorlijk lange kassabon hadden, gingen we naar huis.

Thuis de boor uitgepakt, en in tegenstelling tot mijn gebruikelijke laksheid met geld-terug-acties nu eens meteen begonnen met het invullen van de gevraagde gegevens.

Blijkbaar houden ze bij Bosch van grondigheid want al gauw bleek dat ik zo’n beetje elke cijfercode die op de boor, de kassabon en de koffer van de boor te vinden was moest invullen.

Na het invullen van weet ik veel hoeveel cijfercodes moest ik een bepaald typenummer intikken. Dat nummer hadden ze, hoe handig, precies op een sticker geprint die midden op de koffer zat. Om de koffer te openen moest je die sticker wel doormidden scheuren, en dat had ik dus gedaan. De sticker had, onwetend dat ik die nog nodig had ik in de vuilnisbak gegooid. Na de halve vuilnisbak omgekeerd te hebben vond ik hem gelukkig, en ook nog eens zonder al teveel smurrie erop.

Poging 1

Nadat ik alle codes had ingevuld moest er ook nog een foto worden gemaakt van de kassabon. Doordat we flink hadden huisgehouden in de bouwmarkt had ik een flinke kassabon, en kon ik met mijn tablet die kassabon maar net in zijn geheel op de foto krijgen. Alhoewel ik wel eens scherpere foto’s had gemaakt was het allemaal best te lezen. Foto dus als bijlage bij de gevraagde informatie gevoegd en naar Bosch gemaild.

Vrijwel meteen een mailtje van Bosch dat alles goed was ontvangen, Binnen vier weken zou het geld op mijn rekening staan. Zou, want ik ben inmiddels een paar telefoontjes en tig mails verder en het geld is nog steeds niet overgemaakt.

Poging 2

Eerst kreeg ik een mail dat ik ergens een foute code had opgegeven, en of ik ze even wilde bellen om het juiste nummer door te geven. Dan zou alles goed komen. Ik dus gebeld; kreeg een Vlaams sprekend iemand aan de lijn. Mijn beeld van Vlamingen, namelijk dat het vriendelijke mensen zijn heb ik na afloop meteen maar even bijgesteld want ik kreeg een lompe botte Vlaming aan de lijn. Ik had ergens een fout gemaakt en of ik maar even alles opnieuw wilde invullen.

Toen ik vroeg wat ik dan fout had ingevuld weigerde hij antwoord te geven. Ik moest alles opnieuw invullen en anders kon ik naar het geld fluiten. Ik dus alles ingevuld, en wederom snel een mailtje met dat het goed was ontvangen en het geld binnen vier weken op mijn rekening zou worden gestort.

Poging 3

Dag of 4 later wederom een mailtje van Bosch; foto van de kassabon was onduidelijk, ik moest een nieuwe sturen. Vond ik onzin want alles was goed leesbaar, maar ach ja, een nieuwe foto was snel gemaakt. Nieuwe foto gemaakt, waarop alles nog beter zichtbaar was en opgestuurd. Na paar dagen wederom een mail; ook deze foto was onduidelijk, of ik wederom een nieuwe wilde opsturen.

Poging 4

Omdat ik geen zin had in eindeloos heen en weer gemail wederom Bosch gebeld. Ook dit keer een bepaald niet vriendelijk medewerker aan de lijn. Toen ik vroeg of ik, aangezien de kassabon dermate lang was dat ie maar net op de foto paste, ook deelfoto’s van de kassabon mocht sturen, kreeg ik kortaf antwoord. Nee dat was niet mogelijk; dan konden ze niet goed controleren of het wel dezelfde kassabon was… Na ze subtiel op hun gebrek aan kantvriendelijkheid gewezen te hebben hing ik op .

Poging 5

’s avonds een nieuwe foto gemaakt, alles was meer dan goed zichtbaar, ook zonder in te zoomen. Voor alle zekerheid aan meerdere mensen die foto laten zien en allemaal konden ze de gevraagde informatie lezen.

Maar een paar dagen later wederom een inmiddels bekende mail. Weer was de foto volgens hen onduidelijk en voor hen reden om niet tot uitbetaling over te gaan. Omdat mijn geduld inmiddels dusdanig op de proef was gesteld heb ik ze, nadat ik weer een foto had bijgevoegd, in meer dan duidelijke, maar zonder onvertogen woord, bewoordingen laten weten wat ik van de hele gang van zaken vond.

Benieuwd of ze nu nog tot uitbetaling overgaan….

Update: 23 december: Nog geen dag na de publicatie van deze blogpost kreeg ik een mailtje van Bosch: onze excuses voor de ontstane overlast; inmiddels hebben wij het geld met een spoedbetaling overgeboekt.