Maand: oktober 2014

Zo zit je in Duitsland voor een verlate zomervakantie, en zo ben je weer terug in Nederland.

Omdat we besloten de auto in Nederland te laten, gingen S. en ik met de trein richting ons vakantiehuisje in Lissendorf (Eifel). Alhoewel de Duitsers vlak naast Nederland ligt viel me tijdens twee weken Eifel een aantal dingen op:

1. Nederlandse treinstations zijn zo gek nog niet

De stations in Duitsland zijn er een stuk slechter aan toe dan in Nederland. Waar in Nederland vrijwel elk station en zelfs elke halte goed onderhouden is, is dat in Duitsland zeker niet zo; heel veel stationsgebouwen maakten een ronduit vervallen indruk, zowel de perrons als de stationsgebouwen.

Toen in Nederland jaren geleden de loketten werden vervangen door kaartautomaten werden heel veel loketgebouwen gesloopt. In Duitsland hebben ze dat niet gedaan. Daar is iets voor te zeggen als je die gebouwen dan een andere functie geeft, maar dat hebben ze daar in heel veel gevallen niet gedaan. Gevolg is dat daar heel veel vervallen dichtgespijkerde stationsgebouwtjes staan, die binnen nu en een paar jaar van ellende instorten.

Ook opvallend dat de commercie op de stations in Duitsland minder is dan in Nederland. In Nederland staan op vrijwel elk station van een beetje omvang meerdere automaten voor drinken of iets te eten, maar ik vond het opvallend dat dat in Duitsland veel minder het geval was.

2. Voetbal is niet altijd oorlog.

Toen we weer richting Nederland gingen en dus eerst de trein naar Keulen moesten hebben, was die trein overvol. Het bleek dat net die middag de voetbalwedstrijd FC Koln-Bayern Munchen was.

Aangezien we in de buurt van Keulen waren was het rood-wit van Koln bij veel passagiers wel te vinden. Niet heel gek natuurlijk in de buurt van Keulen, en geheel naar Duitse traditie stroomde het bier meer dan rijkelijk. Vier supporters die tegenover ons zaten presteerden het om in de 1,5 uur durende treinreis een tray met 24 blikken bier weg te werken.

Naast hier en daar wat onduidelijk gezang gebeurde er verder helemaal niets en was de sfeer opperbest. Helemaal verbazend toen ik bemerkte dat er naast Kolnsupporters ook behoorlijk wat Bayern Muchen supporters in de trein zaten. Ook die zaten stevig aan het bier en andere alcohol, maar er was totaal geen sprake van enige agressieve rivaliteit tussen die twee supportersgroepen.

Heel wat anders dan bij ons; ik had jarenlang een Feyenoord seizoenskaart, en ging ook elke keer met de trein richting Feyenoordstadion. Wat me toen steeds meer begon tegen te staan was de ronduit agressieve opgefokte sfeer in die voetbaltreinen van Rotterdam Centraal naar Rotterdam stadion. En daar zaten dan alleen nog maar Feyenoordsupporters in.

3. Outletcentra: zo kan het ook

In Zoetermeer, en ook in andere plaatsen is er volop gedoe of er al dan niet een Outlet shopping center mag komen. Vrijwel altijd gaat het dan om Centers aan de rand van de betreffende gemeente. Tegenstanders vrezen dat zo’n Center de doodsteek is voor de winkeliers in de binnensteden van omliggende gemeenten.

Dat het ook anders kan merkten we toen we in Bad MunsterEifel waren. We hadden nog een dag over van onze vakantie, en in wat folders lazen we dat Bad MunsterEifel een leuk oud stadje met stadsmuren en dergelijke was om een dag door te brengen. Nergens werd gerept over een Outlet Center, en als dat wel was gedaan was dat waarschijnlijk reden geweest om van een bezoek af te zien want zo’n shoppingcenter staat nou niet bepaald hoog op mijn lijst met nog te bezoeken plekken.

Toen we daar aankwamen met de trein zagen we al gauw allerlei reclameborden voor City Outlet Bad Munstereifel. Op het eerste gezicht stemde dat bepaald niet vrolijk, maar toen we de stadspoort door waren bleek dat ze daar voor een inventieve insteek hadden gekozen.

In tegenstelling tot de Nederlandse gewoonte om zo’n centrum ergens op een industrieterrein aan de rand van de stad te bouwen hebben ze er daar voor gekozen om de City Outlet door het hele stadje heen te vestigen. In plaats van dat de plaatselijke winkeliers de nek om werd gedraaid zag je een mooie mengeling tussen plaatselijke winkeliers en outletwinkels.

De outletwinkels waren door een uniforme uitstraling goed herkenbaar, maar vormden desondanks een mooi geheel met de andere winkels. Het mes snijdt daar duidelijk aan twee kanten; de city outlet zit op een aantrekkelijke centrale locatie midden in het historische centrum en de plaatselijke winkeliers profiteren van de klandizie van de outletwinkels.

4. Geef ons heden ons dagelijks brood

Het huisje dat we hadden lag ongeveer 1,5 kilometer buiten Lissendorf, en omdat ‘vers brood in de ochtend wel zo lekker is zat er niets anders op dan elke ochtend even naar de plaatselijke bakker te lopen. Een lekker tochtje om wakker te worden, en door de heerlijke broodjes die die bakker bakte zeer zeker geen straf.

Ook nu weer viel het me op dat het in het buitenland heel gewoon is dat een bakker al ’s ochtends vroeg open is. In Nederland mag je blij wezen als een bakker rond half negen eens open gaat, maar in Lissendorf was de bakker al om half zeven open, en ja; ook op zondag konden we er al om zeven uur terecht voor brood(jes).

5. Uitstappen in rijrichting links

Niet echt wereldschokkend maar toch wel vorm van klantvriendelijkheid; in Duitse treinen wordt als de trein bij een station arriveert omgeroepen welke kant je moet uitstappen. Kleine moeite maar wel zo makkelijk voor blinde/slechtziende reizigers! Ideetje voor de NS?