Houten; vier weken later

Al weer bijna een maand wonen S. en ik nu in Houten en die tijd is omgevlogen. Laten we het er maar op houden dat dat een goed teken is want ik heb er nog geen dag spijt van gehad. Als ik richting station fiets over de vlonders van de Rietplas met de Curacaohuisjes aan mijn rechterkant komt een vakantiegevoel opborrelen.

Tot een half jaar geleden had ik eerlijk gezegd nog nooit echt iets van Houten gehoord, maar eigenlijk al vanaf het eerste moment dat we toen op huizenjacht gingen had ik in Houten het gevoel dat ik daar wel wilde wonen. De exacte reden daarvoor is moeilijk te omschrijven, wellicht is het gewoon een optelsom van verschillende factoren.

Duidelijke gedachte

Het is een stad die met een duidelijke gedachte is gebouwd en ja, die gedachte bevalt me wel. Een over het algemeen originele architectuur, de fiets die alle ruimte krijgt, en de ruimte en het groen dat overal in overvloed aanwezig is. Wat mij betreft een combinatie waar ik me al meer dan een maand meer dan thuis voel.

Fantasieloos

Bij Nieuwegein, waar we tot een maand geleden woonden had ik dat in het begin zeker niet; het overgrote deel van de huizen daar is in de jaren 70/80 zonder enige vorm van fantasie uit de grond gestampt, en dat merk je dan aan de sfeer, of liever gezegd het gebrek daaraan, in grote stukken van Nieuwegein.

Maar ondanks dat ben ik Nieuwegein in de tijd dat ik er woonde zeer zeker wel meer gaan waarderen en heb ik er met plezier gewoond.

Back to my roots

Eigenlijk heb ik het in alle steden waar ik toe nu toe heb gewoond het naar mijn zin gehad. Ze passen allemaal bij een bepaalde levensfase. Mijn Vlaardings/Rotterdamse roots zal ik nooit vergeten, daar heb ik per slot van rekening meer dan 30 jaar gewoond, en om de zoveel tijd moet ik zeker even terug naar Rotterdam om het gevoel dat ik daar krijg weer op te snuiven, maar ik zou er niet meer willen wonen, al blijf ik in mijn hart Rotterdammer. De sfeer, en de niet te omschrijven complexiteit van Rotterdam blijven me aanspreken.

Stad tussen dorpen

Na Rotterdam kwam Gouda; weer een compleet andere stad. Het imago van Gouda is niet heel best, maar als je er woont merk je dat er weinig tot niets van dat imago klopt.

Gouda is een stad tussen dorpen, waardoor stadse gebeurtenissen al gauw worden uitvergroot tot onzinnige proporties. Het historische karakter, gemengd met een meer dan centrale ligging zorgden ervoor dat ik er met meer dan gemiddeld genoegen heb gewoond. Maar ja, toen kwam S. in mijn leven;-)