Als er twee mensen momenteel met een serieus imagoprobleem zitten zijn het wel Sint en Piet:
Zomaar wat nieuwsberichten uit het AD van vanochtend:
- Sint overvalt bank
- Veroordeelde pedoseksuele Sint uit huis verjaagd
- Kort geding in Amsterdam over verbod op Zwarte Piet
Ik doe het niet
Nee, nam ik me dagenlang voor; als er iets is waar ik niets over ga schrijven is het wel dat hele Sint & Piet gezeur. Maar ja, niets zo veranderlijk als een mens en dus weerstond ook ik de verleiding niet, om wat te dichten over het imagoprobleem van Sint en Piet.
Waar tot dit jaar het gemor over Sinterklaas zich beperkte tot het al in augustus in de winkels liggen van kruidnoten en het vercommercialiseren van het hele Sinterklaasfeest, speelt dit jaar de discussie rondom Sint en vooral Zwarte Piet zich af op een heel ander vlak:
Is Zwarte Piet een racistisch gebruik van blank Nederland of is die hele heisa gewoon een handige publiciteitsstunt van een groep zich miskend voelende Nederlanders die Zwarte Piet kapen voor hun eigen politieke agenda?
Gelijk hebben/krijgen
Wie er gelijk heeft laat ik in het midden, want daar zijn voor- en tegenstanders toch allang niet meer in geïnteresseerd, maar waar ik me wel over erger is dat de discussie nu gekaapt is door extremisten aan beiden kanten. Aan de ene kant de ‘weg met ons’ figuren die alles wat ook maar ruikt naar Oud-Hollandse traditie verwerpen als zijnde conservatief en dus fout, en extreem rechts dat niet kan verkroppen dat Nederland voortdurend aan verandering onderhevig is en dat daarom ook tradities in de loop van de tijd kunnen veranderen.
Laten we daarom gewoon terug gaan naar de essentie van het Sinterklaasfeest, en dat is dat het een kinderfeest is. Kinderen zijn niet geïnteresseerd in wat al dan niet de ontstaansgeschiedenis is van het Sinterklaasfeest, maar zijn veel meer geïnteresseerd in wat het nu is: een tijd van geheimzinnigheid, cadeautjes krijgen en onbekommerd snoepen.
De wereld volgens Henk 