De afgelopen weken waren S. en ik in Lauterbrunnen (Zwitserland) voor onze Honeymoon en natuurlijk vielen mij weer diverse dingen op. Hierbij deel 1, morgen volgt deel 2.
Afbladderende Duitse degelijkheid…
Ten eerste: de Duitse degelijkheid is niet meer wat het geweest is. Jarenlang heb ik zonder problemen met ICE-treinen richting Zwitserland/Italie gereisd, maar de laatste keren is er steeds wel wat. Vorig jaar, en nu weer.
Toen we op de heenreis amper over de grens waren, stopten we op het station van Oberhausen. In plaats van dat ie na een paar minuten weer vertrok kwam er de mededeling dat er een klein onbekend probleem was. Balen, want we hadden bij onze volgende overstapstation amper tien minuten overstaptijd, maar ach, zo’n trein kan dat wel inhalen…
Maar de trein bleef maar staan en na vijftien minuten ofzo kwam de melding dat passagiers die de luchthaven van Frankfurt als bestemming hadden, beter een andere trein konden nemen op het station… en ja, toen voelden we al dat het goed fout zat. Die 15 minuten werd 3 kwartier en toen kwam de melding dat het mankement niet verholpen kon worden en de trein dus werd opgeheven…
Gevolg was dat we met een overvolle andere trein naar Frankfurt konden, en het daar verder moesten uitzoeken. Na wat gepuzzel bleven er op Frankfurt twee opties over: de eerst vertrekkende optie was een trein naar Mannheim nemen en daar weer een andere trein richting Basel nemen… maar omdat die trein ook 40 minuten vertraging had besloten we maar af te zien van die optie, omdat de kans levensgroot was dat de aansluitende trein in Mannheim dezelfde trein was als die later in Frankfurt zou vertrekken…
In het vertrouwen dat onze gok juist was besloten we van die optie af te zien en nog 15 minuten extra te wachten op Frankfurt op een rechtstreekse trein naar Basel. Gelukkig pakte onze gok goed uit en kwam die trein wel op tijd het station van Frankfurt binnenrijden. Ik had inmiddels ons adres in Lauterbrunnen al laten weten dat we minstens een uur later zouden zijn, maar even later kon ik ze laten weten dat dat ene uur twee uur zou worden want zo lang was inmiddels de vertraging…
Gelukkig ging alles verder goed en bereikten we uiteindelijk twee uur later dan gepland Lauterbrunnen.
Treinen in Zwitserland
In een vorige blogpost had ik het er al over dat ik druk aan het kijken was welke treinkaart S. en ik het beste konden nemen tijdens onze vakantie in Zwitserland. Uit het woud van verschillende kaarten zagen we door de bomen het bos niet meer. Uiteindelijk hebben we maar gekozen voor de Half Farecard, en dat blijkt achteraf een goede keuze te zijn geweest. In tegenstelling tot vrijwel alle andere kortingskaarten kreeg je met die kaart ook bij bijvoorbeeld de Jungfrau 50% korting; aangezien die kaart 120 francs was en je alleen met een retourtje Jungfrau al 90 franc uitspaarde, hadden we die kaart er in no-time uit.
Andere kaarten waren slechts een paar dagen achter elkaar geldig en dat was zeker gezien het feit dat we in het midden van onze vakantie een aantal dagen minder goed weer hadden, geen handige keus geweest.
De vorige keer dat ik in Zwitserland was, waren S. en ik in Bettmeralp; dat plaatsje ligt heel grof gezegd aan het einde van de reusachtige Aletschgletscher. Het mooie van deze vakantie was dat we nu aan het begin van de Aletschgletscher verbleven, aangezien de gletschers van de Jungfrau, Monch en Eiger (de drie centrale bergen van de Jungfrauregio) uitkomen in de Aletschgletscher.
Therapie
Eerder in deze blog had ik het al over het treinpersoneel in Zwitserland: het lijkt me een perfecte therapie voor Nederlands treinpersoneel om als ze, moe van de bejegening door de gemiddelde OV-reiziger in Nederland, eens ervaren dat het ook anders kan. Voorwaarde is dan wel dat ze Engels, Duits, en altijd handig, een LOI-cursus Japans volgen….
2 gedachten over “Zwitserse mijmeringen (1)”