Ja, ik wil!

Daar zat ik dan; in een Engelse taxi op weg naar Wijk bij Duurstede, om daar S, mijn vriendin, op te halen om samen richting trouwadres in Woerden te gaan.

Turend naar buiten ging er van alles door me heen; flarden over van alles en nog wat, maar vooral over de laatste anderhalf jaar. Nog geen 1,5 jaar geleden leerde ik S. op een ochtend kennen op het strand bij Hoek van Holland.

Anders dan anders

Een internetdate zoals ik er al een paar gehad had, maar het liep dit keer toch iets anders… Vanaf het moment dat ik haar zag voelde ik dat het anders was dan anders. En waar een standaardinternetdate na een paar uur wel voorbij is, eindigde deze date pas in de avond.

Onderweg naar huis voelde ik iets dat ik nog nooit in die mate gevoeld had; zou het dan toch nog gebeuren dat ik, terwijl ik me al had neergelegd bij mijn eeuwige vrijgezellenbestaan, iemand zou vinden waar ik de rest van mijn leven mee zou delen?

Eindelijk

Om een lang verhaal kort te maken: ja, die persoon heb ik gevonden! Na een half jaar zette ik mijn huis te koop, en sindsdien woonden we al praktisch samen. Ik had jaren lang gedacht dat ik , eigenwijs als ik ben, me maar met moeite zou kunnen aanpassen aan iemand met wie ik zou samenwonen, maar vanaf het begin had ik daar geen enkele moeite mee. Het gevoel dat ik de ware gevonden had was veel sterker dan het gevoel persé mijn oude leventje te moeten behouden.

Door de knieën

14 april dit jaar; exact een jaar nadat we elkaar voor het eerst ontmoet hadden, ging ik voor S. op de knieën, langs de kustlijn bij Hoek van Holland. Ik weet het, ansich, met de chemische fabrieken van de Europoort/Maasvlakte op de achtergrond wellicht niet de meest voor de hand liggende plek voor romantiek, maar voor mij was er geen andere plek waar ik haar ten huwelijk wilde vragen.

We wilden een huwelijk waarbij het relaxte gevoel centraal stond; geen gehaast langs meerdere locaties oid, maar gewoon alles op een plek. Waarbij zowel wij als onze gasten relaxed konden genieten.

Woerden

Tsja, en waar vind je zo’n plek?

Na de nodige locaties bekeken te hebben viel ons oog op kasteel Woerden; niet alleen lag dat redelijk centraal voor ons; het was ook nog eens de plek waarbij we meteen allebei het gevoel hadden dat dat de plek moest zijn. Als veggie en semi-veggie sprak het ons bovendien erg aan dat ze daar zoveel mogelijk met biologische en duurzame producten werken.

En in tegenstelling tot verhalen die je hier en daar hoort over het gestress tijdens de voorbereidingen viel dat eigenlijk reuze mee. Alles ging soepeltjes; contact met kasteel verliep goed; al het verdere geregel van bruidstaart tot aan bedankjes en van trouwkaarten tot aan vinden van een passende trouwambtenaar; geen enkel moment hadden we het gevoel het niet te redden.

Wow!

De taxi arriveerde op de plek van bestemming; nog even en ik zou haar zien. Ik had geen flauw idee hoe ze er uit zou zien, maar had er alle vertrouwen in dat dat wel goed zou zitten. En toen zag ik haar in haar jurk; en ik moet zeggen, mijn hart maakte wel even een paar extra slagen; waar S. normaal al mooi is was ze nu betoverend! Het gevoel dat ik had toen ik haar op de trap zag staan zal ik nooit vergeten.

Puzzelstukjes

Soms valt alles samen en dat was 6 september zo; waar het weer er eerst nogal dreigend uitzag werden we die vrijdag vrijwel de hele dag getracteerd op stralend weer. Deel een van de puzzel die paste, en eigenlijk paste het ene na het andere stukje; de locatie zag er erg goed uit; en ook de trouwplechtigheid was zoals we gehoopt hadden. Natuurlijk mocht een fotoshoot niet ontbreken en doordat we fotograaf en zijn vrouw kenden ging dat van een leien dakje. Hoeveel foto’s er gemaakt zijn weet ik niet, maar ik denk dat er voldoende foto’s zijn gemaakt om de komende tien jaar elke dag een andere foto neer te zetten.

Alhoewel ik er bepaald geen liefhebber van ben om in het middelpunt te staan, had ik er die dag totaal geen moeite mee; Ik wilde al mijn familie en vrienden tonen dat S. de vrouw was waar ik de rest van mijn leven mee wil delen.

High Tea

De High Tea viel ook zeer in de smaak; doordat het stralend weer was kon iedereen lekker buiten in de zon genieten van de heerlijke gerechten die Kasteel Woerden op de High tea voorschotelde, en tussen het eten en drinken door met jan en alleman ontspannen bijpraten. Benieuwd wat uiteindelijk de drankrekening gaat worden;-)

Na de High Tea volgde tot slot nog een heerlijk diner met de daggasten.

Een mooi slot van een dag die ik nooit zal vergeten; Sandra, ik hou van je!