Polare; poolster of dwaallicht?

Is het, als ik, nog geen maand nadat ik 40 geworden ben, schrijf dat sommige dingen vroeger echt beter waren, een teken dat ik nu echt oud aan het worden ben?

Wellicht, maar toch… Met de samenvoeging van de boekhandels De Slegte en Selexyz in Polare bekruipt me dat gevoel toch wel.

Dat Selexyz verdwijnt, daar kan ik geen traan om laten; als ik zie hoe ze Donner in Rotterdam hebben verknald is het alleen maar goed dat er daar een andere wind gaat waaien, maar dat De Slegte verdwijnt in de huidige vorm, dat vind ik een stuk erger.

Toen ik onlangs hoorde dat die twee ketens zouden worden samengevoegd heb ik eens in mijn boekenkasten gekeken welke boeken ik eigenlijk bij welke van die twee ketens heb gekocht. Wat bleek? De balans sloeg wel heel erg door richting De Slegte, helemaal gezien het feit dat het merendeel van de boeken en andere spullen die ik bij Selexyz/Donner heb gekocht, nog stammen uit het tijdperk dat die zaak nog gewoon Donner heette.

Climb every mountain

Aangezien ik veel van mijn vakanties doorbreng in de bergen heb ik in de loop van de jaren een flinke verzameling topografische kaarten van de Alpen, Pyreneeën, Dolomieten, en nog veel meer gebergten opgebouwd. Jarenlang was Donner daarvoor mijn vaste winkel; vrijwel heel Europa hadden ze op topografische kaart beschikbaar. Daarnaast hadden ze ook een uitgebreide afdeling met expeditieverslagen en andere berggerelateerde boeken.

Maar de laatste jaren, eigenlijk vrijwel sinds het overgaan van Donner in Selexyz werd het minder; het aanbod werd steeds kariger, steeds vaker kon ik er niet meer de kaarten vinden die ik zocht, en ook de afdeling met expeditieverslagen werd steeds kleiner; de moeilijk te verkrijgen, iets obscuurdere boeken werden steeds meer verdrongen door commercieel interessantere exemplaren. Ook bij de tijdschriften werd die verschraling steeds duidelijker zichtbaar; de kleinere gespecialiseerde titels maakten steeds meer plaats voor algemenere, voor een grotere doelgroep gemaakte titels.

Geen filantropische instelling

Tuurlijk is daar best iets voor te zeggen; het is tenslotte een commerciële boekhandel en geen filantropische instelling, maar het gevolg was wel dat ze steeds vaker vrijwel dezelfde boeken verkochten als Bruna of V&D, dus waarom zou ik nog speciaal naar Selexyz/Donner gaan?

Juist doordat Donner de plek was waar ze moeilijk te verkrijgen boeken hadden, maakte het voor mij de vanzelfsprekende plek voor al mijn boeken, ook diegene die ik ook op andere plekken kon kopen. Maar doordat ze dat na de overname door Selexyz steeds minder werden, kwam ik er minder en minder, en met mij vele anderen want het werd er steeds stiller.

Bij De Slegte was dat eigenlijk exacte het tegenovergestelde; doordat ik bij Donner niet meer terecht kon voor bijzondere, moeilijk verkrijgbare titels ging ik steeds vaker bij De Slegte langs, met als gevolg dat mijn boekenkasten steeds voller werden.

Het bleek de ideale plek voor boeken over onderwerpen die je anders niet zo snel koopt zou kopen; boeken over architectuur, design, psychologie, kookboeken, sociologie en nog veel meer; steeds vaker kwam ik naast de boeken waar ik oorspronkelijk naar op zoek was, ook met andere boeken thuis.

Calimerocomplex

Tsja, en toen werden De Slegte en Selexyz samen Polare… Het eerste gevoel dat ik kreeg bij dat bericht was dat Procures de investeringsmaatschappij die De Slegte een paar jaar geleden van de oorspronkelijke eigenaren hadden gekocht een soort van Calimerocomplex had. Met een ‘tweedehands boekenketen’ voelden ze zich niet voor vol aan gezien in de wereld van het geschreven woord; dat zouden ze pas worden als ze ook ‘echte’ boekenwinkels hadden…

Toen Selexyz door een zwalkende koers vrijwel failliet ging grepen ze hun kans, zodat ze in het vervolg wel voor vol worden aangezien.

We zullen het zien; ik hoop dat ze niet de fout maken juist het unieke van De Slegte overboord te zetten in hun jacht op erkenning..

Poolster of dwaallicht, de toekomst zal het uitwijzen…