Banken maken er bepaald geen geheim van dat particuliere rekeninghouders liever kwijt dan rijk zijn. Ze kunnen bij de Europese centrale bank heel goedkoop geld lenen, dus waarom zou je je dan als bank nog druk maken om je eigen rekeninghouders.
Pas als ze je wat verzekeringen of iets dergelijks kunt aansmeren worden ze interessant want daar kunnen ze flink op verdienen.
Dat kan lager
De ene renteverlaging voor spaarrekeningen is nog niet doorgevoerd of de volgende wordt al weer aangekondigd. En waar je tot vorig jaar in de periode dat het vakantiegeld wordt gestort allerlei actie had van banken om je vakantiegeld toch vooral maar op je spaarrekening te storten is het nu oorverdovend stil op dat vlak.
Gisteren maakte ik weer een voorbeeld mee van die desinteresse van banken richting particulieren.
Samen
S en ik gaan trouwen en mede daarom willen we ook een gezamenlijke rekening. Ik zit bij de Rabobank, zij bij een andere bank, dus we zijn op zoek waar we het beste een gezamenlijke rekening kunnen nemen. Op internet hadden we de nodige informatie gevonden, maar uiteindelijk moet je toch bij een bankfiliaal langs voor de exacte info.
We waren toch in de stad dus meteen maar even langs bij de Rabobank in N. Alhoewel men zegt dat mannelijke intuïtie niet bestaat had ik meteen bij binnenkomst al een bepaald gevoel, en toen we na wat wachten aan de beurt wachten werd dat gevoel vrijwel vanaf het begin bevestigd. De Rabomedewerkster stak een plichtmatig verhaaltje af, keek ons amper aan en vroeg doodleuk of we wel van plan waren voldoende transacties op die rekening uit te voeren, want anders had ze eigenlijk geen interesse in een verder gesprek.
Eurotekens
Toen we aangaven dat S. momenteel bij een andere bank zat kreeg ze meteen eurotekens in haar ogen, want de vraag van ons over het hoe en wat van een en/of rekening negeerde ze eigenlijk helemaal. Ze begon meteen over dat zij een overstap van S. naar de Rabobank wel kon regelen, en dat ze in een persoonlijk gesprek allerlei heel handige verzekeringen kon presenteren.
Zo kan het ook
Wat een verschil met de ING. Daar stapte S. binnen voor informatie; vriendelijke medewerkster die haar meteen over alle mogelijkheden en kosten vertelde. Alles kon desgewenst binnen vijf minuten worden geregeld. Om alles nog een rustig na te lezen kreeg ze ook een duidelijke brochure mee.
Niet verrassend dat we de Rabobank links laten liggen en voor de ING gaan. Klantvriendelijkheid: helemaal niet zo moeilijk…
So true! Shame on you, Rabo..
Overigens, vind ik de internetbankieren van de Rabobank beter dan ING’s. Maar klanten zijn klanten…
PS ik beweer dat manelijke intuïtie wél bestaat, it’s a matter of training our sixth sense I guess 😉
LikeLike
Ik vind internetbankieren bij de Rabobank ook erg gebruiksvriendelijk, dus die blijf ik voor mijn andere rekeningen zeker gebruiken, maar voor de gezamenlijke zaken ga ik nu eens kijken hoe de ING bevalt. Begin was in ieder geval goed.
LikeLike