Geplaatst in Dagelijkse leven, Vakantie

Denkend aan Praag

cropped-cropped-dsc003881.jpgAls je op vakantie bent zijn er altijd zaken die opvallen. Bij mijn vakantie naar Praag was dat niet anders.

 

Appels en peren

In vergelijking met de vorige keer (vijf jaar geleden) dat ik in Praag was, waren de dingen die Praag zo mooi maken onveranderd gebleven: Zeker ook overdag, maar vooral ’s avonds zijn de gebouwen in de stad en het schitterende uitzicht vanaf de Karlsbrug onovertroffen.

Tuurlijk is het appels met peren vergelijken maar toch: Rotterdam heeft een schitterende skyline, maar aan het uitzicht dat je ’s avonds in Praag hebt als je over de Karlsbrug loopt kan het Rotterdamse uitzicht toch niet tippen.

 

Douane

Het verschil tussen Nederlandse en Praagse douane vond ik opvallend. En ja, tuurlijk is het een momentopname, maar toch.

 

We kwamen rond 6 uur ’s ochtends aan bij de douane op Schiphol, en niet al te vriendelijk werd aan iedereen duidelijk gemaakt dat we alles wat ook maar beetje afwijkend kon zijn, moesten af of uit doen. Schoenen, riemen, sleutels, stekkers telefoon of wat dan ook, alles moest los in de bakken worden gelegd, en tassen werden nog eens grondig bekeken.

 

Bij de Praagse douane was dat en vriendelijker, en minder streng. Schoenen hoefden niet uit en ook met andere zaken waren ze soepeler. Tuurlijk, veiligheid voor alles, maar een vriendelijk gezicht is toch niet teveel gevraagd?

 

Wat ook apart is, is dat op de Praagse luchthaven de scanapparatuur bijna tussen de taxfree winkels staat. Op Schiphol is er nog een afscheiding, maar in Praag kon je zonder problemen de scanbeelden van de bagage van andere passagiers bekijken.

 

Good meal, good price

Wat de afgelopen jaren in Praag duidelijk is toegenomen zijn de flyeraars voor van alles en nog wat: zodra je ook maar in de buurt kwam van het centrum stonden ze je al op te wachten. Of het nu voor een voorstelling of een boottocht was of om toeristen te verleiden om toch maar vooral in een bepaald restaurant te komen eten of om een bepaalde club in te duiken; de flyeraars hadden altijd wel een gooddeal, goodprice voor je..

 

Hoe dichter je bij het Staroměstské náměstí, het centrale plein van Praag kwam, hoe meer flyeraars er stonden. Aan de andere kant; je wist wel exact wanneer je er in de buurt was. Ach ja, iedereen moet geld verdienen, maar na vijf dagen begon het lichtelijk te irriteren.

 

Thaise massages

Wat ook opviel was dat je bijna werd doodgegooid met ‘authentiek Praagse’ Thaise massagesalons. In eerste instantie dachten we dat dat een beetje schimmige zaken waren, waar van alles werd gegeven behalve massages, maar dat bleek duidelijk niet het geval.

 

Toen we er weer langs eentje liepen, zagen we meerdere, aan hun schreeuwerige shirts te zien Engelse, toeristen liggen die nog net niet in de etalage op banken werden gemasseerd, en ook zaten er toeristen met hun voeten in bakken met huidschilfers etende visjes.

 

Ach ja, je moet toch wat als je na een dag door Praag lopen wat wil ontspannen..

Maar zelf lieten we die salons toch maar links liggen.