100% rundvlees in Engelse supermarkten, van een Frans bedrijf dat via een Spaanse onderneming vlees betrok van een op Cyprus gevestigde Nederlander die het vlees onder andere haalde uit Roemenie, blijkt opeens iets minder “rundvlees only” te zijn maar een ondefinieerbaar mengsel van rund en paardenvlees.
Verrassend? Voor mij niet echt, maar gewoon weer een bewijs van de ongecontroleerde, totaal uit de hand gelopen, globalisering. Zonder ook maar een spoortje van geweten de wereld afstruinen naar een zo voordelig mogelijke deal, en als er daarbij wat fraude of chantage in de vorm van dreigementen dat leveranciers anders niet meer mogen leveren, gepleegd moet worden, dan doe je dat gewoon.
Money talks
Geld is alles wat telt dus hier en daar met wat biljetten strooien en niemand die er wat van merkt. En als leveranciers moeilijk doen zijn dreigementen dat ze anders niet meer mogen leveren vaak erg effectief. En ach, mocht het uitkomen dan laat je je onderneming gewoon failliet gaan en ga je vervolgens weer vrolijk op dezelfde voet verder. En zo blijft de ratrace naar zoveel mogelijk winst doorgaan.
Waar ligt je grens?
Die schimmige handel is één van de hoofdredenen dat leveranciers steeds meer gedwongen om hun eigen ethische grenzen op te rekken. Als ze dat niet doen lopen ze de kans dat ze niet meer mogen leveren, dus hoe sterk sta je dan in je schoenen als boer? Blijf je bij je principes of zet je toch even dat stempel van uitloopeieren op je legbatterij-eieren, voeg je net even die afgewerkte olie toe aan je veevoer, rommel je dat zieke dier tussen je gezonde slachtdieren of meng je wat ansich gezond maar veel goedkoper paardenvlees bij het rundvlees?
Waar ligt je grens?
Zelden zal iemand achteraf zo’n visionaire uitspraak hebben gedaan als Rijk de Gooyer in de jaren 90 met zijn Foutje bedankt uitspraak in de spotjes voor Reaal.
De wereld volgens Henk 