Vanochtend ging ik in verband met bezoek elders wat later naar mijn werk. Bijkomend gevolg was dat ik de overwinningsspeech van Obama live kon meemaken.
Wat me opviel was wat een passie er uit die speech vonkte en met wat een overtuiging Obama sprak.
Tuurlijk zal die speech voor het overgrote deel gescript zijn door zijn tekstschrijvers, maar toch:
Akela Beatrix
Vergelijk zijn overwinningstoespraak eens met het gepruts wat we hier in Nederland kregen voorgeschoteld bij de beëdiging van het nieuwe kabinet. Het leek wel een scoutinggroepje dat keurig in een halve kring de eed aan de vlag aflegde met Beatrix als strenge Akela.
Lang leve de reclame…
Absolute dieptepunt was natuurlijk het geklungel met het twee keer moeten afleggen van de eed doordat de NOS in verband met reclame nog niet live was. Toch wel apart dat een Publieke Omroep de originele beëdiging miste doordat ze zo nodig reclame moesten uitzenden, terwijl een commerciële omroep, die toch leeft van reclame, wel op tijd was voor de beëdiging.
Pot verwijt de ketel…
Het argument dat bij de commerciële omroepen alles moet wijken voor reclame terwijl bij de Publieke omroep de inhoud centraal staat is hiermee trouwens ook meteen onderuit gehaald door nota bene de NOS zelf…
Passie
Als Rutte met dezelfde passie als Obama had gesproken bij de presentatie van de kabinetsplannen had hij veel meer goodwill gekweekt.
Nu was het niet meer dan een nietszeggende zakelijke dertien in een dozijn toespraak in een saai perszaaltje, waaruit geen enkele overtuiging sprak. Door deze gevoelloze aanpak oogste hij alleen maar in azijn gedrenkte zurigheid. Een gemiste kans waardoor hij nu alleen maar bezig is met damage control.
De wereld volgens Henk 