Als zeer regelmatige treingebruiker vallen me altijd wel dingen op; bepaald geen wereldschokkende zaken, maar ach soms moet dat ook kunnen. Hier de oogst van de afgelopen twee weken:
Geen woorden maar daden
Anderhalve week geleden had je op zondag Ajax –Feyenoord, en een aantal Feyenoordsupporters uit Gouda en omgeving had het plan opgevat om naar Rotterdam te gaan om in de kroeg die wedstrijd te bekijken.
Ik moest die middag ook naar Rotterdam, dus op Gouda CS stonden we op dezelfde trein te wachten. Tijdens dat wachten was het al de ene k”nker, J$den, pl%uris etc na de ander, maar ik schonk er verder weinig aandacht aan.
In de trein zaten ze vlak bij me, en omdat ik bij het naar buiten staren niets beters te doen had, en je niet kon ontkomen aan hun “conversatie” heb ik eens het aantal keer k”nker, J$den etc. geteld in de 20 minuten die het duurde van Gouda naar Rotterdam. Ik kan wellicht een keer gemist hebben, maar ik kwam uit op 34 keer k$nker en 18 keer j%den. Gelukkig waren de daden van Feyenoord die middag een stuk beter…
Trein gemist? Vloek niet
Een moeder, vader en kind staan op station Gouda op de trein te wachten. Moeder probeert kind in kinderwagen zoet te houden, terwijl de vader steeds drukker gebarend aan het bellen is. Na een paar minute komt hun trein eraan. De vader is nog steeds druk aan het bellen en negeert zelfs zijn vrouw als die vraagt of hij even kan helpen de kinderwagen in de trein te tillen. Bellen is blijkbaar belangrijker, want hij reageert totaal niet, en daarom doet ze het zelf maar.
Zij en dat kind dus in de trein, maar de vader blijft maar bellen terwijl hij nog steeds op het perron staat. Die moeder trekt hem aan zijn mouw om hem over te halen in te stappen maar nog steeds volledig in de slag genomen door zijn telefoontje weert hij haar af.
Conducteur fluit, maar ook dat ontgaat hem compleet. Deuren van de trein gaan dicht, en alsof of hij uit een droom ontwaakt, realiseert die vader opeens dat hij moet instappen, maar helaas…… de deuren zijn al dicht en trein vertrekt.. Met een vloek geeft hij een klap tegen de vertrekkende trein. Ik ben benieuwd hoe dat uiteindelijk is afgelopen;-)
Appel versus apple
Dat mannen echt maar 1 ding tegelijk kunnen, werd gisteren weer eens duidelijk. Een man met in zijn ene hand een appel en in zijn andere hand een iPad, loopt druk lezend op zijn iPad over het perron. Waardoor weet ik niet maar opeens struikelt hij. iPad compleet aan stukken maar de appel heeft niets…
So true, ik zou graag eens een female-brain upgrade willen hebben 🙂
It helps!
LikeLike